Taken

>>Hoofdstuk 10<<

Iemand pakt mijn arm vast, ik draai me om en zie dat het Jake is, hij kijkt me bezorgd aan " wat is er " " jullie willen mij verkopen, dat is er " huil ik. Hij kijkt mij aan " Laura we hebben geen keus, wij moeten ook eten en geld verdienen " " door meisjes te verkopen " schreeuw ik hysterisch. Ik draai me weer om naar Max maar die staat voor het raam naar buiten te kijken. Jake pakt weer mijn arm vast en een seconde later voel ik een prik in mijn arm. Ik kijk geschrokken naar mijn arm en zie dan dat daar een naald in zit. Ik wil de naald uit mijn arm trekken maar mijn arm die nog vrij was word nu vast gepakt door Chase. Ik kijk hem boos aan en probeer ondertussen nog steeds weg te komen. Ik weet nu al dat het te laat is want ik voel de naald uit mijn arm gaan, ik voel me heel duizelig en langzaam voel ik mijn ogen zwaar worden. Ik weet dat mezelf er tegen verzetten geen zin heeft dus ik laat me in Jake zijn armen vallen. Ik sluit mijn ogen wanneer ik in zijn armen lig en ik hoor nog net Max vragen " zou ik haar ook kunnen kopen " en dan val ik in slaap.
}~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~{

P.O.V. Laura
Ik word wakker en kijk om me heen. Ik ben in een kamer op een bed zonder matras, verder staat er alleen een kastje in de kamer. Wanneer ik net wil opstaan word de deur open gedaan, ik schrik en kijk met grote ogen naar de gestalte in de deur opening. Ik kijk hem aan en sla mijn armen over elkaar " ooit gehoord van kloppen " de man kijkt mij met een grijns aan. Hij loopt naar mij toe " hoor es moppie, ik bepaal zelf wel wat ik doe en wat ik niet doe " hij heeft iets in zijn handen en wanneer hij bij me is duwt hij het in mijn handen " trek dit aan en als je klaar bent klopt je maar op de deur " nog voor ik iets kan zeggen loop hij al de deur uit. Ik besluit om maar te gaan kijken wat de man mij heeft gegeven. Het is een wit jurkje met zwartje hakken ( zie afbeelding boven ) ik frons mijn wenkbrauwen, waarom moet ik een jurkje aan en wie is die man. Langzaam herinner ik mij waarom ik hier was, *- ik wordt verkocht-* ik besluit om alles toch maar aan te trekken en wanneer ik alles aan heb klopt ik zachtjes op de deur. De deur gaat open en dezelfde man van daarstraks laat zijn ogen over mij heen glijden. Wanneer hij klaar is met kijken stapt hij aan de kant. Ik loop langs hem heen en zeg zachtjes " pedo" helaas was het niet zacht genoeg want de man heeft mij gehoord " wag zei je daar" zegt hij op een drijgende toon " ik zei, zullen we dan maar gaan" de man kijkt mij nog een paar seconden aan en dan loopt hij voor mij uit naar de ruimte waar ik verkocht ga worden. Ik mag op een bankje gaan zitten bij allemaal andere meiden. Alle meisjes zitten hysterisch te huilen behalve 1. Ik besluit om naar haar toe te gaan en met haar te gaan praten. Wanneer ik bij haar ben ga ik naast haar zitten " euhh... hoi ik ben laura " ze kijkt mij eerst raar aan maar zegt dan " hoi ik ben Rachel " het is daarna awkward stil en na een tijdje horen we allemaal een stem door de kamer heen galmen. We horen allerlij namen totdat Rachel en ik als laatste over blijven. Eerst word Rachel opgenoemd, er komt een man binnen en wenkt Rachel dat ze bij hem moet komen. Rachel staat op en loopt naar hem toe " succes Rachel " " dankje, jij ook " zegt ze droevig en dan gaat ze de andere kamer in waar ze verkocht wordt. Ik focus mij op het geluid en ik hoor nog net ee stem zeggen " verkocht, dit meisje is nu van jou James" dan is het een hele lange tijd stil ik zit mij zo te focusen dat ik noet eens doorheb dat er iemand naast mij is komen zitten. Ooeens voel ik dat er iemand aan mijn been zit, ik schrik en probeer de hand weg te slaan en dat lukt maar de hand komt weer meteen terug op mijn been en dit keer hoger. Ik kijk naar de persoon die zijn hand op mijn been heeft en zie dat het de man is van daarstraks die zomaar mijn kamer was binnen gekomen. Ik rol met mijn ogen en zeg geirriteerd " als je aan me wilt zitten moet je me toch eerst kopen" dan word mijn naam opgenoemd en moet ik de kamer in. Wanneer ik opsta van het bankje pakt de man mijn pols vast en geeft nog snel een kleffe kus op mijn hand ik trek mijn hand terug en veeg hem snel af aan mijn jurkje. Wanneer de bewaker van de kamer de deur heeft dicht gedaan moet ik een trapje op en dat trapje leidt naar een soort podium. Ik moet op het podium gaan staan, weer hoor ik die stem en dit keer volg ik het geluid en het geluid komt van naast de kamer waar een heel groot glas in de muur zit. Daarachter kan ik de man zien staan praten en zodra onze ogen elkaar kruisen zwaait hij naar mij en ik besef dat het de man van daarnet was. Ik kijk snel weer voor me de zaal in. Ik zoek met mijn ogen naar Max en ergens helemaal achterin zie ik hem zitten, hij heeft zijn ogen dicht, ik wordt woedend *- als hij zo van mij houdt waarom slaapt hij dan -* maar dan word mijn naam weer omgeroepen en dit keer galmt het helemaal door de zaal heen. Ik kijk snel naar Max en gelukkig heeft hij mijn naam gehoord, hij kijkt een beetje suf van het slapen en daar moet ik ook om lachen. Het bieden begint en ik wil dit echt niet " we beginnen met €2000,- wie biedt? Max zijn hand gaat omhoog vanaf dan gaat het heel snel. Er waren veel mensen die mij wilde hebben maar nu gaat het tussen Max en de man achter het glas, het bedrag staat ondertussen al op €25.000- " eenmaal, andermaal, verkocht aan de jongeman achterin" zegt de man zuur. Ik word van het podium gehaald door een bewaker, ik word de trap af gedragen en een kamertje in geduwd. In het kamertje zit nog een ander meisje, ik kan haar niet zo goed zien want het is heel donker en ze zit in de schaduw. Ik loop naar haar toe en ga met een zucht naast haar zitten " hoi" zeg ik tegen haar omdat ik niet goed weet wat ik anders moet zeggen " euh... hoi" ik hoor aan haar stem dat het Rachel is. Het blijft nog een tijdje stil maar ik kan er op een gegeven moment niet meer tegen " hoelang ben jij al vermist" het is nog eventjes stil maar dan antwoord ze " al bijna 4 maanden en jij" " nu bijna een maand " het is weer stil en ik besluit om maar mijn mond te houden. Na een tijdje komt er iemand binnen die ons meeneemt naar de jongens, wanneer we bij de jongens zijn staan ze klaar met een blinddoek en een stukje touw. Ik heb echt geen zin in weer een blinddoek om en touwen om mijn polsen dus ik kijk snel om mij heen of ik ergens een uitgang kan vinden. Gelukkig is er recht achter mij een nooduitgang, ik por Rachel met mijn elleboog in haar zij en knik richting de deur. Zij heeft de deur ook gezien en samen rennen we snel naar de deur, wanneer we bij de deur zijn druk ik op de balk om hem open te krijgen de deur gaat open. Achter mij hoor ik mensen vloeken en een hoop geschreeuw. Ik kan het niet laten om achter mij te kijken en daar heb ik meteen al spijt van. Ongeveer iedereen die daar binnen was zit nu achter ons aan, samen rennen we naar het hek en eenmala daar aangekomen duw ik het hek samen met Rachel open. Even twijfel ik maar ik ren dan samen met Rachel de vrijheid in. We rennen totdat we een snelweg tegen komen, nog steeds zitten de jongens achter ons aan, ik ben ondertussen best wel buiten adem van al dat rennen en zo te merken Rachel ook. Ik besluit om de weg op te stappen en een random auto te stoppen. Ik zie een auto aan komen rijden en snel stap ik de weg op, half buiten adem steek ik mijn hand op in de hoop dat de auto stopt. Gelukkig stopt de auto, ik grijp Rachel bij haar pols en trek de auto deur open. Zonder na te denken stap ik in en zeg " rijden. Gewoon rijden later kunnen we even praten maar nu moet je echt gaan rijden" met slippende banden rijden we weg en achter ons zie ik de jongens puffend op de straat staan. Ik lach en Rachel ook " yes het is ons gelukt. Nu kunnen we naar huis" " ja eindelijk na 4 maanden mijn ouders weer zien en mijn zusje " we beginnen allebei te huilen en we omhelzen elkaar omdat we zo blij zijn. Opeens hoor ik een vrouwen stem zeggen " jullie zijn Laura en Rachel toch" ik kijk verbaast naar de vrouw en ik zie dan pas dat het een politie agente is. Ik knik heftig en veeg mijn tranen weg. De politie agente lacht vriendelijk " ik ben Jane en we gaan hier samen uitkomen" net nadat ze dat heeft gezegd horen we geweerschoten. Ik kijk snel naar achter en ik zie dat het de jongens zijn. Ik kijk snel om me heen of ik iets heb om ons te beschermen, opeens valt mijn oog op het geweer van Jane. Ik pak snel het geweer en draai het raampje naar beneden en steek mijn hoofd uit het raam. Snel richt ik en haal dan de trekker over. Raak, recht in zijn band ik ga snel weer met mijn hoofd naar binnen, ik kijk naar Jane en zij lacht naar mij via de spiegel " dat was een mooi schot " ik knik en kijk dan door de achterruit naar de auto achter ons. De auto rijdt nog steeds even snel, het lijkt wel of ze niet gemerkt hebben dat hun band lek is. Ik steek weer mijn hoofd uit het raam en ik richt op de andere band die nog heel is, ik haal de trekker over en dit keer mis ik ik schiet nog een keer en weer mis ik. Ik haal een keer diep adem en schiet dan nog een keer, raak, nu heeft hij twee lekke banden. Maar hij blijft nog steeds doorrijden, ik kijk bezorgd naar Jane, zij ziet mijn blik via de spiegel en grijpt naar haar porthophone " attentie aan alle eenheden, ik heb versterking nodig op de A63 ik herhaal, alle eenheden ik vraag versterking op de A63" we krijgen geen antwoord maar een paar minuten later horen we al een paar extra sirenes, ook horen we geweerschoten. Ik kijk snel achterom en zie de auto slippen. De auto gaat over zijn kop en rolt verder in de berm. De auto is totallos en ik zie dat er in die auto alle jongens zaten die mij vasthielden. Ik begin me af te vragen of Max ook in die auto zat en ik raak in paniek " stooopp" gil ik heel hard. Jane schrikt en drukt het rempedaal helemaal in. We staan binnen een paar seconden stil. Ik doe mijn gordel af en gooi de deur open, ik ren zo snel als ik kan naar de auto toe en ik zie tot mijn opluchting dat er geen Max is. Wel zie ik dat er spullen van hem in de auto liggen, ik voel opeens een hand op mijn schouder en ik draai me snel om. Het is Max, ik omhels hem en er vallen tranen van geluk over mijn wangen " ik dacht dat ik je kwijt was " zeg ik tussen mijn tranen door. Ik laat hem na een tijdje los en bekijk hem dan, ik zie dat er een stroompje bloed over zijn hoofd loopt en ik schrik " Max je bent gewond je moet naar het ziekenhuis " hij geeft geen antwoord en knikt alleen maar. Hij geeft mij zijn mobiel en ik toets het alarmnummer in, net wanneer ik op bellen wil drukken hoor ik een luide stem zeggen " Handen omhoog of ik schiet " ik kijk snel naar de persoon die dat zei en ik zie dat het ook een politie agent is. Ik ga beschermend voor Max staan en ik pak zijn hand vast. Ik zie achter de man Jane aan komen rennen " Vince doe dat geweer weg, dat meisje is Laura ze was vermist, en die jongen achter haar is volgens mij iemand die ze vertrouwt" Vince antwoord daar op " volgens mij wel meer dan alleen vertrouwen " hij laat zijn geweer zakken en komt onze kant op wanneer hij bij ons is steekt hij zijn hand uit " Vince Korsak " " Laura, en dit is Max " even later komen er nog meer agenten bij ook komen er ambulances voor de jongens die gewond zijn geraakt doordat de auto over de kop is gegaan. Ik loop samen met Max naar een ambulance, het ambulance personeel is overal bezig en er is niemand bij deze ambulance dus ik klim in de ambulance en ik laat max op het bed zitten. Op school heb ik wel eens EHBO gehad dus ik weet wel ongeveer wat ik nodig heb. Ik trek alle laatjes open en uiteindelijk vind ik betadine en verband. Wanneer ik nog een paar dingen heb gepakt ga ik naar Max toe en verbind zijn hoofd. Vince komt onze kant op en hij heeft pen en papier, hij stelt een paar vragen en daar geef ik antwoord op. Nadat we klaar zijn en alle jongens geboeid zijn rijden we in Jane haar auto naar het politiebureau. Daar aangekomen zie ik alle jongens in een cel gedaan worden, alleen ik mis iets. Ik kijk nog een keer naar alle jongens en zie dan pas dat Casper nog ontbreekt. Ik loop naar Jane toe en zeg dat ik Casper nog mis, zij komt meteen in actie en stuurt een heel team om hem te zoeken. Nadat ze dat heeft gedaan brengt ze mij naar huis en ook brengt ze Rachel naar huis. Ik ben niet helemaal gerustgesteld op dat Casper weg is dus ik vraag of ik misschien een paar agenten voor mijn deur kan krijgen. Ze knikt en roept een paar agenten. Ze komen aan lopen en stellen zich voor " ik ben Barry Frost en dit is Franky Rizzoli " ik knik en loop dan samen met de jongens naar mijn huis. Bij mijn huis aangekomen laat ik de mannen binnen en geef ze wat te drinken, wanneer mijn ouders thuis zijn omhels ik hun en praat bij, zo gaan er een paar weken voorbij, de mannen zijn ook weer weggegaan en alles gaat nu goed. Max is nu ook bij mij komen wonen, hij heeft wel taak straf gekregen van de rechter zodat we samen konden blijven en hij toch zijn schuld oplost. Helaas hebben ze nog steeds Casper niet gevonden maar die hangt ergens ver weg rond. Ik ga nu ook weer gewoon naar school, helaas gaat dat niet zo goed want ik moet steeds denken aan Casper die nog op vrije voeten ergens rond loopt.

}~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~{

Holla, ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden. Omdat ik zo lang niet heb geüpload, heb ik dit hoofdstuk langer gemaakt. Het boek is nog niet af, ik moet alleen op deze manier naar iets gruwelijks toe werken.
Vergeet niet te stemmen/reageren
Q&A
Laura:
Casper:
Chase:
Max:
Jake:
Rachel: