Teen Vampires ✔ (Editing)

Chapter 44: Big Yes

Title pa lang guys, GOODLUCK!

44: Big Yes

Charle's POV

"Je veux vous embrasser. Tu me manques vraiment. S'il vous plaît retour à moi, mon amour...."

(I want to kiss you. I really miss you. Please come back to me, my love)

"Je t'aime encore,"

(I still love you)

That was a husky voice! It was Stun all along! Ang hirap ko pang intindihin iyon. Alam ko namang magsalita ng Pranses ngunit nahirapan din ako sa pagsasaulo ng mga sinabi niya.

Why did he uttered all of it? Alam kong with sincerity niya iyon sinabi. That was also so crystal clear!

Napabangon ako mga six o'clock. I went to the bathroom. I dressed myself and nagpunta na downstairs.

Nakita ko na si Chaos doon. Aysh. Naaalala ko kapag paggising ko, naghihintay nga si Caerick pati pagkain at kape ay naghihintay din. Eh si Chaos, haynako... Kain na lang kayo sa pinakamalapit na restaurant.

Masaya ako ngayon. Hindi ko man talaga alam kung totoo yung kagabi. I was bewildered because it was followed by a dream!

Nakangiti akong bumaba.

"Oh?" tinaasan niya ako ng kilay.

Umiling na lang ako. Aysh. Pero kung siya talaga iyon, bakit pa niya ako babantayann kung may mga babae naman siya, di ba?

Baka hindi siya yon. Hmp!

"Goodmorning! Any plans for today?" tanong niya na parang naiinip. Ngumiti lang ako.

"Uhm... wala. Hehehe," sagot ko.

*Krrrrriiiiiiinnnnnnnnggggggg*

That was my phone. Nang tinignan ko, si Vhina pala. Sinagot ko naman agad.

"Hello?"

"Goodnews! Wala atang pupuntahan si Stun! Alas nuwebe na pero wala pang mga babae ang sumusundo!"

Hindi ko alam kung anong irereact ko. "H-huh?"

"Anong huh ka diyan! Dali na punta ka rito! Wag mo ng dalhin si Chaos ah!"

"Uhm... isasama ko siya eh," sabi ko naman.

"Tsk. Okay!" naiiritang pagsang-ayon niya.

I really can't explain what I feel. Hindi ko man din alam kung ano na naman sasabihin ko sa kanya kung di na naman yun makikinig sa mga sasabihin ko. Magtatanong na naman ba ako? Ayoko namang marinig ang "I don't love you", "Don't expect that I am the one in your room", and "get lost."

Ano kaya ang reply niya?

Aysh!

"Pupunta tayo sa mansyon. You'll come with me," mabilis kong sabi habang paakyat na naman sa kwarto ko.

"That's my girl," sabi niya kaya lumingon ako at nakita ang ngisi nito. Haynako.

After thirty minutes, agad agad kong in-start ang engine ng kotse. Umayos ako at nagconcentrate. A long trip again, sana di kami mabigo ni Chaos.

"Ako na kaya ang magmaneho?" natatawang suhestiyon niya. Aysh! Lumingon ako at inirapan siya. "Easy ka lang k-kase! A-ako na lang talaga! Para naman magselos siya kapag nakita niyang ako ang naghatid sa'yo!" sambit niya na tumatawa pa. Oo nga, baka sa rinami rami na naman ng expectations ko ay hindi ako makapagmaneho ng maayos. Nagpalitan kami ng pwesto at saka umandar ang sasakyan.