episode 13

1.9K 115 6
                                    

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


"Siz... Rabb'imin bana verdiği en güzel hediyesisiniz."

°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°•○●°

3 ay sonra...

   Zaman, kum saatindeki kumlar misali hızla akıp gidiyordu. Birbirini yakalayamayan ve birbirini kovalayan anlar,tane tane dökülen kumlar... hayatımızdan bir o kadarını götürüyordu. Bu anıma kadar biriktirdiğim anılar mutluluğa her zaman ev sahipliği yapmıştı. Hayatımda üzgün olduğum anlar nereden bakılırsa bakılsın çok nadirdi.

  Sabah namazını kılmış, keraat vaktini değerleniyorduk yanımda oturan eşimle. O dışından Kur-an'ı okurken bende takip ediyordum. Sesi ayetlerle buluştuğunda o kadar huzurlu hissediyordum ki kelimeler betimlememe yetecek  bir yeteneğe sahip değillerdi.

  Ömer, çok güzeldi... Kalbi, ruhu, gözleri, sesi, yüzü... Herşeyiyle çok güzeldi. Ona olan bakışlarım her zaman hayranlıkla doluydu ve umuyordum ki ona bunu yansıtabiliyordum.

  Gözlerim ayetlerin üzerindeyken karnıma giren ani sancıyla refleksle sağ elimi karnımın üzerine götürdüm. Sancı git gide artarken nefes alışlarım hızlanmıştı ama bunu Ömer'e çaktırmamaya çalışıyordum.

  Vakit geçtikçe sancılar dayanılmaz bir hâl almaya başlıyordu ve çaktırmamak için gösterdiğim çabayı bir kenara bırakarak acıya bürünmüş iniltimi dudaklarımın arasından serbest bıraktım.

  "Ah..." Ömer sayfa sonuna gelmişti çoktan. "Sadakallahülazim," diyerek okuyuşunu bitirmiş hem kendi Kur-an'ını hem de benimkini yanımızdaki sehbanın üzerine koymuştu.

  "Ümame, iyi misin? Ne oluyor?" Elim hâla karnımın üzerindeyken Ömer kaşlarını çatmış durumu anlamaya çalışıyordu.

  "Ömer, ben galiba..." Sözümü tam bitiremeden tekrar giren sancıyla gözlerimi yumarak arkama yaslandım. Ömer üzerime eğilerek yüzümü avuçladığında gözlerimi açarak kahverengi gözlerine baktım.

  Bakışları endişeyle dolmuştu.

  "Doğuruyorum!" Gözleri dudaklarımdan firar eden kelimeyle kocaman açıldığında derin derin nefes alıp vermeye çalışıyordum.

  "Ne? Doğuruyor muyuz?!"

  "Sen değil, ben doğuruyorum!" Soluklarım arasından ona karşılık verdiğimde yeni dank etmisiyle koşturarak yatak odasına doğru gitmiş, çantayı alıp dönmüştü.

Kur-an Kursunun Muallimi ღWhere stories live. Discover now