Ibang Kama(SSPG)

8

Morning came and I woke up.My husband is still nowhere to be seen.Kinuha ko yong phone ko sa bedside table at nabasa kong sa kaibigan niya siya natulog at mamayang gabi na uuwi.

I am use to it.Sanay naman na akong laging mag isa kaya wala ng bago.I told him to be careful and eat on time.Nagbihis ako at bumaba.Sumilip ako sa bintana at maraming taong naglilinis sa labas.The rough rain cause the village some problem.Ilang puno ang nahulog at nagkalat sa daan.Ilang shed at tents ang nilipad.Maraming dahon ang nagkalat at tumambak kung saan saan.An after the storm scene.Funny,I am not even aware that it was a storm that strike us last night.Hindi ko alam kung saan ko inubos yong oras ko at  maging yong news hindi ko na napapanood.

After drinking my coffee, I decided to go outside to know my neighbourhood.Nakapagtatakang pagkatapos ng lahat ng pagmumuni muni ko ay tila wala na akong pakialam sa pagiging mag isa dahil wala ang asawa ko.It's like ...somehow,I realise to learn to live with it and adapt.Not sad or overthinking.Just done.

Hindi ako iniimbeta pero nagkusa akong magdampot dampot ng plastik sa daan.It was like an unverbal invitation in the village.Kahit mayayaman mga tao dito,may camaraderie.

Ilang matanda ang ngumiti sa akin at kasama kong nagpalakad lakad para tumulong na magwalis at magdampot ng basura.Some of them call me miss beautiful as I was the face of the village.Isa sa pinaka magandang misis sa buong village.They exclaimed how lucky my husband is to have me and that they are willing to be a godmother for our baby.I force to smile.If they only knew what our real situation was like,baka maawa sila sa akin.Nag ipon ipon kami sa ilalim ng isang puno pagkatapos maglinis para magmeryenda.It's nice to know some of them.Natutuwa ako at kaya ko din palang makipag usap sa iba  sa ganitong pagkakataon.

"Oh nandiyan na pala si Lucas!Halika na at samahan mo kaming magmeryenda"

Nilingon ko ang sinasabi nila at napataas ang kilay ko sa pagkakatingin sa lalaki.He was a tall  tanned man with astonishing smile.Matangkad at maganda ang built ng katawan .Chinito at maamo ang mukha na may pagka playful vibe.Its a wonder how the setting light up when he arrives.He joke around the first second.Tuwang tuwa sa kanya ang mga auntie's na kasama ko.Natigilan siya ng ipakilala ako ng isang ginang sa kanya.Nabura yong ngiti niya ng makita ako at napatitig sa akin.

Hindi ko alam kung bakit bigla akong kinabahan at tila lumakas yong hangin.

Pinunasan niya yong kamay niya at inabot sa akin.He gave me a soft smile.

"Lucas Manhatan.I live at the second street."

Inabot ko ang kamay sa kanya para kamayan.

"Olivia Rauza"

Nabura yong ngiti niya.

"Asawa siya ni Mr Rauza,yong may ari ng Rauza agencies."

Napatango tango yong lalaki.He probably knew my husband.Lahat ng nakatira sa village ay businessman kaya baka nagkandaupang palad na sila.

Pero hindi niya agad binitawan yong kamay ko at nagulat ako ng bahagya niyang pinisil iyon.Napatitig ako sa brown  niyang mata dahil tila may ipinapahiwatig ang mga iyon.Pinasadahan niya ako ng tingin bago binitiwan yong kamay ko.

Bumalik siya sa pakikipagtawanan sa mga matatanda and it seems like he is their favourite human.Ramdam ko parin yong init ng palad ko galing sa kanya at kakatwang gumapang iyon sa buong katawan ko.Hindi ko maiwasang sipatin si Lucas mayat maya dahil napakaganda niya sa mata.