9. bölüm

751 20 7
                                    

Herkese selammmmm
Düzenli bölüm yoksunluğu yaşattığım için üzgünüm asklar.

Enişteniz olacak şempaze benden ayrıldığı için zor zamanlar atlattım...
Neyse bunlar bize koyar mı? Tabi ki de hayır be bizi üzecek erkek daha doğmadı çünkü gşeuk3odiw4kodq

Neyse şimdi sizleri güzel bir bölüm bekliyor. (Şimdiden yazım hataları için özür diliyorum sizlerden)

Keyifli okumalarrr 🖤🖤🧠

9. Bölüm: bölüm repliği;
"Bu gece tekrar sana sahip olabilir miyim"

17 eylül pazar kuzeyin güncesinden bir alıntı

Hayatım boyunca yaşadığım bir çok travma içinde en acısıydı o anım. Babamın yanıma gelip anneni kaybettik diyişi bitirmişti en son beni. Bir anda hayatımın kadının beni terkedişi mi acıtmıştı kalbimi,yoksa hala neden öldüğünü bilmemem mi..?

9. Bölüm

...

"Hemen geri dön Asel!"

Arkama bakmadan giderken bu cümlesi ani duruşuma sebep olmuştu.

"Sana bu ismi kullanma demiştim baba"

"Ne o? Annen mi aklına geldi"

"Sana bu konuyu açmamanı söylemiştim"

Yavaşça yüzümü babama dönerken yumruğumu sıkarak kendimi durdurmaya çalışıyordum.

"Annen de sana acımadı Asel unuttun mu"

"Şansını zorluyorsun Faruk Aydın"

"Ahahah oğlum şans şeytan işidir ve ben şeytanın ta kendisiyim.."

2 gün önce

Omzumda öylece uyuya kalmıştı. Kendi kendine sayıklarken annesinin kokusunu özlemiş masum bir çocum gibi uyuyakalmıştı..

Olduğum yerden kıpırdarsam onu rahatsız ederim diye düşünmüştüm. Bu yüzden hiç kıpırdamadım ve onun rahatça uyumasını istedim..

..

Gözüme bi parlama gelmişti. İçim ufaktan ürpermiş ve göz kapaklarım aralanmıştı. Odamda yatağımda uzanıyordum. Hafifçe doğrulduğumda pencerenin önğnde uçuşan tül perdilerin arkasında onu gördüm.

Balkonda öylece dışarı izlerken beni yatağa taşımış olması çok hoşuma gitmişti. Tabi ki de üstümü değiştirme detayını atlayamazdım.

Arkasını döndüpünde göz göze gelmiştik.

"Uyanmışsın"

"Evet. Boynum ağrıyo biraz halbu ki yatağa yatmışım"

"Aslında bakılırsa omzunda uyuya kalmışım. Sanırım sende sızmışsın ve öylece tezgahta uyumuşuz"

Gece neler olduğunu tam anlamıyla hatırlamasam bile onun omzumda uyumuş olma detsyı hala aklımdaydı.

"Ahh evet sanırım ikiniz de sızmışız"

"Evet sanırım."

Odaya girip kapıyı açtığında gidecek sandım ve içime udak bir endile düştü.

"Gidiyor musun"

Arkasını dönüp kapının kolunu bıraktı ve gülümsedi.

"İzo hanım gitmemi istemiyo dimi"

"Ne alaka şimdi kuzey"

"Gidiyimmi yani"

"İstediğini yap"

karanlığın sessiliği Where stories live. Discover now