...သူခြယ်မှုန်းသော.. ဆေးပန်းချီ.. 🌿🌿🌿...
...အပိုင်း (၅)...
လေလေးကတဖြူးဖြူး.ငှက်ငယ်လေးများရဲ့အော်သံများကတဆာဆာ..နေရောင်လေးကခပ်မှိုင်းမှိုင်း..ဟိုမှဒီပြေးလွှားစနောက်နေကျတဲ့..ကျောင်းသူ..ကျောင်းသားများက.သူတို့ရဲ့ငယ်ဘဝကိုကောင်းစွာအသုံးချနေကျသည်..ထိုများထဲတွင်..စပို့ရှပ်လက်ရှည်အကွက်အဝါရောင်လေးနဲ့ကာကီရောင်ဘောင်းဘီကိုဝတ်ဆင်ထားတဲ့ကောင်းလေးတစ်ယောက်.ကျောပိုးအိတ်အမဲရောင်ခပ်ကြီးကြီးကိုလွယ်ကာ..သူ့လက်နှစ်ဖတ်နဲ့ ပြန်လည်ဆုပ်ကိုင်ထားတဲ့ကောင်လေး..ဘယ်သူတွေ ဘလိုတွေရှိနေကျလည်းသူမသိသလို..စိတ်လည်းမဝင်စား.သူသွားမဲ့လမ်းကိုသာအာရုံစိုက်တဲ့ကောင်းလေး..ထိုကောင်လေးကအများထဲတွင်ထင်းထွက်နေသည်...။ထိုကောင်လေးမသိတာက..သူ့ကိုအရိမ်လိုလိုက်ကြည့်နေတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ရှိတာကိုပေါ့...။
"မင်းခုတွေလုပ်နေတော့..ဘာရလည်း..ဂျီမင်း..."
ဂျောင်ဂုကို ဖုန်းနဲ့ဓာတ်ပုံရိုက်နေစဥ် ထယ့်စကားကြောင့် သူ့ဖုန်းကို.ရုတ်ကာ....။
"ဘာမှမရလည်း..ငါ့အတွက်သူရှိနေတယ်ဆိုတဲ့ခံစားချက်နဲ့ပြည့်စုံနေတာမျိုးပေါ့.."
"ရူးပါ့ကွာ...ရှေ့မှာကျအနိုင့်ကျင့်..ကွယ်ရာကျသေလောက်အောငအချစ်ပြ...ဟူး..မင်းအစားငါရက်မောတယ်.."
"ရင်မောရင် မင်းရင်ကို ယွန်းဂီhyungကို ခနပေးထားလိုက်..စကားမများနဲ့တော့..ဟိုမှာ.ဝင်သွားပီ.."
"ဟ့..ငါနဲ့ဘာဆိုင်လို့..ငါကဘာလာရတာလည်း...".
ယွန်းဂီ..သူ့ဘာသာ..အေးအေးလေးငြိမ်နေတာကိုသူ့နာမည်ပါလာတာကြောင့်.ဂျီမင်းကို မျက်စောင်းခဲ့လိုက်မိသည်..။သူမျက်စောင်းခဲတာတောင်အပြည့်မခဲရသေးဘူး..သူ့ကိုဂြိုလ်ကြည့်လာကြည့်နေတဲ့..ဂျီမင်းကြောင့်..လန့်ဖျန့်သွားရလေသည်.... ။
"ဟ့..ဘာလည်း..အ့အကြည့်က...."
"ဘာကမှာလည်း...hyung တို့ကြောင့်..ဟိုမှာ.ကျွန်တော့ကလေး..အခန်းထဲဝင်သွားတာတောင်..သေချာမကြည့်လိုက်ရဘူး...."
"ဖစ်ရလေ..မင်းအ့လောက်ရူးနေလည်း.ဟိုကမငကိုအသေမုန်းနေတာ..အချိန်ကုန်ခံပီးရူးမနေနဲ့...အသစ်ရှာလိုက်..."
YOU ARE READING
သူခြယ်မှုန်းသော.. ဆေးပန်းချီ... 🌿🌿🌿
Fanfiction.."ကိုယ်တိုင်.တမင်နာကျင်ထိခိုက်အောင်လုပ်ခဲ့ပီးမှ ဘာလို့ငါ့ရင်ထဲက တဆစ်ဆစ်နာကျင်နေရတာလည်း..ဟင့်အင်း မချစ်ချင်ဘူး မင်းကိုငါမချစ်ချင်ဘူး ဟုတ်တယ် မင်းကိုမုန်းနိုင်အောင်ကြိုးစားရမယ် ဒါပေမဲ့ကွာ... မင်းငါ့ကြောင့်တခါငိုတိုင်း ငါ့ရင်ထဲမှာလည်းသေမတတ်ခံစားရတာပါ...
