Beep Beep ♔ BTOB ✓

Bölüm 8 - Last

Bay Yook'un ve Sungjae'nin aynı kişi olma ihtimali kafamın içinde dönüp duruyordu. Ve düşünmekten delirecekmiş gibi hissediyordum.

Kendi sınıfa doğru giderken, abimin sınıfının içindeki çiçekleri gördüm. Merakıma yenik düştüm ve sınıfa girip çiçeklerin olduğu sıraya doğru ilerledim. Sıranın üzerinde gri renkli bir defter duruyordu. Ve defterin üzerinde bir not vardı. Notta "Her şey için teşekkürler, Soo Young. -Bay Yook." yazıyordu. 

Ne yapacağımı bilemiyordum. Donup kalmıştım. Bunca zamandır yanı başımdaydı ve ben onu fark etmemiştim. 

Sıranın üzerindeki defteri aldım ve sınıftan çıktım. Yavaş yavaş merdivenlerden çıkarak çatıya ulaştım. Boğazımda düğümlenen yumruyu özgürlüğüne kavuşturdum. Yere çöktüm ve ağlamaya başladım. 

Hiçbir zaman ağlayamayan ben şimdi ağlıyordum. Çünkü arkadaşımı kaybetmiştim. Çünkü kardeşimi kaybetmiştim, ilk ve son aşkımı kaybetmiştim. Çünkü hayatımın yarısını kaybetmiştim. 

---

Sungjae'nin ölümünün üzerinden tam tamına bir yıl iki ay geçmişti. Okulu bitirmiş ve iyi bir üniversite kazanmıştım. Telefon numaramı değiştirmemiştim. Ve hala Sungjae'nin öldüğünü inkar ediyordum. Çünkü her an beni arayacakmış gibi hissediyordum. 

Ve sanırım bana yazdığı defteri okumanın vakti gelmiş gibiydi. 

Kıyafet dolabımı açtım ve kıyafetlerin altındaki gri renkli defteri elime alıp yatağıma oturdum. Derin bir nefes alıp verdikten sonra defteri açtım. Ve okumaya başladım. 

"Merhaba Soo  Young. Ben Yook Sungjae. Ya da Bay tükürüklü ya da Bay Yook. Nasıl başlamam gerektiğini, ne yazmam gerektiğini bilmiyorum. Nasıl bitireceğim mi. Onu biliyorum. Bu defteri ben bitirmeyeceğim. Zaman bitirecek ya da daha doğrusu hastalığım bitirecek. Şaşırdın dimi? Bu şakacı, mutlu ve telefonda sürekli kahkahasını ya da gülüşlerini duyduğun çocuğun hastalıklı, üzgün ve korunmasız bir çocuk olduğunu bilmiyordun. Değil mi? 

Peki, birlikte şarkı söylediğimiz günü hatırlıyor musun? Bana "Kesinlikle şarkıcı olmalısın." demiştin. Bunu da açıklamalıyım, ben, abin ve arkadaşımız olan Hyunsik Cube Ent.'te stajyeriz. Bunu da bilmiyordun. Abinin yakında çıkış yapacağını biliyor musun? Onlar bensiz çıkış yapacak evet.

Aslında biliyorum. Benim hakkımdaki her şeyi bu sayfaları yavaş yavaş okuyarak öğreneceksin. Ama biliyor musun? Ben senin hakkındaki her şeyi yavaş yavaş okuyarak değil de yavaş yavaş beynime kazıyarak öğrendim. Takıntılı mı bu çocuk diye düşüneceksin. Sanırım ben takıntılıyım. Ama herkes öyle değil mi? Herkes sevdiği kişiyi izleyerek öğrenmez mi? Benim onlardan tek farkım her zaman yanında olabilmem. Doğduğun günde, her doğum gününde, ağlarken, gülerken, hatta okuduğumuz liseyi kazandığını öğrendiğinde sinirlenip ağladığın günde bile yanındaydım. İlk salıncaktan düştüğünde, kaza geçirip hafızanı kaybettiğinde ya da gözlüklerinden kurtulup lens kullanmaya başladığında da yanındaydım. 

Sana "Karahindiba ikinci kez açtığında" demiştim ya. Üflenen bir karahidiba nasıl tekrar açıyor biliyor musun? Tabi ki de biliyorsun. Çünkü bu sensin. Bizim Deha Jung Soo Young'umuz.

Ve zarfın içine baktığında resmimi göreceksin. Senin için bıraktım. Yüzümü merak ettiğini düşündüm çünkü. (*Medya*)

Okulda nasıl başarılı olduğumu biliyor musun? Senin sayende. Seninle aynı üniversiteye gitmek istediğim için, seninle okul sonlarına doğru yapılan yarışmada birlikte olabilmek için, kısaca seninle olmak istediğim için sıkı çalışmaya başladım. Ama sonra hasta olduğumu öğrendiğimde 'Çalışmaya ne gerek var ki artık' dedim ve çalışmayı bıraktım. Bir süre sonra abin ile konuşurken seni sevdiğimi söyledim. Ve numaranı istedim. O da verdi. (Tabii kide onu tehdit etmedim(!).) Ben de seni aradım ve kim olduğumu söylemeden seninle konuşmaya başladım. Eğer seninle kendimi tanıtarak konuşsaydım arkadaş olurduk ve ben öldüğümde acı çekerdin. Ve şimdi düşünüyorum da bu defteri okurken beni tanıyorsun. Ve acı çekeceksin. 

Bu yüzden Soo Young. Acı çekmeni istemediğim için burada bitiriyorum. Ama bitirmeden önce eklemek istediğim bir şey var. 

Menekşe gibi kokuyorsun Soo Young. *

-Bay Yook." 

//*Menekşeler kokmaz.//