Taken

>> Hoofdstuk 17 <<

  Ongeveer een 5 minuten nadat ik een stoel in de gang gevonden heb besluit ik even mijn ogen te sluiten. Wanneer ik weer wakker wordt hoor ik een hoop gediscussier in de kamer van Laura. Ik besluit er heen te lopen maar wanneer ik bijna bij de kamer ven zie ik twee agenten de kamer uitlopen. Vragend kijk ik ze aan maar geen van beiden geven mij aandacht en lopen gewoon door. Dan besluit ik toch maar door te lopen naar de kamer en wanneer ik in de deuropening sta zie ik dat laura weer in slaap is gevallen. Zachtjes pak ik de stoel en zet hem bij het bed neer, voorzichtig pak ik haar hand en leg ik mij hoofd op het bed, nog steeds haar hand vasthoudend. Langzaam val ik ook in slaap. 

}~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~{

P.O.V. Laura

alle gebeurtenissen schieten weer door mijn hoofd, schreeuwend en bezweet wordt ik wakker. als ik besef dat er niks aan de hand is ga ik rechter op zitten en kijk om me heen, dan voel ik ineens een warme vloeistof over mijn buik en geschrokken kijk onder mijn pyjama, als ik daar bloed zie begin ik te gillen, niet veel later komt er een verpleegster binnen en kijkt mij vragend aan, snel wijs ik naar mijn buik met mijn vrije hand  'de wond, hij is weer open gegaan! " gil ik naar de zuster, snel komt ze naar me toe lopen en haalt voorzichtig mijn hand weg. Wanneer mijn hand weg is kijkt ze me boos aan 'er is helemaal geen bloed ' zegt ze boos, verbaasd kijk ik naar mijn hand die er op zat, geen bloed, nergens, ook niet bij mijn buik, stotterend geef ik antwoord 'm-ma-maar er was echt bloed ik zag het " de zuster zucht en kijkt mij aan " er is geen bloed, de wond is weer dicht, je bent in goede handen en je bent veilig " zuchtend geef ik het maar op, voordat de zuster weer weg loopt vraag ik of ik even naar buiten zou mogen, de zuster kijkt even op haar horloge en kijkt dan weer naar mij " vooruit dan 15 minuutjes en dan ben je weer hier in je kamer" dankbaar knik ik en stap voorzichtig uit bed, ik heb geen zin om in mijn pyjama naar buiten te gaan dus trek ik even snel mijn te grote t- shirt aan en mijn trainingsbroek. Als ik in de gang ben zie ik daar Max op een stoel zitten nou ja meer hangen, zachtjes loop ik naar hem toe en geef hem een kusje op zijn hoofd, hij is zo schattig als hij slaapt. voorzichtig loop ik de trap af ( de lift is kapot )eenmaal aan de onderkant van de trap aangekomen loop ik naar buiten, als ik eindelijk buiten ben snuif ik de frisse geur op. Verderop staat een bankje en ik besluit naar dat bankje te lopen, bij het bankje aangekomen ga ik er op zitten. Als ik net 2 minuten mijn ogen dicht heb gedaan komt er ineens uit het niets een busje achterlijk hard aanrijden, verbaasd kijk ik waar die heen gaat, het busje rijdt door tot aan de ingang en wanneer hij stil staat komen er 2 mannen uit die in het zwart gekleed zijn. Ik besluit er verder geen aandacht aan te geven en geniet nog even van de zon, daarna besluit ik maar naar binnen te gaan voordat de zuster weer uit het raam gaat schreeuwen. Als ik binnen ben zie ik de mannen met een geweer in hun handen tegen de receptioniste praten, nog net op tijd kan ik een kleine gil onderdrukken door mijn hand voor mijn mond te slaan. Ik ga achter een muurtje staan waar ze me niet kunnen zien, wanneer ik over het muurtje gluur zie ik de man het geweer naar de vrouw toe richten ook schreeuwt hij wat maar ik sta net niet  dichtbij genoeg om het te horen. Ik zie paniek bij de receptioniste en ik zie dat ze huilt, de twee mannen worden steeds bozer en de een geeft nu een  klap tegen het raam waardoor en een barst ontstaat, net te laat besef ik me dat ik mijn telefoon bij me heb. Voor wat het nog waard is bel ik de politie, "hallo met Laura, ik sta op het moment bij een ziekenhuis en er zijn twee mannen in het zwart gekleed, eentje ervan heeft een geweer " " ach schoonheid dacht je echt dat we niet zouden zorgen dat je de politie niet kunt bellen" verschrikt van die stem laat ik de telefoon vallen vergetend dat de mannen nog steeds staan te schreeuwen tegen de receptioniste, een van hen is het niet ontgaan dat ik mijn telefoon liet vallen, en kijkt mijn kant op, wanneer hij mij ziet geeft hij zijn partner een stomp en knikt dan mijn kant op. Ze zeggen wat tegen elkaar en dan loopt er een van de twee op mij af, snel draai ik me om en ren door de deur naar buiten, buiten aangekomen kijk ik om me heen waar ik heen kan maar besef dan dat er niks is dan een hele grote parkeerplaats, ik besluit gewoon rechtdoor te rennen maar al snel krijg ik last van de wond op mijn buik. dus ben ik verplicht te stoppen, net als ik achter me wil kijken voel ik een harde klap op mijn hoofd en val ik op de grond. Half verdoofd door de klap krijg ik niet helemaal mee wat er gebeurd, vaag hoor ik twee stemmen en voel ik iemand die mij oppakt en over zijn schouder gooit, ik besluit om me nog maar even rustig te houden en laat het maar gebeuren. Wanneer ik merk dat we weer naar binnen gaan gooi ik mezelf van zijn schouder af en ren snel naar de receptioniste haar deur, ze heeft het gezien en draait snel de deur van slot af en doet hem voor me open, snel ren ik naar binnen en nog net op tijd weet ze de deur weer op slot te doen. De man staat gemeen voor het raam te lachen en maakt een gebaar met zijn vinger over zijn keel en daarna draait hij zich ineens om naar de trap, voordat hij de trap oploopt waar zijn partner staat te wachten, draait hij zich nog even om en knipoogt naar mij, geïrriteerd steek ik mijn middelvinger op en kijk boos naar de man die zich ondertussen al weer omgedraaid heeft en de trap op loopt, nadat we nog ruim 5 minuten hebben zitten wachten draait de receptioniste de deur weer open en laat mij naar buiten. Snel ren ik naar waar ik mijn telefoon heb laten vallen en bel nogmaals de politie en nu krijg ik ze wel te pakken 

niet veel later nadat ik de politie heb kunnen bereiken hoor ik boven een hele boel geschreeuw, snel ren ik de trap op om te kijken en daar staan de twee mannen te vechten met "Max!" schreeuw ik geschrokken. Max weet een van de mannen buiten westen te slaan maar dan gebeurd er iets waar ik nooit op voorbereid was, de grootste man van de twee haalt een mes uit zijn jaszak en steekt Max in zijn buik, ik zie zijn gezicht geschrokken kijken naar het mes in zijn buik en dan naar mij, een traan rolt over zijn wang en hij valt neer op de grond zijn handen op de wond drukkend. Ik wil naar hem toe lopen maar de man die niks deed slaat mij tegen mijn buik zodat ik van de trap af val. Onderaan de trap aangekomen zie ik alles wazig en ik heb overal pijn, als ik op probeer te kijken zie ik nog net twee wazige vlekken die weer naar buiten lopen voordat er allemaal vlekjes voor mijn ogen komen en alles zwart wordt.

P.O.V. Max

Ik wordt wakker van een zuster die wilt dat ik weg ga bij Laura, zuchtend sta ik op en geef Laura een kusje op haar voorhoofd voordat ik de kamer uitloop en op de stoel die in de gang staat weer in slaap val. 

Weer wordt ik wakker maar dit keer van piepende banden van een auto, ik besluit te gaan kijken bij het raam, als ik zie dat het een busje is die hier voor de deur stopt denk ik dat het iemand is die hier voor een noodgeval is. Maar wanneer ik beneden een hoop geschreeuw hoor weet ik dat het wat anders is dan alleen iemand die eerste hulp komt halen. Voorzichtig loop ik richting de trap en begin te luisteren, veel kan ik niet verstaan maar ik weet wel dat het niet vriendelijk klinkt. Dan hoor ik een hele harde klap en besluit toch maar voorzichtig naar beneden te lopen om te zien wat er gebeurt, als ik beneden ben aangekomen zie ik dat een van de mannen een geweer naar de vrouw van de balie richt. Net wanneer ik iets wil gaan zeggen hoor ik iets vallen, tegelijk met de een van de mannen die het gehoord heeft kijk ik naar waar het geluid vandaan komt, wanneer ik zie wie het is zinkt mijn hart in mijn schoenen. Snel kijk ik naar de mannen en zie dat hij zijn partner aanstoot, wanneer hij het ook ziet gaan de twee mannen naar haar toe maar ze heeft het allang gezien dat hun er aan kwamen en ze rent door de deur naar buiten, als ze buiten is verlies ik haar uit het oog en loop snel naar de receptioniste toe en vraag of ze oké is, met een huilerig gezicht knikt ze en wijst naar de deur, snel kijk ik en zie dat de mannen weer terug komen, met Laura op een van hun schouders, voordat ze bij de deur zijn vraag ik aan de receptioniste of ze alstublieft Laura wil helpen, dat is het meisje dat ze vast hebben leg ik uit, zachtjes knikt ze en ik loop weer terug naar de trap en ga weer onderaan de trap staan dat ze me net niet zien, als ze binnen zijn zie ik dat Laura zichzelf van zijn schouder afgooit en naar de deur van de receptioniste rent, gelukkig heeft ze het gezien en draait snel de deur van slot en laat Laura binnen. De man staat met zijn rug naar me toe en doet iets bij het raam van de receptie, ik kan alleen niet zien wat. Zijn partner staat al bij de trap te wachten op hem, alleen kijkt hij niet mijn kant op dat is de reden dat hij me nog niet gezien heeft. Dan draait de man zich ineens om en gelukkig weet ik net op tijd weg te duiken, voorzichtig kijk ik maar heb daar meteen spijt van want ik zie de man mijn kant op komen, snel ren ik naar boven en bereid me voor op wat er komen gaat, als ze boven zijn lachen ze gemeen naar me. Meteen weet ik wat ze van plan zijn en begin mezelf te verdedigen als ze me beginnen te slaan, een van de mannen begint opeens te schreeuwen en heel hard te slaan, dan ineens hoor ik iemand mijn naam roepen en ik ken die stem uit duizenden, Laura! Snel haal ik uit en weet een van de mannen buiten westen te slaan. Net te laat zie ik een van de mannen een mes pakken, ineens haalt hij uit en stekt het mes in mijn buik, geschrokken kijk ik naar het mes in mijn buik en dan naar Laura, ik voel een traan over mijn wang glijden en dan gaat alles ineens heel langzaam, ik merk dat ik op de grond val maar ik voel eigenlijk helemaal niks meer, alle stemmen worden alleen maar ruis en dan wordt alles wazig en heel langzaam ook zwart.

}~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~{

hoi  peeps, het heeft ook nu weer een tijdje geduurd maar hier is dan eindelijk hoofdstuk 17, dit hoofdstuk heb ik op mijn laptop gemaakt dus ik hoop dat alles goed en netjes is, als er iets niet klopt dan zou ik het fijn vinden als er een berichtje over gestuurd kan worden   ^-^ ik hoop dat jullie hem leuk vinden dus vergeet niet te stemmen en of commenten