《Çok Fazla Yara İziniz Ve Çatlak İziniz Olduğunda》
*Seokjin*
Bacaklarını inceleyen gözlerini gördüğünde, kalbinin attığını hissetti. Yavaşça sana doğru süzüldü, elini avucunun içine aldı, uyluğundan uzaklaştırdı ve eliyle sıkıca kavrayarak seni nazikçe sıktı.
"Yapma," diye fısıldadı, başparmağını avucunun üzerinde gezdirerek. "Orada durup kendini yere indirmeye çalışmana gerek yok."
Başını salladın, yüzünü ona çevirdin. "Keşke daha güzel bacaklarım olsaydı, keşke tüm bu izlere sahip olmasaydım, birçok insanın böyle güzel bacakları var."
Jin kaşlarını çatarak başının üstüne bir öpücük kondurdu. "Bahse girerim o insanların hepsi senin kadar inanılmaz bir kişiliğe sahip değildir. Bu işaretler, olduğun güzel insan için hem içten hem dıştan hiçbir şey değil."
"Ama hepsinin güzel bacakları var, bende yok."
Dudaklarını bir kez daha başının yanına bastırdı, "Birincisi bacakların güzel ve ikincisi, güzel bacaklardansa güzel bir kişiliğe sahip olmayı tercih ederim."
"Ben o kadar da iyi bir insan değilim."
"Aklını mı kaçırdın?" Jin kıkırdadı, "Sen benim için mükemmel bir insansın, iyiden de öte, inanılmazsın!"
"Çok naziksin Jin."
*****
*Yoongi*
Ellerin kalçalarındaki çatlakların üzerinde gezindi, hala orada olup olmadıklarını bir kez daha kontrol etmek için aynadaki yansımana döndün. Yoongi odaya girdiğinde, onun aniden ortaya çıkışıyla sıçradığınızı hissettiniz.
"Ne yaptığını biliyorum." Gülümseyerek başını iki yana salladı. "Gel otur da sana bunu neden yapmaman gerektiğini bir kez daha anlatayım."
Elini tutman için uzatırken kaşlarını çattın, "Beni daha iyi hissettirmeye çalışmana gerek yok, tüm bunların ne kadar iğrenç olduğunu biliyorum."
Kaşlarını çattı, "Bunlar neden iğrenç olsun ki? Yaraların ve izlerin senin küçük bir parçan, seninle ilgili herkesin değer verdiği çok daha önemli nitelikler var."
“Neden birinin bana değer verdiğini bilmiyorum.”
Başını iki yana salladı, "Bu kadar küçük bir parçanın kim olduğunu belirlemesine asla izin veremezsin. Bu senin sadece küçük bir parçan."
“Ama aynı zamanda çok büyük bir parça.”
"Belki gözlerinde," diye güldü, "ama seni izlerin ve yara izlerinden çok daha fazlası için seviyorum, onlar sadece senin bir parçan, değil mi?"
"Sanırım onlar biraz benim."
*****
*Hoseok*
Yaralarından birine elini sürttüğünde hissettin ve ona döndün. Dokunuşuna kaşlarını çattın, gözlerinin hepsine baktığını fark ettiğinde sindin, kalbinin çarptığını hissettin.
"Bahse girerim bunların her birinin anlatacak çok ilginç bir hikayesi vardır," diye mırıldandı, "bir nedeni olmadan böyle şeyler elde edemezsin."
Hobi sana bakarken gözlerin aşağıya baktı. "Anlatacak hikayeleri olmamasını dilerdim ve bununla birlikte, hiçbirine sahip olmamayı dilerdim."
Başını salladı, "Böyle düşünmemelisin. Bunların hepsi yolculuğunun bölümleri, sen istesen bile bunu hiçbir şey değiştiremez. Onları nasıl elde ettiğin hakkında konuşmak, onları daha iyi sevmeyi öğrenmene yardımcı olabilir.”
