Vengeance Resurrection

CHAPTER 45: Scratch

Ivy's POV

It's already been two days since I met that Lunatic. I'm heading to the training ground today. Meron kaming training ni Eivan. I've been investigating his actions... Weirdly, he's not making his move. 

I was about to open the door when it opened itself. May taong lumabas kaya napaantras ako ng ilang hakbang, Nakita ko ang berdeng mga mata ni Eivan, puno ng pawis ang itim na sandong suot nya habang tumutulo pa sa mukha nya ang pawis, napatingin sya sa direksyon ko at napangisi.

"Good morning, Noona," He said while giving me an innocent smile and wiping his sweat. I want to roll my eyes over. "There's no good in morning seeing your face" I thought while looking at him blankly, sumandal sya sa gilid ng pinto kaya aalis na sana ako para pumasok sa loob ng hawakan nya ang braso ko ng makadaan ako.

"Aren't you going to response to your brother?" Tanong nya mula sa likod ko, inikot ko ang mga mata ko habang nakatalikod parin. "Ang plastic talaga ng gagong 'to" Kunot noong isip isip ko, it's annoying.

Hinarap ko sya. "You seems calm..." Panimula ko habang tinitingnan sya na hindi mawala ang ngisi sakin. Lumapit ako sa kanya at tiningnan sya ng seryoso. "I know you know that I already make a move two days ago... Hindi ka ba natatakot na maunahan kita?" Bulong ko, tinawanan nya ako. One of the reasons why I hate him.... He's not taking me seriously. Why is he so suspicious? Parang may tinatago syang sikretong hindi ko alam.

Hinila ko ang damit nya sa may dibdib at dahilan para mapayuko sya at mapapantay sakin, tumigil sya sa pagtawa at tiningnan ako sa mata. "Do you think I'm joking, Eivan?" Malamig at nakakapanindig balahibo kong tanong. I don't know why his smile widen even more. 

"Eivan?" He asked which confused me a little, he leaned closer. "I thought you used to call me your Eli?" He asked in a low voice while looking into my eyes.

This damn man is avoiding the topic.

I was about to speak when I heard a bullet's sound. "Bang!" Napatingin ako dito, nakita ko isang rebulto ng lalaki na may hawak na baril habang nakaasinta sa direksyon ni Eivan, medyo nagulat ako ng makita ang mukha nya, si Maximilian na nakasuot nang falcon lenses habang malamig na nakatingin kay Eivan na umantras dahil sa bala na muntik ng tumama sa ulo nya.

Mabilis na nagbago ang ekspresyon nya ng makita ako. "I'm sorry my hands slipped" Nakangiting sabi ni Maximilian, kahit nagtataka ako kung bakit nya tinangkang barilin si Eivan, nagsalubong ang noo ko ng may makita akong maliit na band aid na nakatapal sa mukha nya.

"You little shit-!!" Hindi ko pinansin ang pagmumura ni Eivan at tinungo ang direksyon ni Maximilian, nang nagtagpo ang mga mata namin ay agad nyang binaba ang baril at nginitian ako. "Your dad dismissed Eivan, I will be teaching you again," Nang makalapit ako sa kanya tiningnan ko lang sya sa mata.

Bago pinabalik balik ang tingin sa pisnge nya, Nang mapansin nya ang asta ko. Agad syang nagsalita. "Ahhh... Nagtataka ka ba sa mukha ko? Don't worry it's just a scratched. Eivan and I just fought a little" He said while smiling at me. I smile at him too.

"Sinasabi mo bang nagkataon lang kayo ng Lunatic na yun na may daplis ng bala sa mukha" Isip isip ko habang nanatili paring nakangiti sa kanya. Tandang tanda ko pa ang nangyari nung araw na yun, yung parte ng mukha nya kung saan sya may band aid ay ayun din yung parteng binaril ko yung siraulong yun. I need to make it sure... A smirk form on my face when an idea pop on my head.

"Hey, it's bleeding," I said worriedly then I tried to reach his face but he step back right away. Pinagmasdan ko sya, naglayo lang sya ng tingin.

Nagbuntong hininga ako, Pumunta ako sa sulok ng training ground at binuksan ang maliit na kabinet kung saan nakadikit sa sulok ng pader, may nakalagay ditong first aid kit, incase na masugatan kami sa training. Ramdam kong sinundan ako ni Maximilian. "No, Yannis... There's no need-"

Hindi ko na pinatuloy ang sasabihin nya at hinila sya sa gilid kung saan may mahabang silya na metal. "No, Maxy, it's bleeding. Kailangan kong linisin yan, baka lumala, I can't let your handsome face leave a scar" Sabi ko ng seryoso, sabay bagsak ng first aid kit sa upuan. Lumikha ito ng malakas na ingay dahil gawa din sa metal ang box ng first aid kit. Kita ko syang nanahimik at napalunok.

"HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAH" 

Napatingin kami sa may pinto ng marinig ang malakas na tawa ni Eivan, nakahawak sya sa tyan habang utas parin sa pagtawa, kung nakamamatay lang sana ang tawa sana namatay na sya. Nang tumigil sya sa pagtawa nilingon nya ako bago... nilingon nya si Maximilian at nginisian ng malawak. 

"Lynch Maximilian, My sister's being sweet... Why don't you let her see your scratch?" Malawak na ngisi nyang sabi, tinaasan ko sya ng kilay ng banggitin nya ang first name ni Maximilian. Lynch... this is what I suspect before. His name is similar to that man. "are these two know something that I don't" Isip isip ko habang tinitingnan si Maximilian na nagdidilim ang mukha kay Eivan.

Nang mapansin ata ni Maximilian ang titig ko sakanya, nanlaki ang silver nyang mga mata at parang maamong tuta na tumingin sa sahig. Nagbuntong hininga ako. No no, I can't fall for that pitiful look. 

"Seat" Seryoso kong sabi habang naglalabas ng ointment at bulak sa loob ng pulang box na may puting '+' sa gitna. Ramdam ko syang nagbuntong hininga ng malalim at unti unting umupo. Nang hahawakan ko ang sugat nya, lalayo sana sya ng nagsalita ako.

"Try to dodge, I'm going to ignore you for a month." Kalmado kong sabi habang tinitingnan sya sa mata. Nanigas sya sa kinatatayuan, at walang nagawa kung hindi magbuntong hininga. Palihim akong ngumisi at tinanggal ang band aid nya, 

"Youre being mean, Yannis" Seryoso nyang sabi pero hindi ko sya pinansin, Nang matanggal ko ang band aid, nanlaki ang mga mata ko at nanigas sa kinatatayuan.

This can't be...

This can't be right...

Tinitigan ko sya bago ulit tiningnan ang sugat nya.

"Don't stare like that, I know it's ugly" Inis nyang saad habang tumatayo. Pinagmasdan ko sya. Kaya ba ayaw nya ipakita, nahihiya syang baka husgahan ko sya? Tsk... Anong kahusga husga kung lalo nga syang karismado ehhh. No no let's go to the main point. Unti unting kumunot ang noo ko at nagseryoso, Hindi ko alam kung parang bakit ako nakaramdam ng pagkalumo at dismaya. 

May dalawang maliit na cut ang mukha nya na parang nadaplisan ng kutsilyo o ano mang matalas na bagay, alam kung hindi yung daplis ng bala dahil alam ko ang kaibahan ng dalawa. "I...I thought..." Sa sobrang confusion, hindi ko narealize na bumuka na pala ang bibig ko ng hindi ko namamalayan.

Napatingin ako kay Maximilian ng magsalita sya. "Thought what?" Naguguluhan nyang sabi. I sigh deeply. I thought you were him. Bakit ba ako umasa? Malaki ang kaibahan nila. "Nothing" Mahina kong sabi bago nilagyan ang bulak ng ointment. His not him, huh? But why am I so upset?

Eivan's POV

"What cunning bastard..." I whispered while watching my sister clean his wounds.

Nagsimula na akong lumayo dahil parang naiisipan kong pumatay habang pinapanood lang sila, "Hah, he dares to use my name?" Bulong ko. Nang makalabas ako ng mansion, dumaretso ako sa kotse.

I didn't even punch him or hurt him before. Ivy's fast, she almost killed him, I smirked. I wonder how she will react when she knows the truth. Pinagmasdan ko ang handkerchief ni Ivy na nasa upuan ng sasakyan ko. "Why I am getting annoyed?" Kunot noong bulong ko habang matalim na nakatingin sa handkerchief nya na ginamit para balutin yung sugat ko nung nagwala ako sa kwarto.

Dinampot ko ito. "Why am I still keeping this useless trash, Tsk" Malamig kong saad bago tiningnan saglit at tinapon sa backseat, binuhay ko na ang makina ng sasakyan at sinimulan paandarin.