Just a Maid (Sandro Marcos)

chapter 37

Lyra pov

"Alam ko"pagyayabang kopa

"Kapal"he said

"Mo"pagsusungit kopa

"bakit andito ka"wika kopang muli

"huh?"he asked naguguluhan na ngayon sa tanong ko

"Bakit nandito ka nanamn"I repeat

"Anong bakit andito nanaman ako ngayon lang ako pumunta dito"seryosong Sabi nya,hinde nya ba talaga naiintindihan Ang ibig kong sabihin

"Ayshh hinde yun,bakit ginagawa mo nanaman ito"inis na wika kopa dahil hinde nya makuha Ang ibig kong sabihin

"Anong ito?"he asked getting confused now

"Ito"I said tumingin pako sakanya at sa sarili ko at tumingin sa paligid

"Anong ngang ito?"he asked again,hinde padin nakukuha Ang sinasabi ko,ganto na ba sya kamanhin

"Bakit pinapamahal mo nanaman ako sayo,tapos iiwan mo nanaman ako"I said at agad akong tumingin sa Taas para pigilan Ang sarili sa pagluha

"sorry"yumuko pa sya

"u don't have to say sorry"I said giving him a fake smile,okay Naman talaga masakit lang.

"Sorry talaga hinde ko sinasadya lahat,babawi ako lahat gagawin ko lahat isusuko ko"he said at tumingin pa sakin

"Shhhh...Wala kang dapat Gawin Sandro"I said,ayokong magbago sya para sakin

"Mahal mo pa ba ako?"he asked

"Hinde Naman ako humintong mahalin ka eh"I said at tumingin sa malayo avoiding his gaze

"thankyou"he said,lah thankyou lang walang ako Rin mahal kita

"Huh?"I said at agad na nabalik Ang tingin sakanya

"Thankyou for loving me,thankyou for staying"he said and give me a genuine smile

"Hinde ako nagstay umalis nga ako ng walang paalam dapat galit ka sakin dapat hate moko"I said dapat Naman talaga diba

"Hinde ko kayang gawin yun,hinde kita kayang kamuhian"he chuckled at umiling pa

"natatakot ako"I said

"Saan?"he asked getting confused again

"Natatakot ako sa katotohanan"I said at tumingin sa malayo

"Huh?"he asked

"Natatakot ako sa katotohanang mahal padin kita pinipilit ko Naman yung sarili ko na wag"I let a fake laughed to hide my tears and pain

"Bakit?"he asked out of curiosity

"Kase alam kong aalis ka din ulit"I said

"Sorry,but let ur heart love me"he said and hold my hand

"Did u love,did u ever love me?"I asked at natatakot sa isasagot nya,pno kung sabihin nyang hinde?hinde nya ko minahal o hinde nya na ako mahal

"Iloveyou lyra,I always did"he said

"u know what Ang sakit lang na Ikaw lang Yung meron ako nung mga panahon na yun but u choose to hurt me,to cheat on me"I said at may pumatak na luha sa mga mata ko agad ko iyong pinunasan para hinde nya makita

"I'm sorry"he apologized

"It's okay"I said

"I'm sorry for being selfish,sobrang pressure ako,sobrang Taas ng expectations nila sakin lyra"he said at yumuko pa at umiling,tumawa rin sya pero alam kong peke Ang tawa nya

"Wdym?"I asked out of curiosity

"They want me to marry shantalle that time,si shantalle yung gusto ni mama meldy na ipakasal sakin,ni hinde ko magawang pumili ng mapapangasawa ko ni hinde ako makagalaw kase bawat making galaw ko sobrang galit sila sakin,lagi silang hinde pwede yan,yan pwede,wag yan,wag ganito,bawal yan,dapat ganito ka,dapat ganyann ka,tapos that time nagaway kami ni mama meldy nung burol ni tita,ni mama mo kase ayaw nila akong papuntahin pero andon ako para sayo, shantalle came to seduce me,Wala akong magawa kase natatakot ako na baka mas magalit si mama meldy sakin,hinde ako pwedeng gumalaw hinde ko pwedeng Gawin yan Gawin ito,Wala akong pwedeng Gawin kung hinde sundin sila,hinde ako pwedeng magdesisyon about sa sarili ko,sorry"mahabang wika nya pa naramdaman ko Ang sakit sa mga mata at sa bawat bigkas nya ng mga salita,I feel sorry for him,andon sya nung may problema ako pero hinde ko man lang sya nagawang tanungin kung okay lang ba sya

"I didn't know....I'm sorry"I said at pinilit na wag tumingin sakanya dahil nakita kong may mga luhang pumapatak sa mga mata nya hinde ko sya kayang makitang nasasaktan

"Shhh u don't have to be sorry,Wala kang kasalanan,infact masaya ako na kahit sa huling sandali mo bago ka lumipad papuntang newyork nakita kita"he said and smile pero kita sa mga ngiti nya Ang sakit

"I'm sorry"I apologized again,Ang selfish ko,hinde ko man lang alam na nasasaktan din sya

"Shhh,nung umalis ka nasira ako hinde ko alam Ang gagawin ko pero dahil pangarap mo yun Wala akong magawa,hinayaan kita,ikaw lang Yung pinanghahawakan ko nun pero iniwan moko"he said at nakita kong may pumatak nanaman na mga luha sa mga mata nya,ako din Naman sya nalang Ang meron ako non,Wala akong pamilya,sya lang,pero hinde parin kami pareho,pareho kaming nasasaktan kaya siguro okay lang non na umalis ako to give ourselves a rest

"Sorry..."I said hinde alam Ang sasabihin

"It's okay,it's not your fault"he said and give me his sweetest smile

"Sandss"I said nakatingin padin sa malayo

"Yes?"he asked

"next month will be my flight going back to new York"huminga pako ng malalim

"Aalis ka nanaman"he said at umiling pa

"Hinde Naman talaga ako magsstay dito,trabaho lang"pagpapaliwanag ko pa,trabaho lang Naman Ang pinunta ko dito,hinde ko nga alam na magkikita pa kami

"Iiwan mo nanaman ako,sinanay mokong andyan ka tapos aalis ka nanamn"he said at tumawa pa sya pero alam kong peke yun

"Sorry"I said

"Lyra iloveyou More than everything more than my life I can risk everything for u I can give up anything "he said at nakita king umiiyak nanamn sya

"Pero Sandro..."hinde ko alam Ang sasabihin ko

"Please"he said

"Pano si ma'am meldy"wika kopa natatakot na baka masaktan nanaman sya dahil sakin

"Ah haha...okay na kami,tagal mo din kaseng nawala 10 years"he laughed,oo nga noh

"I need to."I said

"I know,so now please...hayaan mokong mahalin ka,bumalik ka na sakin"he pleased and hold my hands,tumango lang ako pagkatapos ng mahabang minuto ng pagaantay nya ng sagot ko

"Anong mm?"he asked ginaya pa Ang pagtango ko

"Oo"I said

"Anong oo?"he asked

"yes,oo,pumapayag ako"I said and smiled

"As in tayo na?"he said gulat na gulat

"Ayaw mo ba,bawiin ko nalang"I joked

"No no no syempre gusto ko... iloveyou "he said and hugged me

"Iloveyou"I said and smile by myself

:))))))