Blijf sterk...

Hoofdstuk 6

Tyler

Die vrijdag telden we met de hele school hardop af tot de bel zou gaan. Het was een wedstrijd geworden wie het dichtst bij de bel kwam. Toen we met onze klas bij nul waren, ging de bel. We wensten elkaar een fijne vakantie toe en renden toen allemaal naar buiten. Alleen Rose, Amy en ik liepen rustig naar buiten. Van alle kanten werden we ingehaald door andere leerlingen. Ik glimlachte vrolijk naar Rose en pakte haar hand vast. Amy haakte haar arm in die van Rose. Zo liepen we naar buiten. We zouden de hele vakantie onafscheidelijk zijn, dat wisten we nu al. "Ik zie jullie op het vliegveld wel weer!" riep Amy, ze sloeg af naar haar eigen huis. "Tot vannacht!" riepen Rose en ik vrolijk terug. We liepen naar mijn huis toe. Mijn ouders hadden de koffers van Rose vanochtend al opgehaald. "Wil je wat drinken?" vroeg ik aan Rose. "Doe maar Ice Tea," zei Rose, terwijl ze naar me glimlachte. Damon, mijn broer, ging snel naast Rose zitten. Ik schudde lachend mijn hoofd. "Hey Roosje," hoorde ik Damon plagend zeggen. "Hoi slijmbal," zei Rose terug, ik lachte even in mezelf. Ik pakte twee glazen en schonk Ice Tea in, voor Rose en voor mezelf. Terwijl ik naast Rose ging zitten, gaf ik haar het glas Ice Tea. Damon wilde mijn glas pakken. Lachend sloeg Rose zijn hand weg bij mijn glas. Dit ging echt de leukste vakantie van mijn leven worden.

Om één uur 's nachts vertrokken we naar het vliegveld. Samen met Rose en Damon zat ik op de achterbank. De koffers pasten maar net in de grote achterbak van onze auto. Ik sloeg mijn arm om Rose heen. Ze glimlachte vrolijk naar me en liet haar hoofd op mijn schouder rusten. Binnen een paar minuten vielen Damon en Rose in slaap. Ik merkte dat ik ook begon te gapen en sloot mijn ogen. Slapen kon ik echter niet. Na, wat voor mijn gevoel een eeuwigheid leek te zijn, kwamen we aan op het vliegveld. Amy en haar oudere broer stonden al op ons te wachten. "Hey!" riep Amy vrolijk, we liepen naar hen toe. "Hey," zeiden we alle drie, net zo vrolijk.

Twee uur later zaten we in het vliegtuig. Amy, Rose en ik zaten naast elkaar. We vielen allemaal in slaap. Al snel werd ik weer wakker, aan alle kanten klonk luid gesnurk. Ik keek even naar Rose, ze was ook wakker. Samen ergerden we ons aan alle snurkende mensen. Door de snurkgeluiden viel ik weer opnieuw in slaap.

We doken in het warme water, kleurrijke vissen zwommen onder ons door. We keken elkaar vrolijk lachend aan. We zwommen verder de zee in, aan alle kanten waren nu mooie, kleurrijke vissen te zien. Ze zwommen heel dicht bij ons, we konden ze aanraken als we zouden willen. We deden het niet, maar we genoten van de prachtige gekleurde vissen die voorbij zwommen. Een grote grijze schim kwam steeds dichterbij...

Met een schok kwam het vliegtuig tot stilstand. Ik keek even door het raam. We waren op Kos!