Görmek pek âla
Dokunmak ne mümkün
Tutuşurken küstüm yağmura
Sönmek ne mümkün ...
Sana hep
Bir daha göremeyecekmiş gibi bakardım
İyiki de öyle bakmışım ...
Hani dört mevsimdir ya sene
Kaç yaşında bir yaşım ?
Güldüğünde serpilen bahar
Sustuğun da düşen kar da
Dahil oldu takvimlere
Kaç günümde geçti kaç yaşım ?
Evet biliyorum
Ben o yaşımda değildim
Hani zamanın aynada oyup çizdiği
Bir kağıtta herkesin görüp bildiği ...
Ne için gizler insan sevişini
Acısını gülüşüyle ayıpmış gibi ...
İçimde yorulmuş bir ruh
Kavuşmalara küs asi bir güruh
Senden doğan ne varsa
Hepsine uzağım şimdi ...
Sırtlamış vebali yarınlar;
Dünlerden kalma
Gözlerle görmekteyim
Hala gitmektesin
Bense hala seyretmekteyim
San ki ...
Bazen bir ses duyarım
Bana sesleniyormuşsun gibi
Adımı çoktan unuttuğunu bilmeme rağmen
Benden bahsediyormuşsun gibi
Nerede olduğumu bilip bekliyormuş ...
Oysa yıldızlar da uyurdum
Gözlerine sığabilmek için
Gölgenin dizlerinde üşürdüm
Bir defa da görebilmen için
Düşlerimi yakardım
Saçlarının siyahlığında düşebilmek için ..
Keşkelerin gazabına uğrayıp
Sadece sandım
Ve bir de
En uzak yerin yanıbaşım da olduğunu
Ellerini tutamayınca anladım ...
En uzak yer
Ellerinmiş meğer ...
YOU ARE READING
SÂHİB-İ MELÂHAT ( DÜZENLENİYOR )
PoetryBiz eksik kalacağız hep Ne kimsenin kavuşmayı dilediği biri Ne kimsenin gecelerinde bir parça hüzün Ne dinlediği şarkıda akla gelen düş Ne de bir kağıt parçasında şiir Ne de keşkelerinde bir ihtimal olacağız Biz eksik kalacağız Hep kayıp olacak bir...
