Varis +18

V-17

Düşüncelerime dalarken telefon çaldı.

Gizli numaraydı, Varis'ten bir haber alacağım düşüncesiyle hemen açtım.

O sırada yabancı bir ses duydum.
"1 saat içinde sana atacağım konuma gel, yoksa Varis'i öldü bil."

Ve telefona konum geldi, sonrasında ise yüzüme kapattı.

Hiç vakit kaybetmeden Yağız'ı aradım ve olanı anlattım.

Ulaş'ın sandığı kadar aptal biri değildim.

Konumu Yağız'a attım ve birlikte yola çıktık. Arabalarımız farklıydı ve arkamdan geliyordu. Yaklaştığımızda başka bir yola girdi ve ben hiç korkmadan ilerledim.

Silahımı belime, bıçağımı ise bileğime taktıktan sonra arabadan indim. Birkaç adam beni karşıladı ve arabaya bindirdi. Üstümdeki konumdan Yağız beni takip ediyordu.

Beni getirdikleri yer tahmin ettiğim bir yer değildi. Çok eski, çöplük gibi bir yerdi. İçeri girdiğimde mide bulantımdan nefes alamadım.

Beni ilerlettiler ve işte onu sonunda gördüm, Varis'i.

Beni gördüğünde gözleri büyüdü ve yumruğunu sıktığını gördüm.
"Eliz, ne işin var burada!" dedi.

Sandalyeye oturttular ve beni de bağladılar.

Varis'e baktığımda kilo kaybettiğini gördüm fakat eski gücü hala yerindeydi.

"Varis, iyi misin?" dedim, gözlerim doldu.

"İyiyim bebeğim ama SENİN BURAYA GELMEMEN LAZIMDI. Bebeğimizi hiç mi düşünmedin? Sana zarar verebilir, neden geldin!" diye sıraladığı sırada içeri biri girdi.

Ulaş Laska.

"Ooo kimler gelmiş, hoşgeldiniz efendim."

Daha sonra Varis'e döndü ve acımasızca konuştu.

"Senin gözünün önünde önce karnındaki bebeği halledeceğim, sonra ise güzel karını. Bunları sen izleyeceksin, sana ibret olacak. Gün geçtikte acı duyacaksın ve ben bundan zevk alacağım, Varis Kaya."

Yağız birkaç dakika daha gecikirse işlerin yolunda gitmeyeceğinden korkuyordum.

"Burdan illaki çıkacağım, işte o zaman benden kork, Ulaş. Seni ölmekten beter edeceğim ve sen ölmek için yalvaracaksın. Emin ol, bende bunu izlemekten zevk alacağım, Ulaş Laska." dedi, Varis.

"Bu hiçbir zaman gerçekleşmeyecek. Sen karının ve bebeğinin ölümünü gözlerinin önünde yaşayacaksın. Diğer bebeğinde ölmüştü değil mi? Ah çok üzüldüm, pislik." dedi, dalgaya vurarak.

"Seni geberteceğim."

O sırada içeri bir adam dolu ekip girdi, en önde ise Yağız.

"Evet çocuklar, itin inine girmiş bulunmaktayız. Oyun mu bilmem ama, sıra bizde değil mi?"

Adamlar arkasına bile bakmadan kaçan Ulaş'ın peşinden giderken Yağız bize baktı ve iyi olup olmadığımızı sordu. Ellerimizi çözdükten sonra Varis'e sıkıca sarıldım.

"İyi misiniz bebeğim." diye sorduğunda iyiyiz dedim.

Sonunda sesler kesildiğinde Varis beni kapıya doğru ilerletirken bir şey farketmiş gibi durdu.

"Eliz!"

Beyaz altıma baktığımda kanlar içinde olduğunu gördüm.