Taken

>> Hoofdstuk 13<<

Thomas wijst naar de bank en ik loop er meteen naar toe. Thomas komt naast me zitten en slaat een arm om me heen. Eerst wil ik de arm weg duwen maar dan bedenk ik me dat ik hem wel kan vertrouwen. Langzaam leg ik mijn hoofd op zijn schouder en sluit ik mijn ogen. Ik val in slaap en droom over Max en mijn vader en Casper.

}~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~{

P.O.V. Laura

Zachtjes hoor ik stemmen om me heen en ik besef dat ik in slaap ben gevallen tegen Thomas aan. Ik open mijn ogen en ga snel recht zitten. Thomas kijkt me verbaasd aan en ik schud met mijn hoofd dat hij er maar niet naar moet vragen. Hij heeft het begrepen en kijkt verder naar het nieuws, dat op het moment aan staat. Aandachtig luister en kijk ik naar de nieuwslezeres die het over syrië heeft. Geërgerd rol ik met mijn ogen en zucht ik luid. * dit bericht heb ik al zo vaak gehoord * ik wil net op staan, om drinken te pakken als ik ik iets hoor over moord in een huis. Ik kijk naar de TV en zie daar de foto van mijn vader.

Nieuwsbericht

Afgelopen nacht is er een man dood aangetroffen in zijn eigen huis. Vermoedelijk is hij neergestoken door een inbreker. Wie de dader is, is nog niet bekend, wel zijn er sporen gevonden van bloed. De sporen van het bloed zijn van iemand anders, vermoedelijk een man, ook zijn er vingerafdrukken gevonden in de buurt van het slachtoffer, deze zijn van een meisje, ze heet Laura. Als u dit meisje ziet of kent en u heeft een idee waar ze is graag even bellen naar de politie. Nu ander nieuws.

Einde bericht

Met open mond en tranen over mijn wangen heb ik het bericht gevolgd. Thomas ziet het en wil mij troosten maar ik sla zijn arm weg. Ik veeg snel mijn tranen weg en kijk Casper aan die hier ook is komen zitten. Hij kijkt mij ook aan en lacht dan even gemeen naar mij, in zijn ogen kan ik zien dat hij het leuk vind mij zo te zien " jij... jij.... jonge je hebt echt mazzel dat er een tafel tussen ons staat... anders was je nu echt al dood geweest " " ik ga het leven voor jou alleen maar ondraagbaarder maken " zegt hij met een gemene lach, mijn ogen staan vol tranen van woede en verdriet. Boos over zijn reactie stamp naar hem toe en geef hem een klap met mijn vlakke hand en daarna loop ik de kamer uit. Nog geen idee waar heen maar ergens heen, iniedergeval weg van hier, ik loop richting de voordeur en trek hem open. In de deur opening blijf ik staan en kijk even naar achter of niemand me volgt. Naar mijn verbazing volgt niemand me, ik twijfel geen seconde en ren dan de deur uit de vrijheid tegemoed. Ik ren zo hard als ik kan weg van hier, ik loop naar het hek dat om de tuin zit en trek het deurtje open. Nog een keer kijk ik achter me en nog steeds volgd niemand me. Zo hard al ik kan ren ik de straat op, om me heen kijkend of ik iemand zie. Na enige tijd zie ik iemand lopen. Meteen ren ik er op af en vraag om zijn telefoon, de man kijkt me raar aan maar geeft uiteindelijk zijn telefoon aan mij. Ik typ het nummer van Max in en hij gaat een paar keer over. Na nog een paar keer word er opgehangen door Max zonder dat hij opneemt. Ik vloek en bel nog een keer. Nu neemt hij wel op " met Max " " Hoi, Laura hier. Casper heeft mijn vader vermoord en mij weer meegenomen. Met mij gaat alles goed" " Laura? " " ja-ha ik ben het Max " " waar ben je " geen idee, ik vraag het even" ik vraag aan de man waar ik ben en hij geeft antwoord, hij zegt dat ik in belgië- stavelot ben. " Max ik ben in-" verder kom ik niet want de telefoon word van me afgepakt door de man, waaf ik de telefoon van had geleend, en hij hangt op. Niet begrijpend kijk ik de man aan. Hij lacht gemeen " dacht je nu echt dat ik jou zou laten vertellen waar je bent?" " wat?!" De man pakt mijn arm vast en trekt mij mee terug naar het huis. Daar zie ik Thomas staan met zijn armen over elkaar in de deur opening. Poging tot mijn arm los trekken heeft toch geen zin. Deze man is een kop groter en stevig gebouwd. De kans dat ik daar aan kan ontsnappen is klein. Als we weer binnen het hek zijn komt Thomas naar me toe, meteen schrik ik van de vriendelijkheid waar hij mee praat. " Laura, Laura toch... je kunt niet ontsnappen en ook al ontsnap je we hebben overal mannetjes om te zorgen dat je weer bij ons bent. Ga nu naar binnen en dan doe ik alsof dit niet is gebeur." Zachtjes beweeg ik mijn hoofd op en neer en loop dan razend snel naar binnen op de voet gevolgd door de man en Thomas, ze zijn in een diep gesprek maar dat boeit me niet veel ik wil op dit moment gewoon alleen gelaten worden. Wanneer ik naar boven wil lopen voel ik een hand op mijn schouder. Snel draai ik me om en kijk recht in de ogen van de man. Ik draai met mijn ogen en zeg geërgerd " laat me met rust, ga maar andere meisjes lastig vallen ofzo" " nee schatje want morgen begint jouw training" verbaasd kijk ik hem aan maar de man geeft geen aandacht meer aan mij en gaat weer verder met praten met Thomas. Ik ben deze situaties hier beu en ik stamp naar boven. Een maal boven aangekomen loop ik meteen door naar mijn kamer. Daar ga ik op het bed zitten en zet de tv aan ( waar ik om gevraagd heb toen ik hier net was ) ik zap door de kanalen net zolang totdat mijn favo programma op tv komt: dual survival. Wanneer het is afgelopen kijk ik op de klok en het is al 18:00. Nu merk ik ook pas hoeveel trek ik heb, langzaam sta ik op en zet de tv uit, daarna ga ik naar beneden en kijk of er wat te eten is. Helaas ligt er niks in de koelkast dus besluit ik spareribs te bestellen. Wanneer de bestelling er is loop ik naar de deur en geef de jongen geld. Even zie ik in zijn ogen dat hij me herkent maar die blik verdwijnt snel als hij langs mij heen kijkt. Snel draai ik me om en daar staat Thomas " ik had honger " zeg ik snel en dan doe ik de deur dicht. Maar voordat de deur helemaal dicht is zeg ik hardop bedankt tegen de jongen en daarna zonder geluid " help me " daarna draai ik me om met de doos spareribs. Bijna laat ik de doos uit mijn handen vallen want Thomas staat bijna tegen mij aan " dat ruikt lekker, heb je voor mij ook wat besteld" " ow... nee sorry... maar als je wilt kun je mee eten ik krijg het toch niet in me eentje op " hij knikt en loopt naar de keuken. Hij komt terug met twee borden, daarna lopen we samen naar de kamer. Als we eenmaal zitten maak ik de doos open, meteen knort mijn maag bij de geur van het eten. Beschaamd zucht ik er doorheen in de hoop dat Thomas het niet heeft gehoord. Na het eten ruim ik alles op en daarna ga ik op de bank zitten en zet ik de tv aan. Weer zap ik door alle kanalen en dan kom ik langs een film: x-men 3. De afstandbediening leg ik op tafel en ik haal wat chipjes voor bij de film, Thomas is naar boven gegaan dus die zal het niet merken, wanneer er pauze is ga ik even naar de wc, als ik terug kom is er nog steeds niemand in de kamer. Wanneer de film weer verder gaat ga ik weer verder kijken, ik ben zelfs zo verdiept in de film dat ik niet merk dat er iemand achter mij langs loopt. Plotseling voel ik twee handen op mijn ogen, ik trek ze weg en kijk naar het lachende gezicht van Thomas. " schrok je?" " nee ik kreeg zomaar een hartaanval" zeg ik droog. Hij lacht en komt naast me zitten " welke film kijk je " " x-men" daarna gaat hij zitten en kijkt mee.

Wanneer de film is afgelopen ligt Thomas te slapen, dus sta ik op en ruim alles op. Wanneer alles is opgeruimd ga ik naar mijn kamer. Wanneer kk in me kamer ben loop ik naar de badkamer. In de badkamer kleed ik me om in me pyjama, ik ben te moe om te douchen dus ga ik meteen me bed in. Na ongeveer een halfuur val ik in slaap.

Haai mensjess
Het heeft een lange tijd geduurd voordat ik weer heb geupdated. Sorry daarvoor. Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden.
Spelfouten melden is ook altijd welkom.
Vergeet niet te stemmen of commenten