Görüyor musunuz? Savaş başlıyor...
Kapılar açılıyor, savaş artık benim için başlıyor...
***
"Ailen güç için sizi gözden çıkardı, peki sen ne yaptın?" diye sordum içim kanaya kanaya.
Burnumu sertçe çekip gözyaşlarımı ondan gizlemeye çalışmıştım anc...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Tıpkı benim gibisin."
⚝
Aynadaki görüntüme derin bir iç çekerken göğsüme bıçak saplanıyormuş gibi hissediyordum. Uzun bir uykudan sonra güzelce bir duş almıştım ve artık kendimi daha dinç hissediyordum ama nedense aynadaki yansımam bana aşırı yabancı duruyordu.
Siyah straplez bir tulum giyip kıyafet arayışını kısa tutmuştum. Tulumun göğüs dekoltesi beni rahatsız etmiyordu o yüzden elimdeki kemeri kenara koyup onu takmaktan vazgeçtim. O esnada kapının açılmasıyla görüş açıma Azra girdi. Ne olduğunu anlamış gibi sessizce yanıma yaklaşmaya başladığında kısa bir an yatakta uyuyan Ladin'e göz ucuyla baktım.
Yüz üstü yatakta yatan beden fazlasıyla yorulmuş görünüyordu. Aslında bu çok normaldi çünkü dün gece yarısına kadar oturmuştuk ve sırf sabah bizden önce kalkmamaları için onları oyalayabildiğimiz kadar oyalamıştık. Suratımdaki hissizliği devam ettirip yanımdaki bedene döndüm. O da altına yeşil tonlarında kısa bir etek ve üzerine de beyaz bir bluz giymişti. Bluzun kolları lastikli olduğu için omuzlarının tamamı açık kalmıştı.
"Ne oldu?"
"Hiç, sana bakmaya geldim iyisin değil mi?" diye soran Azra'ya baygın bir bakış atıp aynaya tekrar döndüm. "Dünden beri sorup duruyorsun iyiyim dedim ya," derken çemkirmeden edemedim çünkü artık üstüme gelmesini istemiyordum. Bu aksine beni daha çok geriyordu ve ortada iyi olmayacak bir durum da yoktu çünkü bunu başından beri ben istemiştim. Hâlâ da istiyordum.
"Tamam o zaman ben hazırlanmaya gidiyorum, kapıda seni beklerim," dediğinde hafif bir baş sallamasıyla onu onayladım.
Islak saçlarım artık tamamen kurumuştu o yüzden saçlarımı açık bırakmayı tercih ettim. Ardından elime aldığım kırmızı ruju dudaklarıma yedirirken bu rengin yanık tenime yakıştığını düşünüyordum. Yaptığım makyaja tekrar baktığımda gayet hoş durduğuna kanaat getirdim.
Ruju geri yerine bırakıp arkamı döndüğümde yatağın ucundan deri ceketimi aldım. Ceketi üzerime giyerken artık ne kadar ses çıkardığımla ilgilenmiyordum çünkü pek umursadığım söylenemezdi. Azra'nın da hazırlandığını düşünüp kol çantamı elime alıp odayı terk ettim. Geri kapıyı kapatırken Azra'yı kapının orada ayakkabılarını giyerken görmüştüm.
Ben de uzun ve deri topuklu ayakkabılarımı ayağıma geçirdiğimde hemen ayağa kalktım. Azra'nın o anda bakışlarını kolyemde yakalarken hâlâ onu taktığıma alışamamış gibi bir ifadesi vardı. "Notu bıraktın mı?" diye sorduğum anda yüz ifadesi tamamen değişti. "Evet, mutfakta duruyor dolaşmaya çıktığımızı zannedecekler," dediğinde memnuniyetle dudak kıvırdım. O da anlamış gibi kapıyı aralayıp evden çıktı. Ben de onu takip ederek hemen ardımdan kapıyı kapattım.
