Hatırladıkça maziyi kül olur yarınlarım
Beraberinde götür olduğun bütün anları
Tükenmek bilmez yoksa sonralarım
Keşkelerime bırakma mezar taşları...
Yarınsız kalmasın dünlerim..
Ben kaldım gözlerinde yabancı
Her baktığında yorgun mültecilere dönerdim
Yolunu bilmeyen umut kırıntılarını hudutlara gömen
Çocukların ayak sesleri gibi kalırdı serzenişlerim...
Kalabalıktan korkan yalnızlığım sığınırdı başucuma
Sonra hangi renge büründüğümü bilmeden
Gezerdim bütün sokaklarını bu şehrin kaçtıklarımla
Gün değmezdi adımlarıma şiirlerim gibi düşmezdi gölgesi kaldırımların aynasına...
Ertelediğim kavuşmalar
Hangi rüyada saklasam kollarınızı
Büyümeyen hislerin bedenine
Zaman sayarken yaşınızı
Hür kalın sarılana dek...
Dudaklarında yazılı bilirdim kaderimi Alnımda ki çizgilerin yolunu şaşırıp
Cümlelerin sırılsıklam ederken içimi
Bahtımın bulutları derdim kendimi de kandırıp ...
Hiçleri hep soranlara...
Kaybolurdum his bilmeyen gülüşlerinde
Siyaha çalardın maviliklerimi hep
Kalmasın bana yada benden bir parçaya
Götür saçlarında geceyi ellerin üşümeden
Koy yıldızların yanına...
YOU ARE READING
SÂHİB-İ MELÂHAT ( DÜZENLENİYOR )
PoetryBiz eksik kalacağız hep Ne kimsenin kavuşmayı dilediği biri Ne kimsenin gecelerinde bir parça hüzün Ne dinlediği şarkıda akla gelen düş Ne de bir kağıt parçasında şiir Ne de keşkelerinde bir ihtimal olacağız Biz eksik kalacağız Hep kayıp olacak bir...
