CHAPTER 13- Doomed

1.6K 115 1
                                    

Maximilian's POV

"Who send you?" Malamig na sabi kong sabi habang tinututok ang dulo ng baril ko sa ulo nya. Sinubukan nya kong saksakin pero agad akong nakailag at hinablot ang kamay nya tsaka pinulupot pa patalikod, nilagyan ko ng handcuffs ang mga kamay nya at binalibang sya sa pader. Ramdam ko syang napadaing sa sakit. Napangisi ako.

"You wouldn't talk huh?" Nilingon ko ang kamay ko, pinagmasdan ko ng mabuti ang dagger. Habang tinitingnan ko ito may nakita akong simbolo na nakaukit sa hawakan ng dagger, Red snake? Bahagyang kumunot ano noo ko at maya maya rin ay hindi ko na namalayang dumilim ang aura ko.

"Crimson Serpent..." I whispered coldly. Tiningnan ko ng malamig ang assassin na nasa harap ko. Umuubo ito ng dugo dahil sa ginawa ko kanina. "Thuddd!" Tinusok sa mukha nya ang dagger dahilan para magulat sya at agad na umiwas dito, Ramdam ko ang pamamawis nya sa ginawa ko, binitawan ko ang dagger at hinayaan itong dumikit sa pader habang nanatiling nakatingin sa kanya.

"Tell me, who's your target?" Malamig kong tanong.

Tiningnan nya ako sa mata at bahagyang tumawa. "I don't know, they just ordered to shoot at least one of you..." Kahit natatakluban ang mukha nya ramdam ko ang mga ngising nakapaksil sa labi nya.

"Did their father know this?" Isip isip ko.

Crimson Serpent was one of our Organizations, it's under Eivan's hands. Ikinasa ko ang baril ko at malamig syang nilingon.  "Do you know us?" Malamig kong tanong, Ramdam ko ang pag kunot ng noo nya.

"A lawyer and a heiress" Sagot nya at sinubukan akong sipain gamit ang isang paa, I laughed. A demonic laugh that only can a psycho bastard can do, I can feel his body shaking because of me.

"Si-sino ka..?! Bakit ang lakas ng killing intent mo?!!!" Nanginginig nyang sigaw na nagpangisi sakin ng malawak.

Hinawakan ko ang paa nya at "AHHHHHH!!!!" binali ang binti nya gamit ang baril ko bago ulit ito itinutok sa kanya, "Do you know the first qualification of being assasin?..."

"find out who the enemy is before jumping into the mission" Binaril ko ang balikat nya bago sya ulit tiningnan ng malamig.

"Ahhh!!! S-s-sino k-ka nga s-sabi?!" Sigaw nya habang napapadaing sa sakit dahil sa bala.

Ngumisi ako at itinutok ang dulo ng baril ko sa ulo nya. "Your not qualified to be a professional killer" Maikli ngunit malamig kong sabi tsaka ipinutok ang baril ko sa noo nya at tinadtad nya bala ang mukha nya hanggang sa hindi na ito makilala.

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

"BAANG!"

Bumulagta ang katawan nya sa sahig, nagkalat ang mga dugo sya at para bang baboy na kinatay dahil sa mga lamang loob na naglalabasan, pinagmasdan ko sya ng walang buhay bago tumalikod na'ko at binuhay ang cellphone ko.

"Clean up" Maikli kong sabi tsaka nagmamadaling umalis para puntahan si Yanyan.

"Yes, Second," He said before I ended the call. Habang tumatakbo ako hindi ko mapigilang mag hinala dahil sa nangyari kanina.

"Eivan, I hope you aren't the one I'm suspecting to..." Isip isip ko habang napapahigpit ang hawak sa baril.

Ivy's POV

I open my eyes when I feel someone holding my hands. I gradually open my eyes and look at the man sitting in the chair while sleeping on my side. Did Maximilian come back?

"Maxy?" malumanay kong sabi bago sinubukan kong bumangon. Ramdam ko syang bumangon at mapalingon sakin.

Nang makaupo ako sa kama napadaing ako dahil sa sakit ng likod ko. "Aww..!"

"Lie down" Tila nanlamig ang katawan ko ng marinig ang boses ng ibang lalaki. Lumamig ang mata ko at tiningnan sya ng walang ekspresyon. Astang hahawakan nya ako pero tinapik ko ang kamay nya at lumayo.

"Why are you here? Where's Maxy?" Malamig kong tanong habang nililibot nag tingin sa paligid, he took me to the hospital huh? Dumb Idiot, hindi na ba nadala tong lalaking to? Kung hindi lang ako nahimatay kahapon napatay ko na sya.

Nagsalubong ang mga kilay nya sa sinabi ko, "I'm the one who took care of you all night and then you're looking for that man?" Malamig at seryoso nyang sabi, tinawanan ko sya at kinapa ang mini table sa gilid ng kama ko, At napangisi ako ng may makapa akong ballpen, hinila ko ang kwelyo ni Hadrian at tinutok sa kanya ang dulo ng ballpen na hawak ko.

"Wow, how kind of you.. Shall I thank you then?" Nakangiti ngunit hindi abot sa mga mata kong sabi habang idinidiin ang ballpen sa kanyang leeg. Nilabanan nya ng mga tingin ang mga mata ko.

"I'm not involved in the assassination attempt, Ivy" Seryosong sabi niya habang hinahawakan ang kamay kong may hawak na ballpen at tinitingnan ako mata sa mata.

"Why would you think I'll believe you?" Taas kilay kong sabi habang malamig at walang ekspresyon siyang tinitignan. The target is Maximilian... You're the person who killed him in the past... You're also the person who threatens me to kill him.

"If I'm really behind on those, why would I rush to bring you here?" Seryosong sabi niya habang tinitignan ako mata sa mata. Napahigpit ang hawak ko sa ballpen, something's are not right... Hadrian hates me to the core of our previous life, but why is he acting like this? He seems worried about me... He's actions are disgusting to me to death.

Tinabig ko ang kamay nyang nakahawak sa kamay ko at tiningnan sya ng malamig, "Where am I?" Malamig kong tanong habang lumalayo sa kanya.

"Caddel Hospital" Maikli nyang sabi, bahagyang nanlaki ang mata ko at gulat syang tiningnan.

Jeffrey's hospital?!

"Why did you bring me here?" Hindi makapaniwala kong sabi, kinunutan nya ako ng noo.

"Then you want me to take you to the farthest hospital here so that you run out of blood and die?" Malamig at seryoso nyang sabi.

"Who's my doctor?" Basag ko sa pagkaka sarcastic nya.

"Why are you asking?" Salubong na kilay nyang sabi. Inis ko syang tiningnan.

"Would you answer my question or not?" Inis kong sabi.

He sighs at me before answering. "The owner of this Hospital," Sagot nya, Napaface palm ako.

Si Jeffrey nga. Balak ko na sanang putulin ang connections namin pagkatapos nya alisin ang lason sa katawan ko pero, pahamak talaga 'tong si Hadrian.

"I prefer dying than seeing his face,"  Isip isip ko habang inis na nakatingin kay Hadrian na nakatingin sa akin na may malaking question mark sa mukha, tsk.

"Good morning po Doc. Caddel" Bahagya akong napatingin sa pinto at namutla ng marinig ang boses ng nurse.

Sunod sunod na paglunok ang ginawa ko. "I gave him his gift, I guess he won't hold grudge against me, right?"  Isip isip ko habang kinakagat ang dulo ng daliri ko. 

"Shit, I'm doomed..." I whispered while waiting for the door to open. No, wait, why I am scared? It's not like I did something wrong, Tsk!!

Vengeance ResurrectionWhere stories live. Discover now