Just a Maid (Sandro Marcos)

chapter 16

Lyra Pov

ilang linggo pa Ang makalipas ,Ang bilis lang talaga ng panahon

Malaki na nga Yung anak ko eh

charing.

wla akong anak HAHAHAHAHA joke lang.

isang linggo ang nakalipas puro trabaho lang Ang ginagawa ko,at pag labas naman ay sinusundo ako ni sir Simon

Pumupunta kami kung Saan saan at nagkwekwentuhan

masaya kasama si sir Simon.

ngayon kolang naramdaman na meron isang taong handang Gawin lahat mapasaya lang ako

maswerte Ang babaeng makakatuluyan nya.

hangad ko lagi Ang kaligayahan nya

sa sobrang bait nya natatakot ako baka abusuhin sya ng ibang tao

pagkalabas ko pagtapos ng trabaho ay agad kong nakita si sandro na nakasandal sa sasakyan nya habang nakapamulsa.

ano Namang ginagawa nya dito

ah baka may hinihintay sya

di Naman ako Ang inaantay nya

Ang tagal na din naming hinde naguusap

"Lyra"tawag pa nito ng makita akong lumabas

"Isa"tawag nya muli dahil lumiko ako para malampasan sya

"kinakausap kita!"masungit na wika nito kaya baka maging monster pa to dito kaya hinarap ko nalang sya

"Bakit ba?"masungit na tanong kopa

"Magusap Naman tayo lyra please"he said at nakikita kong namumula yung mata nya halatang galing sa iyak

"Naguusap na tayo"malamig na tugon ko

"Yung maayos"wika pa muli nito at humakbang pa papalapit sakin

"Maayos Naman ito ha"sakristong wika kopa

"Seryoso ko lyra"wika nito na parang onti nalang mauubusan na ng pasensya

"Mukha ba akong nagjojoke?"masungit kopang wika at tinaasan sya ng kilay

"Lyra please ayusin natin toh"sinubukan nyang hawakan yung kamay ko pero iniwas ko iyon

"Wala Naman tayong dapat ayusin,Wala Namang tayo Sandro"wika ko pa na sya Namang totoo Wala Naman talagang kami ano pa ba Ang kailangan namin pagusapan at ayusin

"Lyra please"he pleased.

"Tangina Naman Sandro eh!!okay na ko inaayos ko na paunti unti yung sarili ko tapos andito ka nanaman Ubos na ubos nako Sandro"tumaas pa Ang boses ko at nagsimulang tumulo ang mga luha ko

akala ko ayos nako.

akala ko masaya nako.

pero bakit naapektuhan padin ako sakanya

nahihirapan nako

ayoko na.

"Lyra..."wika nito at agad na yumuko parang nagpipigil ng luha

"Ano mahal mo nanaman ako?"tanong kopa sakanya,yun Naman kase Ang lagi nyang sinasabi pag nasasaktan ako,mahal nya ko,paulit ulit nalang nagsasawa nako

tumango ito at hinde nagsalita

"Bullshit,ganito ba Ang pagmamahal sayo Sandro?"pasigaw kopang tugon

"Sandro kung mahal moko hinde moko hahayaang masaktan eh, nahihirapan nako"wika kopa at pinalo Palo Ang dibdib nya

Ang sakit sakit Naman eh

mahal ko sya

Mahal na mahal.

Pero pano Naman ako.

ubos nako

Ubos na ubos.

"Lyraa... please"wika pa nito at nagunahan ng bumuhos Ang mga luha nya

eto nanaman ako...

naawa nanaman ako..

ayoko syang nakikitang umiyak..

kaya bahalana.

"Patunayan mo yung sarili mo Sandro"wika kopa na hinde makatingin sakanya at dahil pikit mata ko itong sinabi,natatakot nakong masaktan ulit pero mahal ko sya.

"What do you mean?2nd chance?"tanong nito at agad na pinunasan ang mga luha

"Hnde lang toh 2nd chance Sandro"malamig kopang tugon nakadami na ng chance tong ulol na ito eh

rupok ko Naman kase pinapatawad ko sya ng pinapatawad

pero last natoh.

"Thankyou"aniya at agad akong niyakap

"Patunayan mo Ang sarili mo,hinde pa kita pinapatawad"wika kopa at hinde pinalitan ng yakap Ang yakap nya

"Ay sorry,hatid na kita"wika nito at agad pakong pinagbuksan ng pinto

hinatid nya lang ako pero napuno lang ng katahimikan Ang buong byahe

ayoko din Namang makipagusap sakanya ngayon

hinde pako okay.

nasasaktan padin ako

nandito na kami kaya agd syang bumaba at umikot para pagbuksan ako ng pinto

"Thankyou"pagpapasalamat kopa ng makababa ako

"Always, goodnight"aniya na malawak Ang ngiti sa bibig

"Night,ingat ka"wika kopa

"Para sayo"aniya at kumindat pa,inirapan kolang ito

ng mawala na sya sa paningin ko papasok na sana ako ng magulat ako at nakatayo si Emma sa may pintuan

"Ano?"tanong kopa sakanya dahil nakataas ang kilay nito saakin na parang naghihintay ng paliwanag ko

"Oh kala ko ba hinde kayo okay?"tanong pa nito na naka cross arms

"Nakipagayos ka?"tanong muli nito,nung hinde ako sumagot diko alam Ang sasabihin ko

"Sinubukan kolang Naman ulit,tsaka Sabi nya papatunayan Naman nya yung sarili nya,magbabago sya"pagpapaliwanag kopa

"Ang tanong hanggang kailan?"malamig na tanong nito na medjo naguluhan ako

"Anong hanggang kailan?"tanong kopa

"Patuloy kalang masasaktan kung patuloy lang bumabalik sa dahilan ng sakit na nararamdaman mo"wika nito at hinde na hinintay Ang sagot ko at agad na pumasok sa loob

pumasok nadin ako naligo at humiga nadin...

hinde ko maintindihan lahat.

pero hanggang kailan nanaman nga kaya??

hanggang kailan nanaman kami magiging okay

at kailan nanamn hinde

masasaktan nanaman bako?

hinde ko na alam

pero walang mangyayare kapag hnde ko sinubukan

halos ilang oras pako nagiisip bago dalawin ng antok.....

VOTE AND FOLLOW!!!