Kabanata 31

693K 36.6K 23.3K
                                    

Kabanata 31

Busy


I laughed a bit at his question. My heart is beating wildly and I can almost hear it more than my own breathing.

"P-Paanong gusto?" nanginginig pa ang labi ko, hindi na makatingin sa kanya.

"Gusto mo ba siyang maging boyfriend?" he said slightly bowing to his food.

My lips parted. My mind is screaming that this isn't about the past anymore. Ayaw kong aminin na may pakiramdam ako kung patungkol saan ito.

"H-Hindi naman. B-Ba't naman..." I laughed nervously.

He glanced my way. Mas lalo lang akong ninerbiyos.

"You're blushing," he pointed out.

Umiling agad ako at napahawak sa pisngi. "Hindi naman."

"It's okay. You can tell me."

"Hindi ko naiisip sa ganoong paraan si Levi," I said with hesitation.

However he was watching me intently and it looks like he's very eager to listen.

"Nagkikita lang naman kami sa Cebu kapag naiimbitahan ni Kuya Manolo o Ate Peppa. At noong sa Singapore, bumisita lang naman siya kasi nakita niya sa Facebook ko na nasa Singapore ako. It was his rest day from his previous work... uh, bago siya nagnegosyo... he was bored so he went to the hotel..."

Tumango siya at mas lalong sumimangot.

"Sa... hall. Kung saan ang training. Hindi sa mismong hotel ko. Sa... function room lang," dagdag ko. "Ganoon lang naman."

Hindi na siya nagsalita. Nagpatuloy kami sa pagkain. Hindi ko maubos ang kinakain ko. Sa kaba ko, pakiramdam ko nagbabara na ang puso ko sa lalamunan ko. Uminom ako ng tubig. Patapos na rin naman siya sa pagkain niya.

Nilapag ngayon ng waitress ang order din naming panghimagas. I don't know if I can still eat!

"It must be good to be a businessman. Hawak mo ang oras mo at puwede mong gawin ang kahit ano, kahit kailan."

Kumunot ang noo ko, hindi sigurado kung saan patungo ang usapan. Maybe it's all just a casual conversation. Like that of friends... anyway before the scandal happen, he was my friend.

"Hindi naman. May mga oras ding kailangan na nariyan para sa negosyo. Kung pababayaan, puwedeng malugi," I defended.

He nodded and looked at me. I cleared my throat. Pinaglaruan ko ang aking baso bago nagpatuloy. I feel like if we stopped talking, it will be more awkward.

"Ikaw? Kumusta ka sa trabaho mo?"

"Ayos naman."

I tapped on my glass and I realized my question isn't enough for him to talk more. I almost forgot that... I am boring. Nakakahiya tuloy isiping nararamdaman niyang wala akong ipinagbago.

"Palaging busy kapag nasa ospital. Pagkatapos mag rounds o operation, maraming kailangang gawin para sa research."

"That seems a very hectic schedule," I laughed awkwardly again.

Hindi ko naman inasahan na ganito ang pag-uusapan namin. I thought it would be about the past. I have thought about it so much that I'm positive I know what to say if he asks me anything. Hindi ang ganito.

"B-Buti nakakapunta ka pa rito... I mean, after work."

"Kapag siguro may operation, 'tsaka pa nagbabago ang schedule ko."

Getting To You (Azucarera Series #2)Where stories live. Discover now