🍓🍓မတည့်အတူနေ🍓🍓
ဟင်းမချက်ချင်လို့ ကုမ္ပဏီလိုက်လာပါတယ် ဟန်းနီးမွန်းကိစ္စတိုင်ပတ်.. ...
ကုမ္ပဏီရောက်တော့လဲ လူကအငြိမ်ကိုတစက်မှမနေရဘူး သူကအေးဆေးထိုင်ပြီး သူများက ဟိုခိုင်းလိုက် ဒီခိုင်းလိုက်နဲ့ တကယ် လူစိတ်မရှိတာ...
မလုပ်ပြန်တော့လဲ လူကိုစားတော့ဝါးတော့မဲ့အတိုင်းကြည့်ပြီး တနှာစကားပဲ ပြောနေတာလေ..ရုပ်ကိုက တစက်လေးမှ ..ကြည့်မရဘူး......
"ရပ်နေတာ ကြာပြီနော်.."
"မင်း လူစိတ်လေးတော့ ရှိပါအုံး ငါ့ကိုခိုင်းစားရအောင် ငါက မင်းကျွန်လား ....
ဒီမာ လူကသေတော့မယ် မျော့မျော့ပဲရှိတောတယ် မင်းမမြင်ဘူးလား.."
"စွာနိုင်သေးတယ်ဆိုတော့ လုပ်နိုင်ပါသေးတယ်..."
"ခွေးသတောင်းစား..."
"ဆဲလိုက်တာလား.....ဟက်..တွေ့မယ်..."
"လာပြန်ပြီလား...ရှေ့မတိုးနဲ့ မင်းကို ငါကြောက်မယ်ထင်နေလား..."
ကြောက်တယ်ဆိုပြီး လူကိုဖြဲခြောက်နေတာ ဒီတခါ မရတော့ဘူး ပြန်ခံပြောမှ မဟုတ်ရင် သူ့ကြောက်လို ငြိမ်နေတယ်မှတ်နေတာ..ဟွန့်...
"သေချာလား... တကယ်မကြောက်ဘူးပေါ့"
ရှေ့ကိုပို၍ပို၍တိုးလာသည် ...
ပြီးတော့ လက်ကိုဆွဲကာ သူက ဆုံလည်ထိုင်ခုံမာ ထိုင်ပြီး မင့်ကို သူ့ပေါင်ပေါ်အတင်းဆွဲချကာ ထိုင်စေသည်..
တကယ်တော့ ကျတော် သူ့ကိုကြောက်တယ်...
"လွှတ်စမ်း...ဒါရုံးခန်းထဲမာနော်..."
"မကြောက်ဘူးဆို.....
ဘာလို့ မျက်နှာရီးကနီရဲပြီး ခရမ်းချဉ်သီးအရောင်ပေါက်နေတာလဲ... အင်း..ပြီးတော့ ဖူဖောင်လိုပဲ ပေါက်ထွက်မတတ် တင်းနေတယ်...."
"အဲ့ဒါ စိတ်တိုနေလို့"
"ကိုယ်ကတော့ မထင်ဘူး ...
...ကြောက်လို့ ဒါမှမဟုတ် ရှက်လို့..."
"ဒေါက်...ဒေါက်..ဒေါက်.."
အရေးအကြောင်းဆို အလိုက်ကိုမသိကြဘူး...
"ဝင်ခဲ့..."
"အော်..အင်း...sorryပါ သူဌေး..."
"အေး...."
"ငါ့ကို လွှတ်စမ်း...."
"ငြိမ်ငြိမ်နေလိုက်....မဟုတ်ရင်..,ဟင်း....သိတယ်နော်..."
ပြောပြိး အင်္ကျီအောက်ထဲ လက်လျှိုကာ ဟိုစမ်းဒီစမ်းနဲ့ လူရှေ့တောင်မရှောင်ဘူး...ကျတော် နေရခက်လာတော့...သူ့လက်ကို တအားဆိတ်ပလိုက်သည်...
YOU ARE READING
🍓🍓မတည့်အတူနေ🍓🍓 (Completed)
Fanfictionမြင်တာနဲ့ သတ်ပုတ်နေကြတဲ့နှစ်ဦး မိဘပေးစားသောအခါ
