Beep Beep ♔ BTOB ✓

Bölüm 1 - First

" Denklemin kökü denklemi sağladığına göre x'i 3 yazarsam... Hım...

x²-ax+3=0

3²-3a+3=0

12-3a=0

a'yı 4 bulurum. Evet, eminim a'yı 4 bulurum."

Cevap anahtarına baktığımda bu soruyu da doğru çözdüğümü fark ettim. Diğer soruya geçtiğimde uzaklardan bir yerden hoş bir melodi sesi kulağıma ulaştı. Umursamayıp soruya odaklanmaya çalıştım fakat olmuyordu. Defterlerin, kitapların altına bakmaya başladım. Neredeydi bu aptal telefon? Sinirle kafamı masaya bıraktım. Kafam masaya geldiğinde korkutan bir ses çıkmıştı ama ben hissetmemiştim bile. Kapattığım gözlerimi açtım ve kafamı kaldırdım. Kafamı arkama, yatağıma çevirdiğimde telefonun yatağın üzerinde olduğunu gördüm. Oturduğum yerden kalktım ve yatağa doğru yürüdüm. Yatağın üzerinde duran telefonu aldım. Numaraya bakmadan telefonu açtım ve kulağıma götürdüm. Hattın ucundan tanımadığı bir erkek sesi duymam ile 'Ne oluyor?' moduna büründüm. Kaşlarımı çatıp konuşan adamı durdurdum ve "Sanırım yanlış numarayı aradınız." dedim. Hattın ucundaki erkeğin verdiği cevaba kaşlarını çattım ve telefonu kapatıp yatağın üzerine attım. Ve alayla adamın sözlerini tekrarladım.

"Hayır yanlış numara değil."

Ne demekti bu şimdi? Tanımadığı bir ses nasıl olur da yanlış numara olmazdı?

Gözlerimi art arda kırptım ve tekrar eski yerime oturmaya gidecekken telefon yeniden çaldı. Kaşlarımı çatıp telefonu eline aldım. Ve açıp kulağıma götürdüm.

"SANA YANLIŞ NUMARAYI ARADIN DEDİM!" diye bağırdım.

Telefonu kulağından çekip ekrana baktığımda dizleri titremeye başladı. Ve yere yığıldım. Telefonu kapatıp yatağın üzerine fırlattım. Arayan kişi sevdiğim çocuktu. Ve az önce kendini rezil etmiştim.

Telefonu tekrar elime aldım. Ve rehbere girdim. 'Harika Bebe' isminin üzerine basılı tutup sağa doğru çektim. Telefonu tekrar kulağıma götürdüm. Boğazımı temizledim ve karşı tarafın sesini duymayı bekledim.

"Oh! Minhyuk-ah."