#ភាគទី42
ស្ថានីយប៉ូលិសពេលនេះហាក់ដូចជាគ្រប់គ្រងស្ថានកាលបានហើយនៅឡើងតែតាមចាប់អ្នកទោសដែររត់គិចខ្លួនរឿងនេះប្រហែរចាយពេលយូរក្នុងការធ្វើ
លោកឌីម៉ាត្រាអង្គុយតប់ប្រមល់រឿងនេះ ណាមួយរឿងជុងគុកមិនស្តាប់បង្គាប់រឿងនាយដានីញ៉ែលទៀត គាត់សឹងតែផ្ទុះក្បាលទៅហើយស្មយកខ្លាំងណាស់
"យ៉ាងមិចហើយរកឃើញប៉ុន្មានអ្នកហើយ"
"បាទលោកនាយរកឃើញមួយនាក់ចំណែកបីនាក់ទៀតរត់បាត់រកមិនឃើញទេទាន"សែប
"ទៅតាមរកអោយឃើញមកពួកវាសុទ្ធសឹងតែជាអ្នកទោសលម្រិតធ្ងន់ហើយក៏ជាផុស្តតាងអោយយើងចង់រឹតខ្លួនអាដានីញ៉ែលដែរ"លោកឌីម៉ាត្រាបញ្ជាយ៉ាងម៉ឹងម៉ាត់
"បាទទាន"និយាយរួចក៏នាំគ្នាដើរចេញទៅបាត់ទុកអោយគាត់នៅក្នុងនោះម្នាក់ឯង
"ហ៉ើយ~អាកូនចង្កួតនោះបាត់ក្បាលទៅណាក៏មិនដឹងអ្នកសើបរកមិនឃើញ"ដោយសារតែបាត់ជុងគុកអ្នកសើបរកមិនឃើញទើបធ្វើអោយលោក មួម៉ៅដឹងថាកូនខ្លួនទៅរកថេយ៉ុងទើបបែបនេះ ណាមួយត្រូវជុងគុកនាំប្រពន្ធចេញទីផ្ទះទៀត
"កុំអោយយើងរកឃើញចាប់ឯងពីរនាក់ម៉ែកូនមកវិញឃុំទុកម្តង"
ក្រឡេកមកមើលក្រុមហ៑ុនជុងគុកវិញម្តងពេលនេះរាងធ្ងន់ធ្ងរជាងមុនបន្តិចហើយដោយសារតែមិនមានជុងគុកនៅទីនេះពឹងម៉ាយ៍ម្នាក់ឯងមិនកើតទេ ម៉ាយបានទាក់ទងទៅយ៉ុនហ្គិតែមិនចូលទើបទាក់ទងទៅជេហ៑ុប អោយជួយម្តង
"អាឡូ ជំរាបសួរលោកប្រុសហ៑ូសុកមែនទេបាទ"ម៉ាយ៍
(មែនហើយខលមកយើងមានការអី)ជេហ៑ុបដែរកំពុងប់កឡានដើរលេងតាមផ្លូវមើលស្រីស្អាតប្រុសស្អាតនោះបន្ថយល្បឿនបន្តិចដើម្បីស្រួលនិយាយទូរស័ព្ទ
"បាទលោកប្រុសពេលនេះក្រុនហ៑ុនអ្នកប្រុសជុងគុកមានរឿងហើយ ខ្ញសូមអោយលោកប្រុសមកដស្រាយបន្តិចបាទេ"ម៉ាយ៍និយាយទាំងដៃចុចកុំព្យូទ័រញាប់ឆ្មេរ
"ហើយក្មួយប្រុសយើងទៅណាទើបមិនដោះស្រាយ"
"បាទពេលនេះខ្ញុំទាក់ទងអ្នកប្រុសមិនបានទេ សូមអង្វរលោកប្រុសផងចុះខ្ញុំអស់ជម្រើសហើយ"ម៉ាយ៍អង្វរឡើងព្រោះគេទាល់ច្រកមែនទែន
YOU ARE READING
💫កែប្រែវាសនា តួចិត្តអាក្រក់💫
General Fictionអភូតហេតុដល់អស្ចារ្យបាននាំក្មេងប្រុស គីម ថេយ៉ុង ដែលជាអ្នកនិពន្ធ ឆ្លងចូលក្នុងសាច់រឿងដែលខ្លួនបានសរសេរដើម្បីកែសាច់រឿងធ្វើយ៉ាងណាអោយចុងបញ្ចប់នែតួចិត្តអាក្រក់បញ្ចប់ទៅដោយរីករាយ ។ តើគេអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីកែសាច់រឿងដែលខ្លួនបានសរសេរ?
