I KNEW HE WAS TROUBLE [COMPLETED] (St. Catherine High Series Book #1)

CHAPTER SIX

NOTE FROM THE AUTHOR: Sa previous chapter, may konting exposure si Janna. Meron din syang sariling story! Siya ang bida sa Pen Name: ilovesushi (SCH series #5). Nandito rin siya sa Wattpad account ko pero published na ang book nya at available na sa bookstores. Hope you grab a copy! :) - <3Yngrid  

KUNG akala ni Calix ay napasuko na niya ako dahil ipinahulog niya ako sa swimming pool ay nagkakamali siya. Kahit nagawa niya sa akin iyon ay hindi ako nagalit sa kanya. Alam kong ipinahulog niya ako sa pool para magtanda ako at hindi ko na siya kulitin ulit. Para patunayan din na mali ang ipinagpipilitan ko na may kabutihan siyang itinatago.

Hindi naman talaga ako nasaktan sa ipinagawa niya dahil hindi naman malalim ang pinaghulugan sa akin. Ibig sabihin ay hindi talaga niya planong saktan ako. Kung gusto talaga niyang saktan ako ay ipinahulog dapat niya ako sa malalim na parte ng pool o kaya ay ibinitin niya ako nang patiwarik habang isinasawsaw ang ulo sa tubig.

Sinusuwerte pa rin ako dahil nang bago ako lumabas sa covered swimming pool na basang-basa ay may makasalubong akong isang babaeng hindi ko kilala ang willing na ipahiram sa akin ang uniporme niya. Nakasuot siya ng pang-PE class at nasa locker room daw ang uniporme niya. Pumayag naman ako dahil mapilit siya. Pinahiram pa nga niya ako ng blower at toiletries. Kaya nagawa kong makapasok sa sumunod na class period.

Gagawin ko ang lahat para mapagbago si Calix. Hindi ako basta-basta susuko dahil gusto ko siya. Kahit na ganoon ang ugali niya ay crush ko pa rin siya. Naniniwala pa rin ako na may mabigat na dahilan kung bakit siya nagkaganoon. Hindi siya likas na masama. Puwede pa siyang magbago. Hangga't hindi niya ako sinasaktan gamit ang mismong mga kamay niya ay hindi ako maniniwalang wala na siyang pag-asang magbago pa.

Kaya nang makita ko ulit si Calix na natutulog sa ilalim ng punong paborito niyang tambayang mag-isa ay nilapitan ko siya. Mukhang natutulog na naman siya kaya iniwasan ko ang makalikha ng ingay. Umupo ako at sumandal sa puno habang hinihintay ko siyang magising.

Habang pinagmamasdan ko si Calix ay na-imagine ko na sa kandungan ko siya nakaunan at hindi sa mga palad niyang magkasalikop sa likod ng ulo niya. Napangiti ako. Nababasa ko kung paano magmahal ang isang gangster. Pero sa totoong buhay kaya ay ganoon din? Paano kaya magmahal ang isang tulad ni Calix? Pumikit ako at in-imagine ko siya at ako na magka-holding hands while walking. Ang higpit ng pagkakahawak niya sa kamay ko. Para bang hindi na niya bibitiwan pa iyon. Nakakakilig!

"Ikaw na naman?"

Bigla akong napadilat at nakita ko si Calix na nakadilat na rin. Bumangon siya at pinagkrus ang mga binti sa pag-upo. Matalim ang titig niya sa akin.

"Ano na namang ginagawa mo rito?" matigas na tanong niya. "Hindi ba't sinabihan na kita na 'wag ka nang pupunta rito? Wala ka ba talagang dala?"

Binale-wala ko ang paninindak ni Calix. "May nakausap kasi ako tungkol sa The Little Prince at sinabi niya sa akin na hindi pala children's book iyon," sabi ko. "Para pala iyon sa mga adult na nami-miss ang childhood days nila. Nami-miss nilang maging bata. Nami-miss mo ba ang childhood mo?"

Parang bahagyang nabigla si Calix sa itinanong ko. Nagsalubong ang mga kilay niya kapagdaka. Mukhang bubulyawan na naman niya ako kaya inagapan ko ang balak niya.

"Nakaka-miss rin talagang maging bata, no?" patuloy ko. "Masarap kayang maging bata. Walang problema. Hindi komplikado ang buhay. Puro lang laro. Mababaw lang ang kaligayahan. Walang imposible para sa mga bata. Siguro... masaya ang childhood mo kaya nami-miss mo."

Mukhang biglang napunta sa memory lane ang isip ni Calix dahil parang nawala siya sa sarili habang nakatingin sa kawalan.

"Masaya siguro ang childhood mo, 'no?" untag ko sa kanya.