Ibang Kama(SSPG)

Epilogue

"Edward, pasensya ka na ah, ikaw pa tuloy ang sumundo sa akin. Ang dami mo ng ginawa para sa akin at nakakahiya na tuloy"

Nangunot ang noo ni Edward at tinitigan ako na para bang kakaiba yong mga sinasabi ko.Isang taon narin ang nakalipas mula ng makausap ko siya at halos hindi na malinaw sa isip ko yong mga nangyari. Ang alam ko lang nandito parin siya dahil sa anak namin.

Hindi ko akalaing mabubuntis ako at magkaka anak sa facility. My husband's support,the staffs, the nurses , the doctors were a big help. Dahil sa suporta nila gumaling ako.

Nilagay ni Edward yong bag sa compartment ng sasakyan at pumasok na sa driver's seat.

Napatitig ako sa kanya.

Kung wala siya sa tabi ko nong mga oras na iyon, baka hindi ako maniniwalang nangyari parin sa akin ang mga nangyari . Baka napabayaan ko yong anak namin. Baka tuluyan akong nabaliw.

I'm thankful especially to him.And I believe Edward deserves better.Kapag settled na kami ng anak ko , hahayaan ko na siyang gawin at isipin naman ang sarili niya. Sa nakalipas na taon wala siyang sinasabi, but I don't want him to be stuck with me.Im very grateful, despite everything, he did his obligations and responsibilities to me and my child. And now that I'm okay, I want him to be happy too.

"Ano na kayang ginagawa ni Peter ngayon"?

"Goofing around the house like a 16 year old "

Napangiti ako.Siya ang nag alaga sa anak namin nong nanganak ako dahil hindi puwede si Peter sa loob ng facility.Pero mukhang doon na rin sila nakatira dahil halos araw araw sila doon.Malaking tulong ang anak ko sa akin.Pinilit kong makalabas sa kumunoy ng ilusyon lalo na dahil sa kanya.

Nagsimulang mag drive si Edward pauwi sa bahay.Isang music ang pumailanlang sa stereo at sabay naming pinakinggan iyon.

Yeah, is it too late now to say sorry?
'Cause I'm missing more than just your body
Oh, is it too late now to say sorry?
Yeah, I know that I let you down
Is it too late to say I'm sorry now?

Pasimple akong lumingon ulit sa kaniya ng marinig na mahina niyang sinabayan iyong kanta.Nakatutok parin yong mata niya sa kalsada. Hindi katulad nong mga naunang buwan, mas kalmado na ang mukha niya. Hindi na siya laging nalilito o nagtataka o paano aalagaan yong anak namin ng mag isa. Nakakahinga na siya ng maluwag.

Okay na ulit ako. Kaya ko ng kunin ang ibang responsibilidad mula sa kaniya.

Nakarating kami sa bahay at na overwhelmed ako sa familiarity. Sa garden, sa gate sa mga halaman. Napayakap ako sa sarili at napatingin sa ulap.

Thanks God. I'm still alive! Nagising ako mula sa mga panaginip at handa na ulit magsimula.

Kinuha ni Edward si Peter sa katulong at agad na lumapit sa akin. Nakangiti naman ang bata na cute na cute na pilit inaabot ang mga maliliit na braso sa akin.

Agad kong kinuha ang anak ko at niyakap. Agad na gumaan ang pakiramdam ko ng mahawakan at mayakap ko siya. My everything . Pinugpog ko siya ng halik .

Kamukhang kamukha ito ni Edward.Napansin kong nakangiti ang lalaki habang pinagmamasdan kami.

Lumapit ito sa akin at yumakap. Hinalikan niya rin ako sa noo pati ang anak namin.
Bahagya akong natigilan at hindi alam ang sasabihin.

"I'm not going anywhere , you are trapped with me Olivia. I'll stay by your side whatever happen. Babawi ako at hindi na ulit kita pababayaan. We need three more babies "

Napaluha ako .Ang daming nangyari sa buhay ko at napakasaya ko kasi kahit paano bliness parin ako. Binigay niya parin yong mga ipinagdadasal ko.Isa doon na sana huwag umalis si Edward sa tabi namin dahil kailangan namin siya ng anak ko. Dahil kailangan ko siya .

Mas humigpit yong yakap niya sa akin.

"Give me the chance.. I'll make it up to you"

Humarap ako sa kaniya at siniil niya ako ng halik sa labi. I kiss him back passionately. Pumikit ako at ilang luha ulit ang pumatak sa mga mata ko.Thank you Edward.

Natigilan lang kami ng makarinig ng palakpak .It was Peter. Nagtawanan kami ni Edward at inalalayan na akong pumasok sa loob para makakain at naghanda siya ng tanghalian.

______

"Ahhh"

I moan as I feel his long rough toungue ringing inside my vagina. Wala paring nagbago. He is so good in this.

Nakabuka ako habang nakadapa ang asawa ko at nakasubsob ang mukha niya sa pagkababae ko.

"Ahhh! Fudge dahan dahan baby.. Uhmm ang sarap!"

" Relax .. Feel it. "

" Paano ako magrerelax kung .. ohh! Uhmm.. ganiyan.. ah sipsipin mo pa please.Ang sarap! "

Hindi niya na alam kung ilang minutong kinain ni Edward ang pagkababae niya at nakahinga lang siya ng maluwag ng umahon ito. Nagprepare ito sa pagpasok at inayos nito ang puwesto niya.

"Be careful , been a long time"

"I will."

Nagsalubong ang tingin namin at sabay kaming napangiti.Ipinatong niya ang palad niya sa palad ko at ipinagsalikop iyon.

"I love you Olivia"

Dahan dahan siyang umulos at napapikit ako sa sarap.Ninamnam ko ang sarap ng pag iisa namin ni Edward. Nang asawa ko.I just love how its him that I see now. It's always been him. Tuluyan ng nabura ang mga multo ni Lucas sa mga mata ko .

Hinalikan niya ako sa noo at naging tuloy tuloy ang pag ulos niya. Nabura yong mga iniisip ko.

"Oh baby.. ohhh. Accept me ahh!"

Mas ibinuka ko ang hita ko at sabay kaming napaungol ng malakas ng sabay kaming labasan sa loob ko.

" Ohh shiiit! Ang sarap! Uhmmm! "

Hindi paman ako kumakalma ay itinaas niya yong kamay ko at isang bagay ang isinuksok niya sa daliri ko.

Naiiyak na pinagmasdan ko iyon.

A diamond ring.

"Marry me again please. I'm begging you Olivia. Marry me again."

Puno ng pagmamakaawa ang boses nito. Teary eyed na rin siya sa ibabaw ko at halatang kinabahan siya sa magiging sagot ko.

Hinaplos ko yong pisngi niya.

"Ill marry you again yes.. Ikaw naman gagastos eh"

Naiiyak na natatawa ako habang sinasabi iyon. Kumalma yong hitsura niya at pinaghahalikan ako sa mukha.

"I love you so much Olivia. Thank you . Thank you!

" I love you too Edward"

______WAKAS_______

Ibang Kama(Silab 1)by Amellia Sin
All Rights Reserve 2023

Please follow Amellia Sin Book Series sa FB for more spg stories

Ps. Silab 2(Wife in the basement)is available in my Dreame/Yugto account.Just search Amellia Sin!Muah! 'Till next time!

Thank you for giving this short story a chance! I have one favour ,please follow me:)If you ever miss the roller coaster ride of Olivia, Lucas and Edward's story, you can always flip their page.

Mag iwan naman kayo ng feedback, kahit isa lang.

Song :Sorry by Justine Beiber