52: Humanity
Charle's POV
Pinalabas nila kami ng mansion. Tanging si Shamira at Fil lang ang kasama namin dito. Hindi ko alam kung matatawa ako sa pagkalimot ng vampire clan sa amin. Nangangamba lang ako baka sakaling hindi na nila kami maaalala at makikilala ulit. Mahirap talagang mag-conclude eh.
"I think they will not remember you but hmmm... I'll try to do some work with that," nakapamaywang na sabi ni Shamira.
"Tsk. Waste of time. Let's go somewhere," aya na lang sa akin ni poker face. Umiling ako sa suhestiyon niya dahil kailangan naming magpakilala sa kanila. Aish. Ano ba naman to!
"Okay guys... alagaan niyo sarili niyo ha. You're not mighty vamps anymore... Hahahaha! You can do anything you wanted. You can.... blah blah... hahahaha! So you can have babies, too." natatawang salaysay ni Fil. Aish. Sarap niyang sapakin. Puro ganoon na lang ang inilalabas ng bibig niya. Pero ramdam ko ang init ng pisngi ko sa sinabi niyang iyon.
This is the real human.
"We'll stay here. I'll try to contact Chaos."
"Ako na ang tatawag," sabi ni poker face sa akin. He grabbed my phone and starts dialing. Siguro wala palang 3 seconds eh binaba na niya.
"No one answers," sabi nito.
Napanganga kami ni Shamira. Duh! He's really unfair!
I'm about to grab it when he firmly hold it and raised his arm so I can't reach it. I can't really got that because he's taller than me.
Paglingon ko, wala na ang dalawa. Aish. "Argh! You're not fair!"
He's smirking right now. I'm looking at his insulting face making me smile, too. Oh look at him, he is mad.
Kumunot ang noo niya. By the way, ganoon pala iyong talagang orihinal na kulay ng mata niya. Brown eyes pala siya. Kung ikukumpara ko dati nung bampira pa kami, mas goodlooking siya with his red bright eyes.
"I will hold your phone from now on."
"What?! Are you insane?!"
"Yes.." he smirked again. Binulsa niya ang phone ko. Pagkatapos eh kinuha niya iyong kamay ko... and lead me to nowhere.
Walking holding hands.
"San tayo pupunta?" nagtatakang sabi ko.
"Nowhere. Just there. Just walk. Feel the surroundings," kampanteng sagot niya.
Hindi na ako nagprotesta pa. Bahala na. Mabagal lang ang paglalakad namin.
Malayu-layo na rin siguro ang nalakad namin. Finifeel lang namin yung hangin... yung malamig na klima sa ngayon... iyong peaceful lang... yung nakakapagod din lang.
"I'm tired," sabi ko.
Hinila niya ako at niyakap.
Geeezzz... pawis siya! Eww... But honestly, ang bango niya kahit ganun.
Kumakawala ako kaso ayaw niya akong bitawan. Alam kong malagkit na ang balat ko. Ang dali ko palang mapagod. Pano ba kami ulit naging mortal?
However, ang bilis at lakas ng pintig ng puso ko. Aish.
"I'm also tired."
"Eehh! Pawis tayong dalawa oh!" reklamo ko.
"It's okay. It doesn't matter anyway."
Kahit ganito, ang gaan ng pakiramdam ko. Parang dati lang na... feeling safe. And then he kissed my forehead.
*Beep beep*
YOU ARE READING
Teen Vampires ✔ (Editing)
Vampire-- "Totoo ba ang vampires?" "Sinong una niyong kakagatin if naging vampire kayo?" "SYEMPRE YUNG CRUSH KO! para eternity kaming magsasama!" ~Julien Charle Pierce Sino ba naman kase ang maghahangad na maging vampire..hihi.. Ikaw na ang childish para m...
