Chapter 7 (Pleasure to meet you in this way)

11 3 8
                                    

August POV:

She finally talked to me even though she's a little bit shy when she's with me.

As she smiled, I felt like she was the prettiest woman living in the universe.

I still can't believe that there is still a woman like this who existed, looking like  a star whose beauty shines in the sky.

Her face looks angelic, angelic than an angel.

We talked for a while and I really want to freeze this time and just lived here forever.

but it ended shortly when her driver arrived.

He definitely arrived at the wrong time.

Seriously? I shouted in my head.

I also saw her getting disappointed, but she stood up from where she sat and stared at me, smiling beautifully again.

She waved me goodbye and stepped in the car.

I watched her as the car she was in leave, leaving me behind.

I felt disappointed but I also felt happy as we just talked.

I also stood up from my seat and walked back home.

I didn't want to take my driver today, I just felt like walking today.

I want to feel the wind, I want the wind to brush it into my face.

I can't believe all these good scenarios all happened in just one day.

This day was too much to handle with, I said in my thoughts.

I smiled as I was walking my way back home.

Aria POV:

After gaining some of my confidence, finally nagkaroon rin ako ng lakas ng loob para kausapin si August.

Eventually, nag usap na  kami at ng tumagal ang pag uusap namin, naging komportable ako sakanya.

Tuwing nakikita ko siyang nagsasalita, napapangiti ako, ngumingiti ako kahit wala akong ka alam-alam.

Nahuli ko ulit siyang nakatulala saakin pero ipinagsantabi ko ito at patuloy paring akong nakipagkwentuhan.

Nagpatuloy ito hanggang dumating na ang aking sundo.

ARGHH!! sigaw ko sa aking isipan, ngayon pa talaga?

Wala akong magawa at tumayo nalang sa aking kinauupuan kahit ayaw ko pa talagang tumayo.

Dahil maggagabi narin, kailangan ko ng umuwi at baga hinahanap na ako ni mama.

Tiningnan ko si August at kumaway ako sa kanya bilang pag pa paalam.

Nakita ko rin siyang hindi masyadong masaya  sa pag alis ko ngunit nginitian parin ako nito.

Umalis na ang kotse ngunit nararamdaman ko paring naka tingin parin si August at parang ayaw ng umalis sa kinauupuan niya.

Alam kong aalis rin ito sa pagtagal at uuwi narin.

Maraming nangyari sa araw na ito, at hindi ako makapaniwala na nangyari ang mga ito ngayong araw.

Parang isang panaginip lang ang lahat ng mga ito.

Hindi ko ulit maiwasang isipin siya lalo't alam ko na ang kanyang ngalan.

















I was sunshine, He was midnight rain (ONGOING)Where stories live. Discover now