09

1.1K 120 0
                                    

18.03.2019

  Oynadığın oyunu bitirmen neredeyse dört ay sürmüştü ve şu aralar yine tek yaptığın hakkımdakileri öğrenip açığımı aramaktı. Bu kadar değişken ruh haline anlam veremiyordum.. Fakat aptallığım yüzünden oltana gelmiştim. Dördüncü ayın sonunda o beklediğin gün gelmişti.

  Gülümseyerek boş koridorda beni selamladın ve dolabımdan kitaplarımı almamı bekledin. Dolabı açtığımda karşıma çıkan oyun kitabıyla yere düşmem bir oldu. Nereden geldiğini henüz anlayamazken dolan gözlerimle kitabı alıp kendimi dışarı attım. Öfke, hüzün şaşkınlık karmaşaları beynime hücum ederken elimin tersiyle gözlerimi ovalıyordum. Arkamdan gelişini ayak seslerinden tanıdığımı hâlâ hatırlıyorum. Güvenliğin durdurmaya çalışmasına aldırmadan buz gibi havada incecik okul kıyafetleriyle duruyordum.

O kitabın bana nasıl travmalar yaşattığını bilmiyordun sevgilim. Muhtemelen bundan sonra tekrar psikiyatriste gittiğimide bilmiyorsun. Annemin bizi, ailesini bıraktığı gece elime tutuşturduğu kitaptı o. Sana bu kitaptan ne zaman bahsettiğimi hatırlamıyordum. Beynimi uyuşturan soğuk düşünmemi engelliyordu. Belkide okul çatısında sarhoş olduğumuz gündü.

  Arkamda sessizce dururken şaşkınca kitabı yırtışımı seyrediyordun, tıpkı tüm okulun pencereden yaptığı gibi.. Beni durdurmak için yanaştığında sana öyle bağırmıştım ki, boğaz ağrım günlerce geçmemişti. Bu iğrenç oyunun parçası olmak istemiyordum. Başta sadece eğlenceydi belki, şimdiyse işin dozu kaçmıştı..

Ama seni affetmemekte kararlıydım. Ne kadar başarısız olacağımı bilsemde..

better • taekook ✔️Where stories live. Discover now