episode 1

5.7K 278 33
                                    

Kişi sevdiğini Allah'a emanet ederse, onu bir daha görmeden ölmezmiş

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Kişi sevdiğini Allah'a emanet ederse, onu bir daha görmeden ölmezmiş.


°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●

"Ümame, kalk kızım sabah oldu!" Kulaklarımdan beynime kadar işleyen ses uyanmamı sağladığında yatağımda oturur pozisyona gelerek kollarımı iki yana açıp esnedim. Güneşin ışınlarının içeriye sızmaması için engel görevi gören perdelerimi aralayarak camı açtım. Temiz hava anında yüzüme çarpıp odama girdiğinde gülümseyerek burnuma dolan yemek kokularını takip ettim. Kendimi mutfakta bulduğumda annem kahvaltı hazırlamaya çoktan koyulmuştu bile.

   Koşar adımlarla banyoya ilerledim. Elimi yüzümü yıkadıktan sonra tekrar mutfağa vardım.

  "Hayırlı sabahlar validem," diyerek buzdolabına yönelip yiyebileceğimiz besinleri çıkarıp masaya yerleştirmeye başladım.

"Hayırlı sabahlar kızım." Şefkatin eksik olmadığı sesi tekrardan kulaklarıma ilişince gülümsedim. Masa yavaş yavaş hazır olurken demlenmiş çayı bardaklara doldurmaya başladım. Bu sırada hâla uyanamadığı belli olan ablam ayaklarını yere sürterek yanımıza geldi.

   "Uykum var..." Ağzından dökülen kelimelerle eş zamanlı olarak arkadan belime sarıldığında bardaklara döktüğüm çay az bir miktar da olsa masaya damlamıştı.

  "Abla, vallahi yakarım seni çaydanlıkla! Ne diye bir iş görürken sarılıyorsun Allah aşkına?" Sitem eden ses tonumla beraber mızmızlanarak sarılma eylemine son vermiş mutfaktan çıkmıştı.

  "Bugün Kur-an kursunu açacakmış baban, kızım." Annemin söyledikleriyle beraber hızla bardakları doldurmayı bitirip salatıkları doğrayan annemin yanına gidip tezgaha yaslandım.

  Yazları belli bir müddet açılan Kur-an kursumuz vardı. Her yaz yeni yeni talebeler katıldığı gibi devamlı olarak gelenlerde mevcuttu elbet. En sevdiğim şeylerden biri çocuklara dinimizi anlatmaktı ki bunu bir sene içerisinde çokça yapıyordum.

  "Kaçta açacak? Her zamanki gibi öğle namazından sonra mı?" Merakla yönelttiğim soru karşısında önce hafifçe kıkırdamış ardından da başını onaylarcasına sallamıştı.

  Babam gençliğinde dedemin açtığı Kur-an kursunda öğrencilerine ders veriyordu dedem ise kursun bir takım işlerini görüyor, yönetiyordu. Şu zamanda ise babam kursun yönetimiyle ilgilenirken bende öğrencilere bilgi aktarımı yapıyordum.

  Kahvaltı nihayetinde hazır olduğunda bütün aile üyeleri masada yerlerini almıştı. Yemeklerimizi bitirip yemek duasını da yaptıktan sonra anneme sofrayı kaldırma yardımını ablamın üzerine yıkarak odama geçtim. Odamdaki dağınıklığı düzelterek giyeceğim siyah bol ferace elbisemi ve gümüş rengine yakın bir tonda olan şalımı çıkararak yatağımın üzerine koydum.

Kur-an Kursunun Muallimi ღHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin