Chapter 2: Deal With It

333 30 19
                                    

Chapter 2

Cassandra's Point of View

Lahat ng atensyon sa loob ng classroom ay nakatuon sa amin. Papalit palit ang tingin ng mga kamag aral ko sa akin at sa lalakeng nakatayo sa harap. Naman, kakasabi ko lang na ayaw ko ng attensyon eh.

"Baka gusto mo na pong magsimula SIR Matthews?" Sarkastiko kong sabi at idiniin talaga ang salitang 'sir'. At ngayon naman ay sa kanya na nakatingin ang lahat at hinihintay ang sagot niya. Ano ba yan, nakakainis.

"It's good to see you in class today Cassandra." Sagot niya naman kaya ngayon sa akin naman sila nakatingin. Grabe ha? Ano toh? Early show with Cass and Dale? At ano ba 'tong isang 'toh? Does he think this is funny?

"I wish I could tell you the same Matthews. So if I were you, magtuturo na lang ako." I saw how his shoulder rise and fall as he giggled under his breathe. May nakakatawa ba sa sinabi ko? Napailing nalang din siya at nakangiting nagsimula. Malala nang taman nag isang 'toh.

"As I was saying, since it's the first day of the school year, I know you already knew each other since blocking section kayo but I wanna know you guys so please introduce yourselves. By the way Im Dale Matthews, like what Ms. Cass clearly stated, 25, single, graduated last year and obviously a new prof."

Ano nanaman bang pauso 'toh? Anong tigin niya samin? Kinder? Isa nalang talaga Mr. Matthews ha? Bibingo ka na talaga saken. So he's 4 years older than I am. At ano daw? Single? Kelangan talaga ipagkalat? I rolled my eyes at him at ibinalik ang tingin sa bintana kung. Isa-isa namang nagpakilala ang mga kaklase ko na parang mga uto-uto, 'eto namang guro namin ang hilig man trip, nakakabanas. Hinanap ko sa bag ang headphones ko and played "Taken by Young Summer". This is just what I needed. Music. At tanging nalalapitan sa tuwing ganitong naiinis ako. I like how music can communicate. It's real, it's deep and... an escape.

I was already drowning myself with the rhythym and the beat of the song when I felt a slight chill. I glanced on my back and saw that everybody is looking at me.

"What?" I asked with a poker face.

"C-c-cass." Binaba ko ang suot na headphone para tignan ang nagsalita.

"Yes?" Sinagot ko sa taong pinakamalapit na nakaupo sa akin. Si.. ano nga bang pangalan neto.. uhm.. Anthony? or was is Albert?

"I-i-kaw na." Ahhh.. now I remember. It's Anthony. He is one of the nerdy type. Yah know? Brainy, with eyeglasses, phrone to bullying. Now, Im not stereotyping, just stating the truth. Pero haaaaayy kainis talaga tong mga ganitong ka ek-ekan. I stood up while my arms are crossed in front of my chest. And walang ka emo-emosyong nagsalita. Bakit ba kase hindi nalang siya magturo gaya ng ibang prof namin na walang pakealam sa kung sino kami at sinisiguro lang na may natututunan kami. For the firts time, nagkamali atah ng hi-nire ang University namin.

"Cassandra Lee. 21" uupo na sana ako ng magsalita si Dale. (Bastusing bata ako kaya wala ng sir-sir.)

"Cass?" Tingin ba talaga ng taong 'toh na close kami? Hindi ibig sabihin na dahil magkaharap na unit namin eh nasa first name basis na din kami.

"Hmm?"

"Masungit ka ba talaga?" Now that's being rude Mr. Matthews. I squinted my eyes at him, pero dahil kahit papano ay may respeto pa rin naman ako sa 'Prof' namin kaya pinalagpas ko nalang ang mga narinig at maayos na sinagot siya. Daming issue eh.

"That depends on whom I'm talking to. At kung tarayan ko man sila they have to deal with it. They choose to talk to me and not the other way around. But I'm not that rude to be mean to them for no reason. I hope that enlightened your curiosity SIR Matthews" I smiled at him as sweetly as I could kahit labag sa loob ko. This time ay umupo na talaga ako and wore my headphones again.

The Selfie Queen ღ [On-Hold]Where stories live. Discover now