Juno (Series Vol. I Completed)

Chapter 5: Isang Dating Kaibigan

"Tapos na ang misa. Humayo kayo at ipalaganap ang mabuting salita ng Diyos." Pagtatapos ng pari sa misa ngayon Linggo.

Natapos na ang misa at ngayon naman ay sasamahan ko si Tita Heather pumunta sa palengke. Mamimili kami ng sangkap para sa amin tanghalian.

"Demi, nakita mo ba si Joe? Nandito lang siya kanina." Tanong sa akin ni Tita.

"Hindi po. Baka nauna na umuwi." Sagot ko.

"Baka nga. Tara na at lumabas na tayo sa simbahan at mamimili pa---" Hindi na naituloy pa ni Tita Heather ang kanyang sasabihin nang biglang nagkita sila ni Aling Tessa kasama si Nick. Nagbatian sila at nag kumustahan.

"Ano uuwi na ba kayo ni Demi?" Nakangiting tanong ni Aling Tessa kay Tita Heather.

"Naku, hindi pa at mamalengke pa kami ng pamangkin ko." Sagot ni Tita Heather.

"Aba, mamalengke rin ako. Gusto mo sumabay na rin sa akin Heather?"

"Sige ba. Teka, ikaw ba Demi gusto mo pa ba sumama? Baka gusto mo muna makipag bonding sa iyong kaibigan na si Nick. Matagal din kayong hindi nagkita." Suhestiyon ni Tita Heather sa akin. Napaisip naman ako at biglang napatingin kay Nick na nakangiti naman sa akin.

"Uhhhmn, sige po sama muna ako kay Nick. But Tita Heather are you good going without me? Walang tutulong sa pagdadala ng iba mong bibilhin." Bigla kong tanong kay Tita.

"Oo naman. Saka kasama ko naman si Tessa. May kakuwentuhan ako habang mamalengke. Sige na at tutuloy na kami sa palengke."

"Sige po Tita Heather."

Pagkatapos no'n ay naghiwalay na kami ng landas ni Tita Heather. I guess its better to be with Nick. I want to talk with him a lot more right now. Hindi rin kasi kami masyado nakapag usap nang bumisita ako sa kanila noong dumating ako rito ng La Paz.

"So, how is it going now that you came home already Demi?" Tanong sa akin ni Nick habang naglalakad sa kalye ng Bonifacio.

"Its pretty fine though I had a less sleep last night." Sagot ko sa kanya.

"O, bakit naman?" Gulat na tanong sa akin ni Nick.

"Maybe, I'm trying to adjust somehow. Matagal na rin kasi simula noong huling beses na natulog ako sa bahay. Tapos bukod pala sa akin may isa pa na bisita si Tita Heather. Her godson, Joe." Sagot ko.

"And what about this godson of your Tita Heather?"

"Uhhhmn, just a spoiled, jerk, and irritating guy. But don't you worry I can still handle my temper with that guy."

"Okay."

Nang biglang may tumawag ng pangalan ko sa aking likuran.

"Demi!" Napalingon ako bigla. At isang pamilyar na mukha ang aking nakita. May malaki itong ngiti sa kanyang mukha at kumakaway pa sa akin. Si Taylor.

"My God! How are you? Its been a long time!" Nagagalak na sabi sa akin ni Taylor. Si Taylor nga pala isa siya sa mga classmate ko dati way back in high school. Malapit na kaibigan din namin pareho siya ni Juno. I remembered tawag sa amin dati sa school ay Tres Marias. Hindi kasi kami mapaghiwalay na tatlo.

"Thanks for asking. I'm good. Ikaw kumusta ka na Taylor?" Tanong ko sa kanya.

"Eto kakatapos ko lang mag simba with Mom and Dad."

"But where are they?" Tanong ko.

"They go ahead back first at the house. Maiba ako, magkasama kayong dalawa ni Nick. Saan naman ang punta ninyo ngayon?"

"We're just going to 7/11. We just need to buy some small candles. Bibisitahin namin kasi ang puntod ni Juno." Sagot ko.

"Want to come with us?" Biglang anyaya naman ni Nick kay Taylor.

"Yah, sure."

Pagdating sa convenience store ay naupo muna si Taylor sa isang silya at sumilip sa kanyang cellphone. Dalawa naman kami ni Nick na tumingin para sa kandila.

"Why I'm feeling this way?" Bulong ko sa akin sarili pagkadampot ko sa kandila na ititirik namin mamaya sa puntod ni Juno. Parang bigla kasi akong ninerbiyos na walang dahilan.

"Are you okay?" Biglang tanong sa akin ni Nick.

"Yeah, I'm fine." Parang may hindi magandang mangyayari pakiramdam ko.

"Nakita mo na ba ang posporo?" Dagdag ko sa aking tugon kay Nick.

"Oo."

"Tara bayaran na natin ang posporo at mga kandila sa cashier para makapunta na tayo sa sementeryo."

Habang nakapila sa kahera ay bigla akong napataas ng kilay sa labas ng convenience store. Sa hindi inaasahan na pagkakataon ay biglang bumuhos ang napakalakas na ulan kasi.

"Seriously?" Hindi makapaniwalang sabi ni Nick sabay ismid nito. Nakita ko naman na tumayo ng silya si Taylor at lumapit sa amin ni Nick.

"Guys, I think its not the right time to visit Juno's graveyard." Dismayadong sabi naman ni Taylor sa amin.

"Yes, apparently." Sabi ko sabay buntong hininga.

"So, since this is the case now, do you have any contingency plans? Are we just stay here at 7/11 and wait for the rain stop---or I have an idea! Lets just ride right now from a tricycle and drop to my house. Lets have some conversations inside my bedroom. And our family house is just three blocks away here from the convenience store." Suhestiyon sa amin ni Taylor. Umoo naman kami ni Nick. Wala na rin choice. Well, puwede pa rin naman kami pumunta sa sementeryo para bisitahin ang puntod ni Juno. We don't have umbrellas but we can buy here at 7/11 ang kaso lang kapag umuulan kasi nagiging maputik ang entrada ng sementeryo. Ang puntod pa naman ni Juno ay matatagpuan sa gitnang loob ng sementeryo. Kaya bago pa namin marating ang puntod ni Juno sobrang putik na ng mga sapatos namin.

Pagdating sa bahay ni Taylor ay agad na pumanaog kami sa kanyang kuwarto. Inilibot ko ang aking paningin sa buong kuwarto ni Taylor. Wala pa rin pinagbago. It still have the old shade of black in every things that you can see inside her bedroom. Hindi naman emo-type of person si Taylor, well in fact she is the most jolly person in our friendship's circle. Is just that she was really amazed with "death." Yes, you read it right. Gustong gusto niya pinag uusapan ang kamatayan, ouija board, spirit calling, reincarnation, at kung ano-ano pa na may kinalaman sa kamatayan. Ngunit napakunot ako ng noo nang nakita ko na naman muli sa loob ng kanyang kuwarto ang isang bagay na nilaro namin matapos mamatay ang aking pinsan na si Juno. Ang bagay din na ito ang siyang naging dahilan kung bakit kami nakaranas ng bangungot sa amin nakaraan. Isang bangungot na nagsimula lamang sa laro na hindi namin tinapos. Ito rin ang isa sa mga dahilan kung bakit ako nagbalik sa La Paz.

-----End of chapter 5-----
Please vote and comment below. Thanks.