Chapter 5: Immortality
Third person's POV
I'm confirming that Julien was bitten by an unknown vampire. Actually, an adult vampire is responsible for that. Just find out.
She's too desperate to know what her case right now.
Together with her friends, they made fun. Vannie and Em were confused but thought of their friend Julien is in danger. They felt something weird when they slept in Julien's place. Kyros is aware of what is going to happen. He wanted to court her, but sadly, he can't. He must not. But this day, he is inlove with her. He kept his love for her for some reasons. He snobs her before because he does not want her to be with her, to be close with her. Kyros is also confused, he don't know.
Yeah, as Julien said that the breaking news about the death of a couple is because of vampire is definitely true. Though, she do not know how and who.
Charle's POV
Heto, hinatid na naman ako ni Kyros. Sa tingin ko, may gusto siya sakin. Hehehe.. Oh well heto na, bubuksan ko na yung door ng kotse.
"Wait," mahinang sabi ni Kyros.
"Hm?"
Hinawakan niya yung kamay ko. Grrr... Nakakahiya, nilalamig kamay ko.
"Charle, I like you,"
Waaaaaaaaaaaaaaaaa!!!! Hindi ko matago ang saya ko kaya eto nakangiti na'ko. Ngumiti na rin siya.
"Can I court you?"
"Uhmm... Hehe, of course...you can," masayang sagot ko tapos niyakap niya ako ng mahigpit. Pakipot pa kase. Hehehe... Yes!!!!
"Uhmm,sige bye!" paalam ko.
"Bye," sabi niya. Waaaaaaa!!! Ang gwapo niya pag nakasmile!
Bigla na lang niya akong nahila tapos hinalikan ako sa lips!!!! Waaaaaaaaa!! Saglit lang kayo naman! Waaa!!
"Okay ka lang talaga? Baka gusto mo sa bahay ka muna," ano raw?
"O-okay na ako!" sagot ko at ngumiti siya.
Tulala na akong tumayo at lumabas.
Medyo madilim na, kumain kami sa labas. Whoo!! Yess!! I love him! Nagtambay muna ako sa porch ng house. Agad kong tinext yung mga kaibigan ko.
It's 7 pm na pala. Ang dilim dilim na lalo na't mga puno ang likod at isang side nitong bahay namin:)
Wala pala ngayon sina tandang George kase nagkasakit siya. Matanda na kase siya eh, he needs rest. Makapasok na nga sa loob.
"Shit!"
Bat nakalock? Hindi ko naman sinabing i-lock nila ha? Pano na ako niyan? Ay, hindi ko alam kung asan yung susi, shunga, sinabi ko palang i-lock nila. Tsk.
Takot pa naman ako this time, I don't know why. Pumasok na ako sa kotse atsaka pinaandar ito. Bahala na, kahit saang bahay na'ko pumunta, kina Em na lang. Tatawagan ko na lang siya.
*Calling Em*
Em: Hello
Ako: Oy, pwede ba makitulog ako diyan? Please...
Em: Oo, pero bakit?
Ako: Naka-lock yung bahay eh.
Em: gumawa ka na sana ng paraan,
Haynaku.. Andami pang satsat.
Ako: Eh, wala ako sa mood mag-isip eh. Basta. Bye!
Em: Okay, bye! Magtext ka if malapit kana.
Ako: yah
*End call*
Mabilis ang takbo ng kotse ko.
Lingon lingon. Wala kang makikitang bahay puros puno lang. Medyo may konting layo pa bago matanaw ang mga bahay na pinakamalapit sa house ko.
*Brake* may tumawid kasing elepante. Hehe joke. May tumawid kaseng pusa. Ang bagal kaya niya. Hmp!
Aandar na sana ako pero biglang may tumilapon sa harap ng kotse ko. Shocks! Ano kaya yun? Mukhang tao naman. Hmmm.. Kakatakot naman kaseng lumabas. Eh pano kaya kung vampire? Edi masaya! Hehe. What if bad siya? Edi patay!
Whatever basta pinaandar ko na yung kotse. I don't care kung masasagasaan ko siya. Nafefeel ko yung pagbreak ng bones niya. Naiimagine ko narin wasak yung ulo niya. Geeezzz...
Medyo malayo nako dun. Tao ba talaga yun? Grr.. Sorry Lord, malakas kase kutob ko na halimaw yun hehehe.
"Aaaaahhhhhh!!!!" Sumigaw ako ng napakalakas! Waaaaa!!!! Tinignan ko yung side mirror kase.. kase.... the guy just stood up and started walking... Waaaaaaa!!!!
*nabasag ang salamin ng kotse ko sa harap*
"Aaahhhhh!!!!" naramdaman ko na may humila sakin at itinakbo ako ng mabilis. Tapos ibinagsak na lang niya ako. Ang... sa....ki....t...
Isa siyang gutom na gutom na vampire. owmay.. I'm too weak to scream. We are in the middle of nowhere. Nararamdaman ko ang bawat pag-inom ng gutom na bampirang to... ouch.. Yung pangil niyang pumasok sa leeg ko...ouch...Ubos na ba ang dugo ko?
Ganito ba talaga ang feeling?
"No!" may narinig akong sigaw. Baka si Kyros? Pero imposible.
Nagbublurred na ang nakikita ko, pero napansin kong tumigil na ang pag-inom nitong bampira at wala na rin siya. Mamamatay na yata ako.
"Hey!" nag-aalalang tanong ng lalaki. Niligtas niya ako?
"You must not die!"
Kinagat niya yung wrist niya. Lumalabas na ang dugo. Tinignan niya ako ay este tinitigan pala. My goshhh. Bampira rin siya, younger nga lang.
Itinapat na lang niya ang dumudugong kamay niya sa bibig ko. Ipapainom niya sakin?
Di ba ito ang gusto ko? Malay natin maging vampire ako.
Heto.. Eeww... ang pangit pala ng lasa ng dugo... yuck!
Pero bago pa ako tuluyang maidlip, this guy ay este vampire is carrying me... Parang safe ako.
Dugdug dugdug dugdug
My heart beats so fast. Ninenerbyos lang siguro. But still, it beats fast.
"You're safe," whisper niya sa'kin. Lalo pang bumilis ang tibok ng puso ko. Oo, I feel so safe and cared. Hindi na ako takot, ewan ko ba.
...
...
Paggising ko...
Linibot ko yung paningin ko baka nasa hospital na naman ako, pero hindi eh. Nasa isang kwarto ako.
Naririnig ko ang conversations ng tao sa labas ng silid na to. Nakidnap kaya ako? Waaa!! Ang ingay, ang dami nila!
Tumingin naman ako sa bookshelf. What?! Nabasa ko pa yung title eh ang layo!
Hinawakan ko yung leeg ko, wala ng sugat.
I put my hand on my chest where my heart is in it, WHAT?! It's beating so sooooo SLOW!! Parang hindi na nga siya nagbebeat eh.
Then, my throat is dry. I'm thirsty. I need water. Too much water.
WATER? or BLOOD?
"waaaaaaaaaaaaaaaa!!!"
I screamed!
I'm...
I'm...
A...
vampire!!!
This is the beginning. I smirked all by myself. I jinjja can't explain what I feel!
"Bwahahahahahaha!"
^_______________^
YOU ARE READING
Teen Vampires ✔ (Editing)
Vampire-- "Totoo ba ang vampires?" "Sinong una niyong kakagatin if naging vampire kayo?" "SYEMPRE YUNG CRUSH KO! para eternity kaming magsasama!" ~Julien Charle Pierce Sino ba naman kase ang maghahangad na maging vampire..hihi.. Ikaw na ang childish para m...
