Zemin kattaki insan denizi sessizleşiyor. Sadece müzik arka planda ses çıkarmaya cesaret edebilir. Odana gizlice girip kapıyı arkandan yüksek sesle çarpıyorsun. Uzun, hayal kırıklığı yaratan bir gün geçirmiştin. Yorgun ve huysuz, huysuz ve üzgündün. Ancak düzinelerce davetsiz sürü üyesi, partileri gecenin karanlığına karışırken daha az umursamıyorlardı.
Yatağa geri dönmen için bile sana yeterli zaman tanımayan Namjoon, patlamanı ele almak için peşinden koşturur.
"Y/n, hemen aşağı in ve özür dile." Emir verir.
"Hayır." sen pes ettin. Bunun çılgınca haksız bir istek olduğunu hissettin. Bütün bu insanlar, siz uyumaya çalışırken evinizde çok fazla gürültü yapıyor. Nasıl tepki vermeliydin?
"Sana sorduğumu mu sanıyorsun? Sana söylüyorum. Hemen aşağı in." Sert bir şekilde söylüyor. Sert tonu sizi daha da duygusal yapıyor. Sadece bunun için senin yanında olmasını istedin.
"Ama- Ama ben," burnunu çekiyorsun, gözlerinde yaşlarla.
"Hayır," Namjoon sözünü kesti. "Bütün öğleden sonra sana neyin yanlış olduğunu sordum. Ve bana söylemiyorsun. Yani şu anda, bunu duymak istemiyorum. Bana ve halkıma saygısızlık ettin. biraz daha giyin ve üstünü ört, oraya gidip herkesten özür dileyeceksin." Tartışacak yer bırakmadan hırlıyor. "Ve bunu içtenlikle yapacaksın, yoksa sana ağlayacak bir şey vereceğim."
**********************************************
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*Kral! Seokjin*
Yüzüne söylemedin. Asla bu kadar aptal olamazsın. Ama yine de, yeterince zeki olmadığın açık. Bir arkadaşınıza, sırdaş olduğunu düşündüğünüz birine dedikodu yaparken, bugün hizmet etmek zorunda kaldığınız, görünüşte bitmeyen, sıkıcı bir toplantıdan şikayet ediyorsunuz.
