Chapter 16: It Takes A Dada and a Lee-Lee for a Da-Le

81 12 9
                                    

CHAPTER 16: It Takes A Dada and a Lee-Lee for a Da-Le


Cassandra's Point of View

Dale's lips is so soft against mine. His breath is so minty which matches his masculinity. The back of my head is telling me to move away but being in Dale's arms.. all my strength seems to disappear, I feel so vulnerable, I feel so hopeless at the same time secured. He started to move his lips to deepen the kiss and I can't do anything but respond. Ah hell.. Halos wala na akong marinig kundi ang nakakabinging pintig ng traydor kong puso.

We were both breathless when the kiss ended and I rested my head on Dale's chest while he's still cradling me. From this position I could clearly hear his heartbeat. It's beating so fast and loudly. Nang tumingala ako, nakita ko siyang titig na titig sa akin. Deym.. my face is burning.

He was about to say something pero pareho kaming napatigil dahil sa isang flash ng camera. Nang lingunin namin ang taong kumuha ng litrato, we saw Teo na may ngiting mapanlibak. He winked bago tuluyang umalis. At dun ko nalang naalala kung nasaan kami at kung anong ginawa ko..

OH MY GOD!! What have I done?!

"D-Dale.. Y-You can put me down now." And gladly he obliged.

"Cass I-"

"That never happened Dale. Let's forget about it."

At bago ko paman marinig ang sagot niya ay dali-dali na akong bumaba. Hinagilap ng mata ko si Mio at nang makita ko siyang naka upo sa isang table kasama ang ilang bata at binabantayan ng isa sa mga maids namin ay di na ako nag atubiling lumabas. Pumunta ako sa lugar kung saan ako kadalasang tumatambay dito sa bahay noong bata pa ako, lalo na pag may bumabagabag sa akin. Medyo tago ang bahaging ito at ilang taon na rin ang nakalipas nung huli akong nagpunta dito.

It's a garden. My secret garden. Noon nga tinatawag ko ang sarili ko as Mary, kilala niyo siya? Mary with the secret garden? I smiled weakly nang maalala ko ang mga panahong naglalaro ako dito. Mag-isa. Trying to pretend that I'm not alone. Trying to pretend that I have friends. Trying to pretend that my family isn't broken. That I'm happy. Umupo ako sa lumang swing ko and swayed myself a little.

This is all wrong.. Mali ang hayaan ko si Mio na ituring akong ina niya. Mali ang hayaan si Dale na pumasok sa buhay ko. Mali ang hayaan ko ang sarili kong mapalapit sa kanila.. At mali ang hayaan ko ang sarili kong mahulog sa kanya. I'm the SELFIE QUEEN for heaven's sake. I should be all alone. I should live on my own. I have walls. I have barriers that should protect me. Protect me from all of this nonsense. Tumingala ako para pigilan ang mga luhang nagbabadyang tumulo mula sa mga mata ko. Pero nagulat ako ng makita si Dale sa likod at hawak-hawak ang dalawang rope ng swing habang nakatingin saken. How did he got here?? And how did he find me here??


"What are you doing here..?" I silently asked him at yumuko para sana tuyuin ang mga mata ko.

Umupo siya sa bermuda sa gilid ng swing ko and handed me his handkerchief. Pero imbis na tanggapin ito, I used the back of my hand to dry my tears. Pero nagulat uli ako ng pigilan niya ang braso ko at lumuhod siya sa harap ko. Hinawakan niya ang chin ko at siya na mismo ang marahang nagpahid ng mga luha ko.

"Please Dale, if you're here to talk about what happened inside I-"

"alam kong sinabi mong kalimutan na natin ang nagyare kanina but I swear to God babe, I would and could never forget about that. But I'm not here for that. I'm here to comfort you."

The Selfie Queen ღ [On-Hold]Where stories live. Discover now