AŞK EMEK İSTER

GİDİYOR

Yüreğim mavi ve kızıla boyanmıştı,
Bu iki renk aşkın tonlarıydı renk diyarımda.
Maviye boyanırdı gökyüzü gelişinle,
Ve gidişinle kızıla dönerdi alev alan yüreğim.

Mutluluğu ikiye ayırmıştım ben,
Biri seninle gelen rüzgarın tatlı esintisi,
Öteki gülüşünün denizimdeki dalga sesi.

Gönül penceremde iki kuş öterdi,
Biri gelişinle cıvıldardı neşeyle,
Öteki gidişine beddualar ederdi.

Hani bir eksi bir artıyı götürür ya matematikte,
Senin her gidişin ne var ne yok götürüyor benden.
Bir daha gelmesin, sevmesin, üzmesin diyorum,
Sonra oturup ağlıyorum.
Bir kez daha solusun koku mu,
Ve bir kez daha dokunsun kanayan yaralarıma
Avuçlarına alsın çocuksu yüreğimi.
Ama her gidişiyle ezdiği gibi ezmesin,
Başının üstünde tutsun yeter,
Öpmese de olur tatlı telaşımdan.

Bak işte yine gidiyor,
Bendeki kendini de götürüyor,
Düşlerimi koyuyor bavuluna ve arkasına bile bakmıyor.

Gidiyor işte yine,
Yaptığı en iyi şeyi yapıyor,
Ardında bıraktığından bir haber...

Kadriye YILMAZ