《Ebeveynleriniz Vefat Etti》
(Allah korusun)
*Jin*
Anne babanla tanışmayı ilk sorduğunda panikledi, sözleri üzerine ifaden çabuk düştü.
"Şey... mesele şu ki, artık gerçekten burada değiller." Jin, söylemeden tam olarak ne demek istediğini biliyordu, kendini suçlu hissediyordu. Birkaç yıl önce olmuştu.
"Çok üzgünüm." Nefes aldı.
"Hayır, özür dileme, bilmiyordun," elinin seninkiyle iç içe geçtiğini hissederek usulca gülümsedin. "Seninle tanışmalarını isterdim, eminim seni gerçekten severlerdi, özellikle babam, senin de benzer mizah anlayışların var."
"Onlarla tanışmayı çok isterdim." Kıkırdadı. "Üzgünüm, bunu sormamalıydım, sadece bana karşı duyarsızdı."
"Jin," ona güvence verdin, "gerçekten sorun değil. Bana ailem hakkında soru soran ilk ve son kişi değilsin. Gün be gün bunu aşıyorum ve gülümsemeye devam ediyorum, yüzlerinde kocaman gülümsemeler ile bana baktıklarını biliyorum." Başını salladı, gülümsemesi nihayet yeniden belirdi.
"Onlar. Çok cesursun, seninle çok gurur duyarlar. "
**********************************************
*Yoongi*
Yoongi'yi aradığın anda hemen geldi, sen yüksek sesle hıçkırırken seni kollarının arasına aldı, sıkıca tuttu, bırakmamak için çaresizce.
"Gittiklerine inanamıyorum, onlarsız ne yapacağım?" Yoongi sizi rahatlatmaya çalışırken başını salladı. "Bu adil değil."
"Jagi değil, haklısın," diye fısıldadı.
"Onlar dünyadaki en iyi ebeveynlerdi, dünyadaki en şanslı kişiydim ve şimdi onlar başka bir insanın aptalca hatası yüzünden gittiler." Kalbi kırılmıştı, teselli edilemezdin ve bunu biliyordu.
"Beni dinle, ben buradayım, seni koruyacağım. İyi olacaksın, güçlü bir kızsın,” diye sizi temin etti, “ebeveynlerin vazgeçmeni istemez.”
Ona, "onlar için" dedin. Yoongi ile buluşan gözlerini yukarı kaldırdın. Onlarda güvenliği buldun, şu anda çok arzuladığın aşkı. "Burada olmana çok sevindim, şu anda yanımda olmasan kaybolurdum, burada olduğun için teşekkürler."
"Bana her zaman sahipsin, bundan sonra, asla gitmene izin vermeyeceğim."
**********************************************
*Hoseok*
Onun ailesiyle tanışmak ilişkinizde sadece doğal bir ilerlemeydi, evlerinin dışına çıkana kadar bu konuda iyi olduğunuzu düşündünüz.
"Hobi, bunu yapabileceğimi sanmıyorum," diye itiraf ettin arabadan inmeden birkaç dakika önce. "Buna hazır olduğumu sanmıyorum, ailen uzakta değil."
"Ne demek istiyorsun?" Diye sordu elini bacağına koyarak.
“Sadece ailem hakkında çok düşünüyorum ve seninki yüzünden kendimi üzmek istemiyorum. Böyle davrandığım için üzgünüm, ama sadece ailemle asla tanışmayacağını bilmek beni gerçekten üzüyor, ”diye içini çektin, ona bir göz attın.
"Anlıyorum," gülümsedi, "İstersen iptal edebiliriz, eminim anlarlar, hayatında zor bir an, senin için kolay olamaz."
"Bunu erteleyemem," diye hatırlattın kendine, "sadece üzülürsem, kendimi veya seni utandırmama izin verme. Bugünün güzel bir gün olmasını istiyorum, aileni sık sık görmüyorsun, bundan en iyi şekilde yararlanmanı da istiyorum."
