CHAPTER 38: Fever

955 78 4
                                    

Ivy's POV

Napalingon ako sa direksyon ni Eivan ng makita syang nakasandal sa puno habang nakapikit, Tss. Ang relax din ng gagong 'to. Di ba sya nagaalala na baka lagutan ko sya ng hininga habang natutulog?

"Tsk.." Tumingin na lang ako sa apoy at niyakap ang katawan ko sa lamig, it's been hours since we are in this position. Halos wala kaming imikan pagkatapos ng conversation namin kanina.

I want to go home already, of all the people... why do I have to be stuck with this Asshole? The world is so cruel to me, tsk.

"Hnghh... N-no.."

Napalingon ako sa direksyon ni Eivan ng marinig ko syang magsalita. Nakakunot ang noo nya, habang tagaktak ang pawis. Kumunot ang noo ko ng makitang hindi mapakali ang ulo nya at mukhang binabangungot. "I-it's not me..! It's not my fault.."

I rolled my eyes and was about to ignore him when... "N-no, I'm not the reason why she died... I love her" Napukaw ni Eivan ang atensyon ko ng makitang may luhang tumulo sa mga mata nya.

"Mom.."

Pumikit ako at nag buntong hininga. Masyado pang bata si Eivan nang mamatay ang Mommy namin, namatay siya sa isang car accident at kasama niya si Eivan that time, at ang nakaligtas lang sa kanilang dalawa ay si Eivan... May mga sabi sabi na bago siya naaksidente ay tatakasan nya si Daddy at sasama sa ibang lalaki... I don't want to believe such a thing because I know how our mother love us but, I once caught her kissing another guy in the past when I was little...

Bumalik ako sa reyalidad ng marinig ko ulit si Eivan. "Mom... I miss you... Mom..!" I understand why he was cruel, simula ng mamatay si Mom, sya lagi ang pinahihirapan ni Dad sa mga training sessions, unlike me na hindi pinapansin ni Dad, sya lagi ang tinutuunan ni Dad ng pansin at pinahihirapan.

Napapaisip na nga ako minsan na baka kaya ganon na lang ang trato ni Dad kay Eivan ay baka hindi nya ito anak. It's hard to identify kung san kami nag mana ni Eivan dahil halos appearance ni Mom ang nakuha namin pareho. Medyo confused lang ako minsan dahil bakit si Eivan lang? Bakit si Eivan lang ang pinahihirapan nya? Hindi ba nya minsan na maisip baka ako yung hindi nya anak?

Lumapit ako kay Eivan at hinawakan ang noo nya, sobrang init nito at tila ba'y nakakapaso na, I sigh. "That's why he's like this..." Bulong ko sa hangin. Hindi pa ganun nagagamot ang sugat niya dahil wala kaming gamot na magagamit kaya tinanggal ko muna yung bala sa katawan nya at binalutan sya ng tela, wounds from gunshots are susceptible to infection, he must be in serious pain right now.

Kinuha ko ang ulo nya at inihiga sa kandungan ko, "Mom..!"

"Hushh Eli, Hushh..." I whispered to his ears. Dahan-dahan siyang kumalma dahil sa boses ko. Gumana, I can't treat him fully right now, kaya papatulugin ko na lang siya para makalimutan niya ang sakit ng mga sugat nya, tutal ako naman ang dahilan kung bakit siya ganito. Kung hindi niya ako niyakap at pinrotektahan baka ako na ngayon ang nasa lugar niya ngayon.

I don't know the reason why he protected me but I have to save him for now, the real battle between the two of us hasn't started yet, he can't die here.

Not yet.

Eivan's POV

I opened my eyes when I feel that I'm lying on something soft and warm, but to my surprise. I saw Ivy's face sleeping peacefully while I was lying on her lap. Dahan-dahan akong bumangon at napahawak sa dibdib ko ng biglang sumakit. "Hgh.." Ikinunot ko ang noo ko at napatingin sa kamay kong may dugo.

I clench my fist and then grit my teeth. I swear... I will slaughter them all. How daring of them to do this to me. I will chop their bodies to pieces and feed them to my gators. Tumingin ako sa paligid, tirik na ang araw at nagsisimula nang uminit sa paligid. "Third.." Napalingon ako sa gilid ng makita ko ang isa sa mga tauhan ko, nakasuot ito ng purong itim habang nakayuko ng may paggalang, tiningnan ko si Ivy. Mahimbing parin ang tulog nya kaya iniharap ko ang tingin sa kanya.

"What took you so long?" Malamig kong sambit bago tumingin sa dalampasigan.

"W-we're sorry... We encountered some trouble finding your location" Nakayuko nyang saad. Tumayo ako kahit masama pa ang lasa ko pero hindi ko pinahala.

"Go, ready the chopper... I'm getting annoyed here" Inis na sabi ko, lumapit sya sakin at pinatungan ako ng itim na coat bago tuluyang lumayo at umalis. Tumingin ako kay Ivy at pinagmasdan ang mukha nya, kita ang pagod sa itsura nya, gawa na din siguro ng pagbabantay nya sakin kahapon.

"She is adept at using a weapon. She seems to have experience; I've been watching her for about five years. I'm not sure why she changed or if she was only trying to conceal her abilities..." I thought while looking at her sleeping face that seems harmless but in reality, it's not.

"If you still want your eyes, take them off her face unless you want me to dig them up."I heard someone say from my back. I smirk.  He's unbelievable.

"How did you get here?" Balik kong tanong ng may malamig na boses bago sya nilingon, nakangisi sya sakin habang nakasandal sa isang puno.

"What do you think?... I've been here for hours" Hours? So it's been hours already?

"You know what..." 

Sumeryoso ang mata nya at tiningnan ako ng malamig. "Just watching her take care of you makes my blood boil, wanting to skin you alive and dig your organs out..."

"TUDD!" Umilag ako ng may shuriken syang tinapon sa direksyon ko na kung hindi ko na Ilagan ay malamang na tatama sa kanang mata ko.

I laughed.

"Does it give you an unpleasant feeling... Like jealousy?" Malamig kong sabi habang naka ngisi sa kanya. A sinister grin appears on his face.

"Why would I be jealous? You're her brother" He crossed his arms and waited for my reaction. I smirk even more.

"So what if I am? I can bring her into another country so I can marry and locked her there, Marriage between biological siblings is legal in other countries after all" ramdam ko ang pag itim ng aura nya sa sinabi ko, he believes my words? Tsk... I'm not that insane, I want nothing but her neck. Napatingin ako sa kanya ng bigla syang tumawa.

"I will grind your flesh first before that happens," Maximilian said while smiling at me. I look at his silver eyes, it's looking at me that he can kill me within seconds. 

Heh. The first time I saw my sister bring him to our house... I know his hiding something... He's always smiling at everyone especially Ivy but I always notice that there's always a dark orb in his eyes when his looking at me... Who would think that his also a Psycho who's crazy about killing people, I guess a psycho recognized one another, huh?

I smirked.

Vengeance ResurrectionWhere stories live. Discover now