06
" ဘာလို့ငိုတာလဲ ဘေဘီ "
" ရွတ် ရွတ် ကိုကိုဆူ ရွှတ် ကိုကိုဆူလို့လေ "
အမှန်ဆို လေသံမာနေတဲ့ Wang က နည်းနည်းစိတ်တိုနေတယ်။ ဒါကလဲ ဘေဘီနဲ့ပတ်သတ်နေတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တွေထဲမှာ အာရှကျားကြီး က ယုန်ဝတုတ်အကြောင်းကို အကုန်တင်ပြခဲ့တယ်။ ကိုယ်တိုင်ပြောမလာတဲ့ ဘေဘီက စိတ်ဖြတ်သွားနိုင်လို့ပဲဖြစ်မှာ။
" ဟုတ်ပြီ ကိုကိုမှားတာနော် အိုက်ယားး ဘယ်လိုကိုကိုပါလိမ့် ဘေဘီ့ကိုလဲငိုအောင် လုပ်သေးတယ်။ ကဲ ပြော ရိုက်လိုက်ရမလား "
" ဟင်...မရိုက်နဲ့လေ နာမှာပေါ့ အင့် ရွတ် "
ဖြန်း! ဟင့်!
" ကိုယ့်ကိုရိုက်ဖို့ပြောတာမဟုတ်ဘူး ကိုယ့်ရှေ့မှာ အဝတ်ဗလာနဲ့ ဖင်လုံးလေးကိုပြောတာ "
ရဲတွက်လာတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့အတူ လက်ဝါးရာထင်ကျန်ခဲ့တဲ့ အသားစိုင်လေးဟာ မြတ်နိုးစရာ။
ဖတ်!
" ဘာလို့ရိုက်!..ဟင့် "
" ဒီပုံစံက ဘာမဆိုဖြစ်သွားနိုင်တာသိတယ်မလား "
" ဖင်ခေါင်းဆင်ဝင်အောင်းတဲ့အထိကို လုပ်မလို့လားကိုကို မငြီးငွေ့ဘူးလား "
" ငြီးငွေ့စရာလား ရှစ်! ဖင်ခေါင်းဆင်ဝင်အောင်းလည်းဘာ့ဖစ်လဲ! ကိုယ့်တစ်ကိုယ်လုံးဝင်နေလို့ရတာပေါ့ ဟ့ "
တစ်ဆုံးထိုးသွင်းတဲ့ Wang ရိုးတံက တစ်ဝက်မှာတင် ထစ်နေတာက အံ့သြစရာ။
" မသွင်း အင့် မသွင်းနဲ့တော့ ဟင့် နာတယ် "
" အိုဗာတင်းတိုက်မယ်လေ သွင်းမယ်နော် ဟ့ "
" အားးး ကိုကို့ နာတယ် "
" ဟ့ ပြောတော့ ဖင်ဆင်ဝင်အောင်းရတော့မယ်ဆို ကိုကို့ဆင်ကို ကျ နာတယ်လား "
" ကိုကို့ဆင်က ရိုးရိုးမှမဟုတ်တာ လေဆင်နှာမောင်းကြီးလေ အားးး ဟ့ အင့် "
ပြွတ်စ် ဖက်! ဖတ်
ဆူညံနေတဲ့ အသံတွေ ခဏတိတ်!
အဟဲ ဘားမဟုတ်ဘူး ဆက်ချမလို့ နားထောင်။
ပြွတ်စ် ပြွတ် ဖက် ဖောင်း ဖတ်
" ဘယ်လောက်လုပ်လုပ်ကို ကျယ်မလာတာလားကွာ ဟား ဟ့ "
