ဂျောင်ကုရဲ့ဝမ်းလျှောရောဂါပျောက်ပြီး
ကျောင်းလဲပိတ်သွားတဲ့အချိန်မှာထယ်ယောင်းရဲ့dateဖို့အစီစဥ်ကလဲစတင်ရပြီ~
"ဒီနေ့မှhyungကအရမ်းချောနေသလိုဘဲ~"
"ဒီနေ့မှဘဲချောတာပေါ့လေ အရင်နေ့ကမချောဘူးပေါ့~"
"အရင်နေ့တွေကအနက်ရောင်suitတွေချည်းဘဲဝတ်တော့
ချောတာကမသိသာဘူးလေ အခုမှချောမှန်းသိသာတာ~"
"အင်းပါ ထားပါတော့ သွားရအောင်လေ~"
ထယ်ယောင်းကသူ့မန်နေဂျာစီစဥ်ပေးထားတဲ့အနီပုပ်နဲ့အနက်ရောင်ကိုဘဲသုံးထားတဲ့suitကိုဝတ်ထားတာမို့
ဂျောင်ကုမျက်လုံးထဲအရင်နေ့ကထက်ပိုကြည့်ကောင်းနေတာအမှန်~
"မနက်စာကိုဘာစားရင်ကောင်းမလဲ~"
"ဟိုကိုရောက်မှmenuကြည့်ပြီးရွေးလေ~"
"မဟုတ်ဘူးလေ စားချင်တာများရှိနေမလားလို့စဥ်းစားကြည့်နေတာ~"
"အင်းပါ ချော်လဲမယ်သတိထားဦး~"
လှေခါးထစ်တွေကို တစ်ထစ်စီခြေစုံခုန်ဆင်းနေတဲ့ဂျောင်ကုကို
ထယ်ယောင်းကကရုစိုက်ကြည့်ပေးရင်း
ဆင်းလာရာအောက်ရောက်တာနဲ့အူဝန်နဲ့တွေ့ပြီ~
"နှစ်ယောက်သားဘယ်သွားကြမလို့လဲ~"
"dateမလို့လေ hyungပြောတာ ဟီးဟီး
ဆရာရောလိုက်ဦးမလား~"
"တော်ပါပြီ နှစ်ယောက်လုံးပျော်ခဲ့ကြနော်~"
"Nae~~ပြန်ရင်မုန့်ဝယ်ခဲ့ပါ့မယ်~"
အူဝန်ရဲ့စကားတွေကိုထယ်ယောင်းက
ဘာမှမတုံ့ပြန်ဘဲဂျောင်ကုပြောနေတာကိုဘဲ
ဆုံးအောင်စောင့်ပြီး ပြောပြီးတာနဲ့ချက်ချင်း
ကားဆီကိုသွား အိမ်ကနေစတင်ထွက်ခွာပြီ~
"ဒီဆိုင်မှာစားမှာလား~"
"ဟုတ်တယ်လေ သဘောကျရဲ့လား~"
"အရမ်းသဘောကျတယ် ဒီကိုommaနဲ့တစ်ခါလာဖူးတယ်
အရမ်းမိုက်တာဘဲ~"
သူတို့မနက်စာလာစားတဲ့ဆိုင်က
အထက်တန်းလွှာလူတန်းစားတွေသာ
လာရောက်စားသောက်နိုင်တဲ့ဆိုင်ဖြစ်ပြီး
အရမ်းကိုတိတ်ဆိတ်အေးချမ်းတယ်လေ~
YOU ARE READING
First time{Complete}
Romanceအားတင်းပြီး ပထမဆုံးပြန်ရေးတဲ့Ficလေးပါ အရင်လိုအားပေးကြပါဦး🥺 အားတင္းၿပီး ပထမဆံုးျပန္ေရးတဲ့Ficေလးပါ အရင္လိုအားေပးၾကပါၪီး🥺
