Hindi ko alam kung paano sisimulan ang araw nato. Wala ako sa mood para gumawa ng hindi kanais nais ngunit nang mag message si Juanito sakin na magkikita raw sila ni Carmela ngayon ay nawalan ako ng gana.
Nagbihis na ako upang pumunta sa sa restaurant nila Carmela.
Maaga pa kaya walang traffic at madali aklng nakarating.
Papasok na sana ako sa loob nang makita ko Rayver sa labas na tila hindi mapakali.
Lumapit ako at tinawag ang pangalan nya.
"Excuse me? Is there something wrong?"
"ah kasi hindi sinasagot ni Carmela ang tawag ko and I think kikitain nya yong lalaki kahapon na pumunta rito"
Alam ko na agad na si Juanito iyon ngunit tinanong ko parin.
"Lalaki?"
"Yah, Juanito I guess" walang ganang sabi nya
"Saan raw sila pupunta?"
"I don't know" sagot nito at umalis.
Tss, sungit!
Pumasok narin ako sa loob at tumitingin tingin sa paligid.
Isa ito sa mga sikat na restaurant at kung magagawin man ako siguradong papatok ito at nawawalan ng costumer.
Umupo na ako at nag order.
Maya maya lng habang kumakain ako at may biglang sumigaw.
Lahat kaming nandito ay nagtataka at nakatingin sa babaeng sumigaw kanina. Maya maya lng at tinawag nya ang isang waiter at sinigawan ito.
"Ano ba tong soup nyo may ipis na nakalutang!" agad nagulat ang lahat ng taong nandito at tiningnan ang kinainan nila dahil baka may ipis rin ito.
Agad yumuko ang isang waiter at humihingi ng pasensya ngunit tila hindi na kontento ang babae at itinapon ang soup!
"Oh my god!" rinig kong sabi sa gilid ko.
Lahat ay mas lalong nagulat!
"Nasaan ang manager nyo ha! Nakakhiya kayo! Akala ko pa naman malinis dito!"
Hindi ko na inubos ang pagkain ko at tumayo na.
Lihim akong napangisi
"parang hindi ko na yata kailangang gumawa ng skandalo" sabi ko nalang sa isip ko.
Paglabas ko ay nakita ko naman si Carmela na kararating lng at tila nagmamadali. Ni hindi nanga ako tiningnan at pinansin!
Nakita ko naman na nakasunod si Juanito
"Juanito!" tawag ko, Matagal bago ito lumingon.
"May magandang balita ako sayo! Pero huwag na muna sa ngayon."
"Saan kayo galing?"
"Dyan lng sa tabi tabi, hindi nga kami masyadong nagkausap kasi may bigla nlng tumawag sa kanya at ayon dali dali na syang pumunta rito, teka galing kaba sa loob? Anong bang nangyari?"
"May isang babaeng nagreklamo kasi yong pagkain nya ay may nakalutang na epis"
"Ano? Nako, napakalaking problema to"
"Tss sinabi mo pa" tawa kong sabi
Kumunot naman ang noo nito
"Oo nga eh, baka mawalan pa sila ng costumer dito, nakakaawa" nalulungkot kong sabi
"Sige Juanito uuwi nako, pumunta lng namn kasi ako dito para kumain, paulit ulit nlng kasi yong ulam samin eh" tawa kong sabi
"Hatid na kita"
"Hindi wag na" agad akong umalis at umuwi.
Nang makarating ako sa bahay at agad kong nakita si dad.
Nakaupo ito sa sofa at tila walang reaksyon ang kanyang mukha habang nakahawak sa cellphone nya at nang makita ako ay agad nag iba mukha nito.
Ang walang reaksyon ay naging galit na.
"Oh anong ginawa mo doon?"
"Po? Ah dad kasi may isang babae na nagreklamo kani--"
"Alam ko! Ito nga pinanuod ko! So ano ngang ginawa mo doon?"
"W-wala po dad"
"Ano?" tila magkasalubong na ang kilay nya
"Sa tingin mapapabagsak sila ng ganon lng kadali? Isang simpleng reklamo lng ? Elena wake up! Lahat ng restaurant may ganyang issue! At mapapanis lng yan!"
Napayuko nlng ako dahil nafefeel kong sobrang nadissapoint sakin si dad.
"Bumalik ka doon!"
"P-po?" takang tanong ko
"Bumalik ka doon at gumawa ka ng paraan na magkaproblema sila ulit!"
"Y-yes dad"
Tila namumuo na yong mga luha ko kaya nang makalabas ako ng bahay ay hinayaan ko lng bumagsak ang mga ito.
(Juanito's Pov)
Ilang oras lng kaming nakapag usap ni Carmrla dahil may tumawag sa kanya at hindi ko alam dahil agad na itong nagmamadaling pumunta sa restaurant nila.
Nang makarating kami ay dali dali ng pumasok si Carmela sa loob. Nakasalubong pa nito si Elena ngunit parang hindi na nya ito napansin.
Susunod na sana ako ngunit parang may nagmamasid sakin. Lumingon naman ako sa likuran ko ngunit wala akong nakita.
Baka guni guni ko lng yon.
Ngunit may napansin akong isang paa sa likod ng puno. Lalapitan ko na sana ito ngunit may biglang tumawag.
"Juanito!" tawag ni Elena. Nakangiti lng ito na parang ang ganda ng araw nya.
"May magandang balita ako sayo! Pero huwag na muna sa ngayon." sabi ko
"Saan kayo galing?" tanong nito
"Dyan lng sa tabi tabi, hindi nga kami masyadong nagkausap kasi may bigla nlng tumawag sa kanya at ayon dali dali na syang pumunta rito, teka galing kaba sa loob? Anong bang nangyari?"
"May isang babaeng nagreklamo kasi yong pagkain nya ay may nakalutang na epis"
"Ano? Nako, napakalaking problema to"
"Tss sinabi mo pa" tawa nyang sabi
Kumunot naman ang noo ko dahil sa inasal nya.
"Oo nga eh, baka mawalan pa sila ng costumer dito, nakakaawa" nalulungkot nyang sabi
"Sige Juanito uuwi nako, pumunta lng namn kasi ako dito para kumain, paulit ulit nlng kasi yong ulam samin eh" tawa nya pang sabi
"Hatid na kita"
"Hindi wag na" agad naman itong umalis.
Tiningnan ko ulit yong paang nakita ko kanina ngunit wala na ito.
Napansin ko parang nagkakaproblema pa sila sa loob kaya hindi ko na nagawang magpaalam kay Carmela kaya balak ko ng umalis.
Tiningnan ko sya muli at naalala ko yong sinabi niya kanina
"Hindi nga kita kilala pero palagi kang nasa panaginip ko. Ang weird nga eh kasi napunta ako sa lugar na ang lahat ng nasa paligid ko ay nakikita ko lamang sa mga lumng pelikula. Tas may naalala rin ako na isang lalaki na nagbigay sakin ng kwentas pero ang mas nakakaloka ay yong pagsabi ko sayo ng Mahal kita!"
Natawa nlng ako sa naalala ko. Napapanaginipan nya ako, at yon yong magiging rason kung bakit unti unti na nya akong maaalala.
Aalis na sana ako nang nay bigla akong mabangga.
"Paumanhin" sabi ko ngunit nagulat nalang ako ng makita kung sino ang nasa harap ko.
"Leandro?"
YOU ARE READING
I love you since 1892 Fanfic( Kasalukuyan)
RandomMay isang lalaking nakatayo sa ilalim ng arko. Ang lahat ng taong nandoon ay nakatingin sa sa kanya at pinag-uusapan sya dahil sa kanyang suot na hindi nababagay sa panahong iyon. Ang kanyang luha ay unti unting tumutulo. Dahan dahan syang napaluho...
