*𝐇𝐄𝐋𝐏# | completed

𝐂𝐗𝐗𝐗𝐕𝐈𝐈𝐈

• • • • ☾︎ jacinth's pov

"Kain na."

Pilit na isinusubo sa akin ni Topher ang kutsara na may lamang kanin. Pinapakain niya ako ngayon, habang nakaposas ang mga kamay ko. Wala naman akong ibang magawa kung hindi sumunod sa kanya. Kung hindi, sasaktan niya ako.

Dahan dahan kong nginuya ang pagkain na nasa bibig ko. Tumulo ang luha sa mata ko pero hindi ko naman ito mapunasan dahil sa nakaposas ang mga kamay ko.

Ano ba namang 'tong pinasok ko? Bakit ako napunta sa ganitong sitwasyon?

Wala akong magawa kung hindi sundin ang lahat ng gusto ni Topher. Naging sunud sunuran lang ako sa demonyong ito.

Natapos niya na akong pakainin kaya inutusan niya na akong maligo at magbihis.

Kakalabas ko lang ng banyo at nakabathrobe pa lang ako nang biglang bumukas ang pintuan at iniluwa nito si Topher na may matatalim na tingin.

Anong gagawin niya?

Wait. Don't tell me..

Lumapit siya sa akin kaya napaatras ako. Bawat hakbang niya ay isang hakbang ko rin patalikod. Iba na ang itsura niya ngayon. Walang-wala na ang Topher na dating kakilala ko. Hindi ko maiwasan na makaramdam ng takot sa Topher na nasa harapan ko ngayon. Para bang ibang tao na ito ngayon. O hindi tao, isang demonyo.

Nanginginig na ang tuhod ko ngunit patuloy pa rin akong naatras hanggang sa maramdaman ko na ang pader nanasa likuran ko.

Oh no. Dead end.

Malapit na siya sa akin at talaga namang nakakakilabot ang ngisi na nasa mukha niya. Kahit natatakot ako, kinuha ko ang lahat ng gamit na mahahawakan ko at buong lakas na ibinato ang mga ito sa kanya.

Ngunit wala itong epekto sa kanya, sinasambot niya lamang ito at ibinabato kung saan o kung tumama man ito, parang hindi siya nasasaktan.

Tuluyan na nga siyang nakalapit sa akin at inihapit ako sa baywang. Pilit kong inilalayo ang mukha ko sa kanya habang pinapalo siya nang paulit-ulit.

"T-topher.. Ano ba!"

"Huwag ka nang pumalag, Jacinth. Masasarapan ka rin." bulong niya sa tainga ko kaya lahat ng balahibo sa parte ng katawan kong iyon ay naramdaman kong tumaas.

Binuhat niya ako at marahas na ibinato sa higaan. Masakit ang pagkakabagsak ko kahit na malambot ang kama kaya sandali akong napapilipit sa sakit saka tumingin sa kanya.

"T-topher..." I called his name. "Tama na please... Hindi ayan ang Topher na kilala ko."

Hindi ko naiwasang maiyak dahil sa biglaang pagbabago ng ugali niya. Hindi ko alam na may ganito pala siyang tinatagong ugali. Hindi ko alam. Wala akong alam.

Ngumisi lamang siya saka pumatong sa ibabaw ko.

I'm sorry guys. I'm sorry Freya and Axle if I made the wrong decision for entering that car. Sorry kung hindi niyo na yata ako makikita kahit kailan. Habang buhay na yata akong matatali sa demonyong Topher na ito.

I'm sorry guys. Sana maayos lang kayo. Sana pagkatapos kong isakripisyo ang sarili ko rito, sana nasa maayos kayong kalagayan.

Sana kahit man lang doon, tama ang desisyon kong iligtas kayo.

I'm sorry.

I love you guys... Kahit hindi ko na yata iyon masasabi sa inyo.

Goodbye guys....

A tear escaped my left eyes after I thought of those words.

Words, that I don't think I can tell them anymore.