စိတ္ပူစရာေတြပဲ့...ဘာလို႔ငါ့တို႔ကိုမွ ကြက္ၾကားမိုးရြာရတာလဲ

31.4K 2.7K 72
                                    

Chapter - 58
|| Zawgyi ||

ေဟာက္ရန္ ဖုန္းနဲ႔လင္းယဲ့ကိုယ္ဝန္အပ္ထားတဲ့ ဆရာဝန္ကို ေလယာဥ္စီးရမရေမးလိုက္တယ္။ အေျဖကေတာ့ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ့ မစီးတာအေကာင္းဆံုးနဲ႔ အလံုျခံဳဆံုးပါတဲ့။

ေဟာက္ရန္ သူ႔အေဖဆီတစ္ေယာက္ထဲသြားဖို႔ တြန္႔ဆုတ္ေနခဲ့တယ္။ ဒီမွာလင္းယဲ့တစ္ေယာက္ထဲ ထားမခဲ့ခ်င္ဘူး။ လင္းယဲ့ကေတာ့ သူ႔ကိုစိတ္မပူဖို႔ေျပာတယ္။ အေမ့ဆီကဖုန္းရၿပီး ႏွစ္ရက္အတြင္းသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးေလဆိပ္ကိုေရာက္လာခဲ့သည္။

" ကိုယ္အျမန္ဆံုးျပန္လာမယ္ "

" အြန္းပါ...ေဟာက္ရန္ ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္မပူပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ထဲေနႏိုင္ပါတယ္။ "

တေယာက္ထဲေနႏိုင္ပါတယ္။ အင္း...ေဟာက္ရန္ကအခုခဏေလးပဲ့သြားမွာ အေဖခြဲစိတ္ျပီး၊ အလုပ္ကိစၥေတြၿပီးရင္ ခ်က္ျခင္းျပန္လာခဲ့မွာ။ ထိန္းထားေပမဲ့မ်က္ရည္ေတြ က်လာျပန္တယ္။ အျမန္လက္ခံုနဲ႔ပြတ္သုတ္လိုက္တယ္။ ေဟာက္ရန္ကလည္း ဝမ္းနည္းေနပံုပဲ့သူက လင္းယဲ့မ်က္ရည္ကိုလက္မနဲ႔သုတ္ေပးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္း႐ိုွက္လာတယ္။ ေလဆိပ္ကလူအလည္မွာလည္း ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ဘူး။ သူမ်ားေတြရဲ႕အၾကည့္ေတြကိုလည္း မသိခ်င္ေတာ့ဘူး။ ခဏေလးပဲ့ ရင္းႏွီးတဲ့အေငြ႔အသက္ေလးနဲ႔ ထိေတြ႔ထားခ်င္တယ္။

" အကို ဂ႐ုစိုက္ "

" အင္း ကိုယ္အားတိုင္းဖုန္းဆက္မယ္ အျပင္ေတြသိပ္မထြက္နဲ႔ အစားလည္းမွန္ေအာင္စား ဒါေတာ့ေျပာစရာမလိုပါဘူးေနာ္... "

". ...... ."

"ဟားဟား ကိုယ္အျမန္ဆံုးျပန္လာမယ္ "

"ဟုတ္...ခင္ဗ်ားႀကီး ဟိုမွာ႐ႈပ္႐ႈပ္႐ွက္႐ွက္ေတြ လုပ္မေနနဲ႔ေနာ္ ၾကားတာနဲ႔ခ်က္ျခင္းေျပးလာၿပီး ႐ိုက္သတ္မွာ "

ေဟာက္ရန္ ေပြ႔ဖက္လိုက္ျပန္တယ္။

" ဒါနဲ႔ဘာလို႔ ကိုယ့္ကို ေဟာက္ရန္၊အကို၊ခင္ဗ်ားနဲ႔ေျပာေနတာလဲ... အခ်စ္ရဲ႕ "

မထင္မွတ္စြာလင္းယဲ့က တြန္းထုတ္လိုက္တယ္။ သူကစိတ္ဆိုးစြာျဖစ္

မာနႀကီးတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ေယာက်ာ္းရဲ႕ ကိုယ္ဝန္ရိွေနတယ္တဲ့(Complate)Where stories live. Discover now