Just a Maid (Sandro Marcos)

chapter 21

Lyra Pov

andon na daw sa labas at handa na daw yung burol ng mama ko

iyak lang ako ng iyak.

hnde ko alam kung paano ko haharapin ang mama ko na nakahiga na at walang buhay

kaya ko na ba mabuhay ng Wala sya?

alam kong hinde.

kahit kailan hinde

kailangan ko sya,kinakailangan ko sya.

hnde ko kaya,kahit kailan hinde ko kakayanin.

handa na bakong gumising sa araw araw ng Wala na sya sa tabi ko

handa na ba aking kumain ng hinde na sya makakasabay.

Kaya ko na bang matulog ng di sya Ang huling nakikita ko bago ko ipikit Ang mga mata ko.

pano na yung mga pangarap ko?

pangarap namin

araw araw nalang bakong gigising ng laging may BAKIT sa isip ko ng laging may PANO??

habang naglalakad ako papalapit sa nanay kong nakahiga habang Wala ng buhay

Parang nawawala na rin ako....

hinde ko kaya...

"Lyra...."alalang alalang inalalayan ako ni sandro hanggang makalapit ako sa labi ng aking Ina.

"mama!!"sigaw kpa at niyakap Ang kanyang kabaong

"Shh lyraaa..."pagpapatahan pa sakin ni sandro

"Bess tahana"wika pa ni emma habang tinatapik Ang aking likod

"ahhh!!"sigaw kopa sa sakit ng nararamdaman ko

hinde na ba ako pwede maging masaya

bakit kapag sumasaya ako laging may kapalit.

kaya Ang hirap hirap sumaya eh dahil iisipin ko nanaman kung ano Ang kapalit nito

kung palagi nalang ganito ayoko nalang maging masaya

ayoko nalang.

"lyra..."wika pa ni sandro habang pinipilit padin akong patahanin nakaupo na kami dito sa tabi ni mama

"Bakit ganon Sandro?"tanong kopa habang hinde tumitingin sakanya

ayokong makita nyang ganito ako

ayokong makita ng iba na nasasaktan ako

kase dapat malakas ako.

simula pa noon sarili ko nalang lagi kong karamay,at Ang mama at papa ko.

pero ngayon Wala na sila?pano nalang ako?

"tahana sa tingin mo magiging masaya si tita kapag nakita ka nyang ganyann?"wika pa ni sandro at sinandal ako sa dibdib nya para Doon umiyak

Ito yung kailangan ko...yung yakap nya... kailangan ko ng masasandalan...kailangan ko sya.

"Ang sakit sakit Naman eh"wika ko pa habang nakayakap sakanya at umiiyak

"alam ko pero diba atlis okay na si Tita hinde na sya nag su-suffer?"wika pa nito na oo tama naman pero hinde kopa kaya

pero siguro nga kailangan ko narin pakawalan si mama dahil hirap na hirap na sya

Sabi nga nila kapag mahal mo Ang tao dapat handa ka sa mga pasakit na ibibigay nito.

"pero hinde ko pa kayang bumitaw"wika kopa habang nahihirapan sa pagsasalita at halos Wala ng makita dahil sa luhang patuloy pumapatak

"kaya moyan alam kong kaya mo yan,kakayanin natin ng magkasama,andito ako palagi para sayo"wika nito at hinalikan ako sa aking buhok at niyakap ng mahigpit

buti nalang andyan sya.

buti nalang meron akong sya.

inayos kolang Ang sarili ko at pangatlong araw na ni mama 5days Ang burol nya

madaming tao ngayon na mga kaibigan ni mama at iba pa,pero ni isa sa mga kamaganak namin ay walang naririto.

"Condolence"wika pa nung ibang makikuramay

"Condolence lyra"Simon said

"Thankyou si"pagpapasalamat kopa kahit halos hinde na makangiti dahil Wala pakong kain at tulog

"Andito lang ako kapag kailangan mo ng makakausap ha"wika nito binigyan ko lang sya ng maliit na ngiti pagkatapos non ay agad na syang pumasok kasama ng mama at papa nya

May titignan lang ako sa labas"wika pa ni sandro hinde nya ko iniwan simula ng gabing nawala si mama hanggang ngayon sa burol

"Sge"wika kopa at binigyan sya ng maliit na ngiti

"Kaya mo Muna magisa?"tanong pa nito tanging tango lang Ang sinagot ko saknya

nakipag usap lang ako sa mga nakikiramay...

halos ilang araw nakong walang kain at walang tulog

hinde dapat ganito...

Ilang oras na pero Wala padin si sandro dito

kaya agad akong nagpaalam kila Simon na kausap ko para tignan si sandro sa labas

naglakad lang ako palabas

may nakita akong isang sasakyan na kulay puti mukhang mamahalin na sasakyan

nakita kong may nakatayong babae don na nakaskirt tapos naka crop top Ang suot

ng bigla kong makita si Sandro sa tabi nito habang nakatayo naka pants lang ito at naka black polo shirt

lalapit na sana ako ng halikan sya ng babae

gusto kong maniwala na hinde yun totoo

Umaasa ako kakawala sya sa halik ng babae pero hnde,hinde nya ginawa.

ng makita ako nito tsaka lamang sya kumawala

tuloy tuloy na ang pagbagsak ng mga luha ko sa sakit ng nararamdaman ko para Kay mama,at sa sakit ng nararamdaman ko dahil sa kung ano Ang nakita ko ngayon.

"Lyra....lyra let me explain"nauutal pa nitong wika ng kumawala sa halik ng babae ng makita ako

"Lyra"sigaw pa nito pero tuluyan akong tumalikod sakanya at tumakbo papasok

"Lyra please"

:))))