Açılan kapının ardından görülen iki bedende gezdirdim gözlerimi. Bir müzekkerin elini tutan ufak biz kız çocuğu vardı. Sorgular şekilde olan bakışlarım müzekkerin sesini davet etmişti ortama.
"Biz kayıt olmak için gelmiştik?"
İnsan yaşamı boyunca gördüklerini dile getirse dahi bi çoğunu allak bullak hatırlar. Gördüklerinin ardındaki görünmeyende saklıdır aslında hakiki olan doğrular. Yaşamımız boyunca ne kadar da çok şeye tanık oluyorduk değil mi? Tanık olduklarımız bir yana dursun, tanık olmadığımız durumda bile gerçekleşen hadiseler pek bir takdire şayandı.
İnsanın yaradılışından tutun, diğer tüm varlıkların yaradılışına kadar hepsi tek tek işlenmiş bir iğne oyası misaliydi benim açımdan. İğne oyası gibi ince ince işlenmiş, ince ince dokunmuştu tüm varlıklar.
Karnımın içerisinde kendine dünya edinen bir yavrucağım vardı. Sevdiğim adamdan ve benden bir parça taşıyordum en içimde.
Bir bütün misali tamamlıyorduk birbirimizi.
Hissettiğim bu duygular o kadar muhteşemdi ki, ne söyleyerek betimleyebileceğimi bilemiyorum. Sevdiğinden aldığın bir parçayla ikinizin yeni dünyasını içinde taşıyordun. Bu his o kadar güzeldi ki...
Yelkovan ve akrep birbirlerini kovalarken bir elim karnımda öylece uzanıyordum yatakta. Beyaz tavanda kurduğum hayallerimin senaryosu oynarken gülümseyerek izliyordum her bir sahneyi.
Yutkunma ihtiyacımı gidererek sağ tarafıma döndüğümda gözleriyle beni seyreden eşimle göz göze geldik.
"Ömer?" Fısıldayarak adını dudaklarımdan yolladığımda elini belime sararak bedenimi bedenine yaklaştırmıştı. Ani hareketi kalp ritmimin bozulmasına sebebiyet olurken bir elimi göğsünün üzerine koymuştum.
"Söyle, güzel gözlüm." Bakışlarında gördüğüm yoğun duygu karmaşası derin bir nefesi akciğerlerime yollamıştı.
"Ömer, böyle bakmaya devam edersen kalbim göğüs kafesimi yakıp kül edecek." Ağzımdan dökülen kelimeler hoşuna giderken gülümseyerek alnıma bir öpücük kondurdu. Ben bu adamı çok seviyordum ve Rabb'imin de izin verdiği sürece yanından asla ayrılmayacaktım.
"Nasıl bakıyormuşum?" Şuan resmen liseli aşıklar gibi flört etmeye çalışıyordu. Eh, devam ettirmemde bir sakınca yoktu, değil mi?
"Böyle işte," diyerek elimi giydiği kazağın yakasına götürdüm ve yakasını avcumun içine hapsettim.
Bakışları yüzümün her köşesini turladığında gözleri dudaklarımda asılı kaldı. Öylece durmuş bakmaya devam ederken karnıma giren sancıyla acı ile inleyerek elimi yakasından çekip karnıma götürdüm.
