SÂHİB-İ MELÂHAT ( DÜZENLENİYOR )

BÜYÜMEDİK VERDA

Sesim ulaşır sanırdım eskiden
İçinde sen olan dileklerimi duyup
Kayar sanardım taşları bir bir
Meğer hiç ulaşmamış fısıltılara sarılı fırtınalarım
Sen gibi göklere Verda ....

Ne kaybedersem kaybedeyim
Senden başka yenilgim olmayacak Verda ..

Kağıtlarda kalmasaydı keşke cesaretim
Kirpiklerin titremezdi üşümezdin dudaklarımda Verda ...

Bulup çıkarsam o saflığımızı maziden
Yerine koysam kayıp yaşlarımızı
Zamandan saklanmaya yeltenen
Çoçuklar oluversek bir anda Verda ...

Saatlerin bizi unuttuğu köşelerde
Sarılsa kollarımız ölüm yokmuşcasına
Kıskansa ecel varlığımızı Verda ...

Büyümeden adımlarımız öylece uzatsak
yollarımızı
Gözlerin kapanınca gece olsa Verda
Üşüyünce kış koşunca bahar olsa mevsim
Zamanı sende kilitli kılsam Verda ...

Bir kelime ve yahut bir dize
Bir kaç kişiyide anlatır Verda ..
Aklıma deli gömleği giydirip
Asileşiyorum güçlü dizelere
Seni anlatan kelimeleri saklayan ilhamlarla
Savaşıyorum kalemim mızrakmışcasına Verda ..

Kan damlasada terim işte bak yazıyorum seni
Yalnızca seni anlatan kelimelerle
Var ediyorum şiirlerini Verda
Bilmelerden oldukça uzak ... Uzaklarda
Sadece seni biliyorum Verda ...

Gidişlerini yazacak olsam
Gözleri dolarmışcasına ıslanırdı kağıtlarım
Mürekkepler ziyan olurdu Verda ...
Adını bilmeden
Bu yüzden sakladım çoğu vedayı ellerimden
Sanma elleri yok kalbimin ardında kalmadı bekleyen ...Verda

Karanlığı her yerinden bölüp yol ederim sana
Bir gün göçse de gözlerimde ki ışık
Adımlarına sesim her daim olacak Verda ...