11| Risk for Injury

5 1 0
                                    

Einstein's POV

I've never felt estatic like this before ,na kahit ilang araw na ang lumipas masaya padin ako. I actually feel that I am capable of something. I also feel exhausted, kaya after kumain ng dinner natulog na ako agad.

Nang biglang may nag call saakin pagkahiga ko palang.

" Hello ? " Sabi ko.

" Do you want to watch a movie?" Sabi ni Noreen.

" Huh? Ngayon na? Nasaan ka?" Sabi ko.

" Haha, sorry mali ata pagkasabi ko. I mean free ka ba po ngayon? Nasa mall kasi ako ngayon tapos sayang naman lakad ko. So, Do you want to watch or? " Sabi nya. Parang malungkot tono ng boses nya.

" Sige sige, saan ka? Papunta na ako " Sabi ko.

I haven't watched movies in such a long time, kaya igrab ko na din ang opportunity na to na manood ng movie ng biglaan. Bakit kaya parang malungkot sya.

Nagbihis na ako agad at nag drive paalis, she was waiting for me outside. She was wearing a blue dress and sandals, she was all dressed up at nakaayos sya ng mabuti but, she was frowning. Sa mga ganitong malungkot ang tao o depressed man, kailangan natin iexplore ang feelings nila pero kapag hindi sila ready, wag natin pipilitin. But first, we must acknowledge their affect and emotion.

" Pansin ko malungkot ka, Ano nangyare sayo? " Sabi ko.

" Ahh...Ano kasi si Junior kasi hinintay ko sya tapos...ayun, di sya  pumunta, di nya din sinasagot calls ko and hindi sya nag reply so...yeah" Sabi nya, trying to smile.

Sa mga ganitong situation marami kang pwedeng ireply at kailangan mo maging wise sa reply mo to be therapeutic.

" Ahh, Baka may nangyare na biglaan kaya di sya nakapunta. Tara na, manood na tayo " I smiled at her trying to cheer her up pero walang nangyare.

I bought tickets as she waited for me, malungkot talaga sya. Ano ba gagawin ko dito sa kanya?

I approached her and she was quiet, kahit pinanood namin na cartoons ( her choice od movie ) na masaya, walang expression mukha nya and hindi din sya kumakain ng popcorn.

After the movie she was still quiet, her arms are crossed and she would take heavy steps when walking.

" That movie was educational " Sabi ko.

She just nodded and she was still quiet.

" Noreen, Lalake lang yan...wag ka na malungkot" Sabi ko.

" Pangatlo na to kuya, tanga ba ako? " Sabi ni noreen.

" I think that ...it's a part of falling in love, diba? Even the smartest, most genius person will become stupid when he falls in love" Sabi ko.

" Busy lang siguro sya, diba ?" Sabi nya, she was staring right into my soul na parang nakasalalay kinabukasan nya saakin.

" Could be busy...I mean di ako sure ha pero maling move ang pahintayin ang babae at hindi man lang sya sasabihan na hindi na tuloy ang lakad nyo or what " Sabi ko. Parang mali sinabi ko " O baka nga may emergency or accident, you know...things happen for a reason kaya may rason kung bakit hindi sya nakadating " Sabi ko.

" For the third time " Sabi nya.

" Tuwing lumalabas kayo di sya nagpapakita? " Tanong ko.

" Not really, but I count things and I record everything in my life , I write it all kaya bilang ko " Sabi nya.

" Ahh, ganto nalang alamin nalang natin bukas gabi na din, It's 11" Sabi ko ,pagtingin ko sa watch ko. " Is there something you want to do?" I asked.

12:30 ( B2ST FANFIC )Where stories live. Discover now