CHAPTER 14

90 5 0
                                    


Roseanne and namjoon couple shirt hehehehehe

Roseanne POV

Nakatingin lang ako sakanya at nahalata niyang nakatingin lang ako sakanya

"Hello there sweety!!!" Masayang bati niya saakin. Kinawayan niya naman ako at tumakbo papalapit saakin.Chaka ko lang nahalata na pareho kami ng damit na suot.

"I miss you sweety" excited na bulong niya, niyakap ako at hinalikan sa labi.

"I love you" biglang nagsalita ng magisa ang mga bibig ko. Oh god. Nakakahiya ka roseanne.

Kahit takip ang mukha niya ng facemask at shades eh nararamdaman ko na nakangiting aso nanaman siya

"I love you more sweety more than anything" sabi niya saakin na agad namang nagpabilis ng tibok ng puso ko. Ohmyg di mo alam namjoon kung anong ginagawa mo saakin

Hinawakan niya ang kamay ko at hinigpitan ang hawak nito kaya naman ngiti lang ako ng ngiti. Pumunta kami sa may dagat at nakita ko doon ang bangka kaya naman sumakay na kaming dalawa at umikot ikot

"How's your life in korea?" Bigla kong tinanong

Kaya naman agad siya ngumiti "it was  nice because finally my dreams came true"

Bumusangot naman ako, eh ako ayaw niya? Eh mas gusto niya sa korea? Korea pala pangarap niya. Edi dun na siya. Tumawa naman siya

"Hey you're now my dream, hmmkay?"

*Riiiiiingggg*

Agad kinuha ni namjoon ang cellphone niya at sinagot ito. Nagsalita siya ng korean kaya naman hindi ko sila naiintindihan. Medyo nagaalangan ang mukha niya. Namalayan ko nalang na papabalik na kami sa seashore. Nagmamadali siyang maglakad kaya naman hinwakan ko ang balikat niya

"We're done already??" Tanong ko "but I wanna go there and ----"

Napatigil ako sa pagsalita ng hinawakan niya ng mahigpit ang braso ko

"Please roseanne shut the hell up" nahalata kong sobrang talim ng tingin "I'm busy so just do anything and don't bother me"

"Ouch... let go of..me" sabi ko kaya naman agad niya ako binitawan

Tiningnan niya ang parte kung saan hinawakan niya ang braso ko at may pasa yun. Lumaki ang mga mata niya

"Im.....I'm so sorry sweet——"

Pinutol ko ang sasabihin niya

"Don't bother to talk"mataray na sabi ko sakanya "go ahead I know your busy"

Nauna na akong naglakad sakanya papuntang room namin. Inayos ko na ang mga damit ko. So ganun lang yun? Ginalaw niya lang ako tapos yun na yun?

Naramdaman ko namang niyakap niya ako mula sa likod "I'm sorry....I'm really...."

Di ko napansin na tumulo na ang luha ko

"What now Namjoon? *sob* you shouldn't let me fall for you *sob*  if you dont have any plan to take me seriously" nangingiyak na sabi ko

"Shh...don't say that... i was just shock...its just our manager wants me to compose new songs" sabi niya at hinigpitan ang yakap

"That's it??...why didn't you tell it properly?" Tanong ko

"I dont want to be a burden  to you sweety" sabi siya " we're together and I dont want to make situation worst"

Ngumiti lang ako at niyakap siya "you will never be a burden sweety ... sorry if I act immature"

"Don't be" sabi niya at pumunta kami sa isang coffee shop para makagawa siya ng kanta. At the end of the day eh nakagawa siya ng kanta pero ayaw niya sabihin kasi daw di niya pa tapos, verse palang nagagawa niya kaya ayokong makialam pero pakiramdam ko sad song kasi yung face niya at expression habang nagsusulat eh malungkot















Bumalik na kami sa room at shempre bumili din kami ng ice cream which is yummy pero sinira diet koooo . Nag ayos ng gamit at nilagay sa kotse. Nagpapicture kami sa hotel crew na dumaan para may remembrance kami sa isat-isa. Pagkatapos ay nagbyahe na uli kami pabalik

Being Kim Namjoon's student Where stories live. Discover now