VERDA

152 73 33
                                    

Ummanlardan ötelere sığınsan
Yine her vakit varmak isterdim sana
Gemilerim yelkensiz olsada Verda ...

Nasıl gıpta etmesin toprak yağmurdan sonra
Kokundan söz edince bulutlar Verda
...
Sen gibi geçmedi mevsimler benden
Kelebekler uçmadı hiç
Gelinliğini giymedi gece
Ilık esmedi rüzgar şaçlarımdan
Gökkuşağına nispet yapmadı bulutlar
Muzice doğmadı şafağımdan....
Ah verda
Sen gibi geçmedi zaman benden
Seni andığım sokakların kıskacında
Rehin veriyorum ömrümden
Korkmuyormuş gibi gülümsemelerimden
Serpiştiriyorum kaldırımlara sessizce
Sanma ben o yaşımdayım verda ...
Yalnızlığım kadimleşti gölgemde...
Tenim yirmi yedi desede

Üsüdüğüm ayazları özler oldum
Gördüğüm kabusları arar
Sığmadığım günlere yas tutar oldum
Gurbetten öteye geçerken buldum kendimi
Sana gelmek isterken Verda ...

Aklım hayalini kondurduğum dağların zifirinde kalır hep
Sonra yanına gelirim korkma diye
Gölgene gölge olurum verda
Sararmış lambalardan süzülen ışıkların loşluğunda ...

Kıyamam düşler de dahi tenine dokunmalara...
Aynalar seni yansıtır Verda...

Senden ayrı yola güç yetiremiyor adımlarım
İhtimal vermiyor sen olmadan sanmalarım Verda ...

Sonu gelmez sandığım boşluklardayım
Ötesiz kaldı yolculuklarım Verda...
Konduramayınca gözlerin deki ışıltılardan göğüme
Ötesiz kaldı yolculuklarım Verda...

Mahkum edilir ellerim
Bir kaç yarın seni yazmalardan uzaklara
Canını yakarsam kağıtların
Sana hep özgürlük düşerdi Verda ...

SÂHİB-İ MELÂHAT  ( DÜZENLENİYOR )Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu