01
" Mr.Wang လူကြီးမင်း ပြောတဲ့ပုံစံမျိုးပါ "
Wang က မန်နေဂျာရဲ့ အနောက်က အသားညိုညိုနဲ့ အားနည်းပုံပေါက်တဲ့ သေးသေးကွေးကွေး ကောင်လေးတစ်ယောက်ဆီ အကြည့်ရောက်သွားတယ်။
ထိလွယ်ရှလွယ်မဲ့ ပုံစံမျိုးဆို Wang က သဘောမကျဘူး။ အဲ့လို ထိရှလွယ်နေတာနဲ့ သူလို ကြမ်းကြမ်းရမ်းရမ်း ဖာခ့်ချင်တဲ့သူနဲ့ ဘယ်လိုမှအဆင်ပြေမနေဘူး။ ခက်တာက မွေးကထဲက ပန်းသေနေသလားထင်ရတဲ့ သူ့ရိုးတံက သေးသေးကွေးကွေးနဲ့လှတဲ့ ကောင်လေးကြောင့် နည်းနည်းမှထမလာဘူး။
ကျစ်!!
တစ်ချက်ပဲ ဝေ့ကြည့်ပြီး စိတ်တိုင်းမကျစွာ စုတ်သပ်လိုက်တာမို့ မန်နေဂျာက အရိပ်အကဲ ချက်ခြင်းမိတယ်။
" Mr.Wang ဒီကောင်လေးကို ထားပေးခဲ့ရမလားဗျ "
" ကျစ်! ပြန်ခေါ်သွား ငါ့နေရာကို ဘယ်သူမှမလာစေနဲ့! "
" စိတ်ချပါ Mr.Wang လိုအပ်တာရှိရင် ကျွန်တော့်ကိုပြောပါ "
လောကွက်ချော်ပြနေတဲ့ မန်နေဂျာကို Wang က မျက်မှောင်ကြုပ်ပြီးကြည့်တယ်။ လူတွေများ ပိုက်ဆံရှိမှန်းသိရင် သိပ် ပျူငှာပြတာပဲ။ ရေပေါ်ဆီတွေ ဟမ့်!
Wang က ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝိုင်ခွက်ကိုလှည့်တယ်။ ပြီးရင် နည်းနည်းချင်းစီအရသာခံတယ်။ အချိန်တော်တော်ကြာတော့ ဝိုင်သုံးခွက်လောက်က Wang အသာလေးသောက်မိသွားတယ်။
ခန္ဓာကိုယ်က ပြောင်းလဲလာတဲ့ ဓာတ်တွေကို Wang သတိထားမိပေမဲ့ အသာငြိမ်နေပြီး Cigarette ကို ယူတယ်။ ဂျာမန်ထုတ် အရည်အသွေးမြင့် မီးခြစ်နဲ့ Cigarette ကို မီးညှိပြီး ပိုပိုသာသာဖွာတယ်။ ခါးပတ်ခေါင်းကို လက်တစ်ဖက်ထဲနဲ့ ဖြုတ်ပြီး Cigarette အသောက်မပျက် ဇက်ကို အောက်ဆွဲချတယ်။
ပေါ်ထွက်လာတဲ့ သူ့ရိုးတံက ပန်းသေနေသလားမှတ်ရအောင် ပျော့ခွေနေတယ်။
ဒါပေမဲ့ size ကျတော့ သာမာန်မဟုတ်ဘူး။
ဒါကြောင့်မို့ သာမာန်လူတစ်ယောက်ထက်ပိုတဲ့ အရွယ်အစားနဲ့ သူ့ရိုးတံက အသက်ပြည့်ပြီးလို့ သုံးဆယ်ကပ်တာတောင် လူပျိုမဖြစ်သေးဘူး။
