Saklandığım yerde, kalbimin yerinden çıkacak gibi atması benim korkuma korku katıyordu.. nefes sesimim bu denli sesiz sokaklarda yankılanmasını istemiyordum. Ağzımı sıkı sıkı kapatmıştım gözlerimden yaşlar akıyordu.
"Çık şu saklandığın delikten yoksa ben bulursam kötü olur"
Bu adam da kimdi niye beni takip ediyor. Aklımda deli sorular..
"Kime diyorum çıkıyor musun yoksa ben mi seni bulayım?"
Sesim çıkmıyordu çok korkuyordum. Okul çantamı kucağıma aldım gözlerimi sıkı sıkı kapattım her an beni bula bilirdi.
"Seni şu siktiğimin deliğinden çıkarmama az kaldı"
Ve bir siren sesi geldi. Bu sese bu kadar sevineceğim hiç aklıma gelmezdi. Akşam devriyesi gezen polislerdi.
"Ha siktir.." dedi peşimdeki adam.
Oradan uzaklaşan ayak seslerini duyunca kafamı etrafa bakınmak için kaldırdım beni kovalayan adam beni bırakıp kaçıyordu.
Hemen saklandığım yerden çıkıp eve doğru koşmaya başladım. Bugün yaşadıklarım beni yeterince korkutmuştu. Hızla eve gidip bu olanları unutmak istiyordum.
Eve gelmiştim kimse neden geç geldiğimi sormamıştı babam zaten evde değildi annemde küçük kardeşimin karnını doyuruyordu.
Evimiz gece konduydu küçük kardeşim benimle aynı oda da kalıyordu. Durumumuz pekte iyi sayılmazdı. Babam içer içer evde tantana çıkarırdı ve kumarı da cabasıydı. Annem ise gündelikçiydi sabah çıkardı akşam gelirdi kardeşimi de komşumuz Neriman teyze bakardı. Bende Vera lise 3.sınıftım okula geç yazıldığımdan dolayı yaşım 18 di.
Ben okumak zorundaydım, annem ile kardeşimin hayatını değiştiren ben olmalıydım.
Bugün peşime düşen adam kimdi, beni niye kovalıyordu?Aklımı kemiriyordu bu sorular yarın daha dikkatli olmalıydım.
Birde derdimi kimseye anlatamam ne acı birşey beni anlayacak bir ailem yoktu maalesef ama iyi bir can dostum vardı Suna. Ona yarın bu konuları anlatıcaktım.
Kardeşimi yatağına koyup üzerini örttüm. Bugün okul çıkışı çalıştığım için çok yorulmuştum ve tabi o olaylar da çabası yormuştu beni hepten ama uyumak yerine ders çalışmalıydım.
Ders çalışırken uyuya kalmıştım sabah telefonumun alarmıyla uyandım. Hemen hazırlandım.
Annem kahvaltıyı hazırlamıştı öyle işe gitmişti. babam ise koltukta sızıp kalmıştı.
Ben kahvaltımı yaptım kardeşimi de doyurduktan sonra Neriman teyzeye götürdüm..
Otobüsü bekledim son 3 dakikası kalmıştı. Bu otobüs çilesi asla bitmezdi.
Okulun önündeki durakta durdum Suna durakta beni bekliyordu. Koşup ona sarıldım
"sana anlatacaklarım var Suna'm"dedim.
Meraklı gözlerle bana bakan Suna herşeyi anlatmamı heyecanla bekliyordu ben ise dün ne olup bittiğini anlatmıştım.
Suna;
"Senin aslında hiç çalışmaman lazım be güzelim gece yollar çok tehlikeli"
YOU ARE READING
Babamın Borcu
Teen Fiction"Oo küçük hanım iki gündür sizin peşinizdeyiz." "Siz de kimsiniz niye peşimdesiniz ne istiyorsunuz?" " sakin küçük kız" "Kimsiniz dedim" " babanın ödeyemediği borcusun güzelim"
